I'm In Love With That Naughty Boy (On-going)

Chapter 6 - Bye feelings

Sander's POV

Binalikan ko si Mark sa field.

= Flashback =

Iniwan ko muna si Mark sa field.

"Punta lang akong CR, dre." Paalam ko.

"Sige, dito nlang muna ako." Sabi niya.

Nagsimula na ako maglakad tungo sa CR. Habang nalalakad ako napansin kong maraming estudyante ang naka palibot. Banda sa may room namin.

Anong meron?

Hindi ko nalang pinansin at tumungo na sa CR.

Tapos kung mag CR. Babalik na sana ako sa field ng mahagip ng mata ko si Shaenn. Tumatakbong umiiyak. I followed her.

I think, alam ko na kung saan ang tungo niya.

umupo sya dun sa ilalim ng puno na tinambayan namin noon. Nasasaktan ako pagnakikita kong nasasaktan sya.

"PUTANGINAAAAAAA!" Sigaw niya.

yumuko siya at umiyak na naman. I approached her.

"Okay, ka lang?" sabi ko sabay abot ng panyo ko. Pero tiningnan nya lang yung panyo.

Humarap sya sakin at niyakap niya ako. Niyakap ko din siya pabalik at hinagod ang kaniyang likod.

"Shhh! Don't cry, Shaenn" patahan ko sa kanya

"Bakit ganon, sander? *sob* kung kailan masaya na ko't handa ng kalimutan sya...... bakit bigla na naman syang bumalik? *sob* para ano? *sob* saktan ako ulit? Durugin ako ulit? Tanginaa, nya!" Hagulgol niya.

"Shh, don't cry for someone who hurt you. hindi ko man alam ang buong istorya but just smile." Tumingala siya sakin. "Smile! di mo pag-aari ang lahat ng sakit, sama ng loob at pighati" natawa siya sa sinabi ko.

"Thank you!" Bulalas niya.

"Do not cry for someone who doesn't deserve your tears." seryosong sabi ko, magsasalita sana sya pero "you're worth it. huwag mong gantihan ang mga bagay na ginawa niya sayo. Hayaan mong... yang mga ngiti na iyan ang gumanti.... para sa 'yo." Dugtong ko with a smile on my face. She just hugged me, pero bumitaw din siya agad.

"Teka, bakit kayo naging best friend ni kuya?" She wipe her tears, saka umayos ng pagkaka upo.

"Bilis magbago ng mood , ah?! hahaha!" Pangaasar ko.

"Sagotin mo nalang kasi" she glared at me.

"Okay, chill! nung grade 6 magkaklase kami." pagsisimula ko. "Tutok na tutok, ah hahahaha!" hinampas niya yung braso ko. "haha-- pfft! transferee ako, biktima ako ng mga bully noon. Bully dito. Bully doon. Kahit saan ako pumupunta binubully nila ako. Nerd kasi ako, makapal ang kilay, may braces, may makapal na salamin in short pangit. Haha until one day, pinag pasahan nila yung salamin ko. Without my eye glasses hindi ako maka kita ng maayos." Sabi ko.

"I'm so thankful that day dahil may taong nagtanggol sakin. And that's Andy. natakot yung mga estudyanteng bully sa kuya mo, tumakbo sila agad. Tinulangan niya kong maging matapang. Simula nung araw na yon, araw araw na kaming magkasama at wala naring bullies." I look at her eyes. "Nagkalayo man kami ng kuya mo, palagi naman kaming nag vi-video call."