Arayış

5

Savat gideli saatler olmasına rağmen hala konuştuklarımız beynimde cirit atıyordu. Bizim nasıl bir geçmişimiz olabilirdi ki?
En önemlisi bana türlü türlü tedavi uygulanırken annem ve babam neredeydi?

Akşam yemeğinden sonra annem ve babamla herhangi bir diyaloğa girmeden odama çıktım. Kafamın içinde hatırladıklarım, Savat'ın söyledikleri ve o adamların konuşmaları boğuşuyordu.

Odamın kapısı çaldı ve annem araladığı kapıdan başını uzattı. "Babanla alışverişe gidiyoruz. Sende gel hava almış olursun." dedi. Gözlerinden endişeli olduğunu anlayabiliyordum.
"Siz gidin, ben biraz yorgunum." dedim. Başını onaylar anlamda sallayarak kapıyı kapattı.

Gittiklerinden emin olduktan sonra odamdan çıkıp annemle babamın odasına gittim.
Hafızam konusunda mutlaka ikisinden birisi bir şey biliyor olmalıydı. En azından öyle tahmin ediyordum.

Yatağın başunca duran, pek de yüksek sayılmayan dolapta annemin günlüğünü aramaya başladım. Bütün çekmecelere baktım. En alt çekmecede kıyafetlerinin arasında yeşil deri kaplamalı günlüğünü buldum.
Odaya girdiğim gibi çıkarak kendi odama gittim. Suç üstü yakalanmak istemezdim.

Yatağıma oturdum ve günlüğünün ilk sayfasını açıp okumaya başladım.

"Onun fazlasıyla tehlikeli olmaya başladığını düşünüyorlar. Savat'la birlikte olunca daha korkusuz ve cesur oluyor. Onu unutursa güvende olacağımızı söylediler. Bana Savat ve Umut'un birlikte yaptıkları şeylerden birkaçını anlattılar.
Kanımı dondurmaya yetti."

Bu okuduklarımdan sonra gözyaşımı tutamadım. Açık bırakılan musluk gibi ardı arkası kesilmedi gözyaşlarımın.
Diğer sayfaya geçerek okumaya devam ettim.

"Onu artık kızım olarak göremiyorum. Bu işin başında masum ve küçüktü. Büyüdü ama Savat'la beraber. Savat'ın olması her şeyi değiştiriyordu.
Hafıza işleminden sonra tekrar masumiyetine kavuştu ancak içinde hep bir boşluk vardı. Çevresine hayattan soyutlanmış gibi bakıyordu. Ona üzülüyordum ama yaptıklarını hatırlayınca..
Tanrım!
Bunu sonuna kadar haketmiş."

Gözümden akan yaşlar hızını ikiye katlayarak akıyordu artık. İnsan kızına nasıl bunu yapardı? Hafızamla oynanmasına nasıl izin verebilirdi? Benim acı çekmeme nasıl müsade etmişti?
Kafamdaki sorulara cevap bulabilmek umuduyla devam ettim.

"Savat'a da aynı hafıza işlemi yapılmalıydı. Birini halledip diğerini bırakmaları büyük bir hataydı. Savat günün birinde gelecek.
Gelecek ve her şey tekrar gün yüzüne çıkacak.
O zaman olacak şeyler beni çok korkutuyor."