Το Μυστικό Που Σκότωσε Έναν Έρωτα

Κεφάλαιο 1

Ένα ακόμη πρωινό που αρνούμαι να σηκωθώ από το κρεβάτι. Πάνε 2 χρόνια που τελείωσα με το σχολείο κι ακόμη νιώθω την ανάγκη να συμπληρώσω όλον εκείνον τον χρόνο που χάσαμε εγώ και το αγαπημένο μου κρεβάτι. Μα φυσικά, εκείνη δε θα με αφήσει και σήμερα.
"Ξύπνησες Ελένη μου;" λέει μπουκάροντας μέσα στο δωμάτιό μου. Που και να κοιμόμουν, δηλαδή, αυτό το τόσο απότομο άνοιγμα της πόρτας θα με ξυπνούσε. 
"Ξύπνησα ξύπνησα", είπα και δεν έχω ιδέα αν παρατήρησε τον θυμό που είχε το βλέμμα μου.
Πόσο με εκνεύριζε που επέμενε να το κάνει αυτό.
~...Ρε μάνα, μπορεί να είχα κ$υλες πρωινιάτικα και να ήθελα να κάνω τίποτα. Ολόκληρη γυναίκα, πια.~
Κι όσο εμένα μου περνούν τέτοιες σκέψεις από το μυαλό, που αλίμονο, μόνο σκέψεις πρέπει να μείνουν αν δε θέλω να τη δω να μου παθαίνει έμφραγμα, εκείνη έχει αρχίσει να τραβάει το πάπλωμα για να το βγάλει στον ήλιο. Κάθε μέρα, τελετουργία το πρωινό. Εκείνη μαζεύει το δωμάτιο κι εγώ σέρνω το κουφάρι μου να πάω να μου κάνω καφέ ώστε να συνεχίσω προς τον καναπέ. Εκεί ως άλλη μια τελετουργία, θα ανοίξω τηλεόραση, θα αφήσω απλά να παίζει κι εγώ θα ασχολούμαι με το κινητό μου. 
"Εύα, έλα, λέει τα ζώδια", φωνάζω στη μάνα μου γιατί ξέρω πως τα πιστεύει κυρίως αλλά και για να δω πάλι το ύφος της όταν λέει το δικό της και να σκάσω στα γέλια. Με τη μάνα μου είμαστε το ίδιο ζώδιο κι έτσι ότι ακούει με σκουντάει να ακούσω κι εγώ. 
"Επιστροφές από το παρελθόν, λέει. Δε μ' αρέσει αυτό", είπε, ξεροκατάπιε και μου έριξε ένα βλέμμα όλο ανησυχία.
"Μάνα, ηρέμησε", της λέω καθησυχαστικά και την παίρνω αγκαλιά. 
"Έχεις δίκιο, κορίτσι μου, συγγνώμη. Ακόμη τρέμω στην ιδέα πως θα γυρίσει και θα...", με έσφιξε πιο δυνατά και σταμάτησε αμέσως να μιλά.
Μείναμε έτσι 2 λεπτά, ώσπου τη στιγμή τη διέκοψε το κινητό μου. Ένα ευτυχώς γλίστρησε στο μυαλό μου. Έτρεμα στην ιδέα πως θα έπρεπε να το συζητήσουμε ξανά.  
"Έλα ρε κόπρε", λέω στην κολλητή μου τη Βάσω μόλις σηκώνω το τηλέφωνο.
"Ένα σου λέω", μου απαντά "χάνομαι".
"Πριν χαθείς τελείως", της λέω "πες τι ώρα θα πάμε για καφέ."
Στο επόμενο λεπτό είχαμε κανονίσει κι εγώ ξεκίνησα να ετοιμάζομαι ώστε να τη συναντήσω.

Χελόου μπόις εντ γκέρλς...
Πρώτη ιστορία και πρώτο κεφάλαιο...
Η ιστορία θα ενημερώνεται πολύ συχνά και για σήμερα θα ανέβουν 2 κεφαλαιάκια...
Γράψτε μου τα σχόλια σας, θετικά ή αρνητικά γιατί έχει πολύ σημασία για μένα!