KARANLIK

BÖLÜM 1.

Abimiz Emre'nin anneme bagirmasini izliyorduk. Kucuk kardesim Emir ise korkudan kulaklarini kapatmisti. Evet abim anneme hala cok kizgindi. Babam öldükten sonra baskasiyla evlendigi icin ve o adamin yaptigi onca seye ragmen onu korudugu ve ona asik oldugu icin. Daha sonra o adamin annemi birakip gitmesi de abimin sinirini arttirmisti. Ne yaparsa yapsin abime yaranamayan annem caresizce agliyordu. Onun bagirmalarina karsi susuyordu. Susmasi gerekiyordu cunku bence de abim hakliydi. Tabi bu kadar bagirmasina karsiydim. Bu olaylardan en cok etkilenen tabiki kucuk kardesimiz Emir'di fakat abim ona da pek fazla acimazdi. Aslinda hepimizi cok seviyordu ama sinirine hakim olamiyordu. Bizi korumaya calisiyordu sadece. Abim anneme hala bagiriyor ve onun yaptigi hatalari yuzune vuruyordu "SENDEN NEFRET EDIYORUM! DUYDUN MU BENI? SENI ASLA AFFETMIYCEM CUNKU BUNU HAKETMIYORSUN!! BIZE YAPTIGIN ONCA SEYDEN SONRA BIRDE GELMIS BENI EVINE AL DIYORSUN. SOKAKLARDA YAT BENI HIC ILGILENDIRMEZ!! SEN IKINCI BI SANSI HAKETMIYOSUN!!" Emir'in daha fazla korkmasini istemiyordum. Bu yuzden titrek bir sesle araya girdim. "Yapma ama abi herkes ikinci bi sansi hakeder." Abim bize dogru donmustu ve cok sinirli bakiyordu. Emir bana daha da sokuldu ve bende Emir'in omzuma elimi koyup kendime dogru cektim. O sirada abimin kukremesiyle yerimden sicradim;

"Iceri girin Beste!!!!"

"A-ama abi..."

"Hemen dedim Beste!!!!"

Emir'in elinden tuttum ve evin icine girdik. Bahceden hala annemin aglama seslerini duyuyordum. Emir bu durumdan gercekten cok etkileniyordu.

"Tatlim senin odana girip oyun oynayalim mi?"

Evet anlaminda basini salladi. Birlikte odasina ciktik. Araba oyunu oynuyorduk ki uykusunun oldugunu fark ettim. Aslinda benim de uykum vardi. Gece abimin bagirmalariyla uyanmis ve sabaha kadar uyuyamamistik.

"Bebegim uyuyalim mi birlikte?"

"Olur."

Onu yataga yatirdim ve bende yanina yattim. Kollarimi ona sardim.ve kendime dogru cektim.

"Abla basimi oksar misin?"

"Tabiki."

Dedim ve basini oksamaya basladim. Bir kac dakika sonra tam Emir uykuya dalacakti ki asagidan gurultulu bir kapi sesi geldi. Emir ve ben yerimizden sicradik. Emir bir anlik refleks ile kulaklarini elleriyle kapatti. Bu durumu beni cok uzuyordu. Onun psikolojisinin bozulmasina dayanamiyordum. Bende korkuyordum ama onun icin dayaniyordum. Emir'in yaninda guclu durmaliydim.

"Tatlim ben birazdan gelirim tamam mi?"

Diyerek tam yataktan kalkacaktim ki kolumdan tuttu.

"Abla gitme."

Sesi yalvarir gibi cikmisti ve ben neredeyse aglayacaktim. Basini one egmisti. Bende cenesinden tutup kafasini kaldirdim ve bana bakmasini sagladim.

"Bebegim soz veriyorum hicbir sey olmayacak hemen gelirim tamam mi?"

Basini olumlu anlamda salladi. Bende odadan ciktim ve sessiz adimlarla merdivenlerden asagi inmeye basladim. Abim oturma odasinda sinirli bir sekilde soylenerek bir oraya bir buraya gidiyordu. Korkak bir sesle "Abi." diyebilmistim. "Ne var Beste." Sesi cok soguktu ve benim soyleyecegim seyler bogazimda dugumlenmisti. Aslinda bazen o kadar iyi o kadar tatli oluyor ki... Ama sinirli oldugu zaman cok duygusuzlasiyor. Emir bile umrunda olmuyor.

"A-annem..."

"Omu asla affetmiycem. Bize yaptiklarini ne cabuk unuttun? Onun bize yaptiklarini uvey anne bile yapmaz."

"Bize yaptiklarini unutmadim ama Emir icin dayanmaliyiz abi ne olur."

"Emir mi? Hani su annemin babam öldükten sonra evlendigi o heriften olan cocugu."

Bir an duraksamistim. Ne diyecegimi sasirdim. Evet onun dedigi gibiydi ama Emir henuz 7 yasinda bir cocuktu. Nasil bu kadar duygusuz ve acimasiz olabiliyordu? Gozlerim dolmustu ama abimin karsisinda aglamak istemiyordum. Odama gitmek icin arkami dondum. Bir kac adim attigim sirada abimin sesi kulaklarimi doldurdu.

"Beste konusmak istersen ben burdayim."

Bir anda iyilik melegi mi kesilmisti? Onu gercekten anlamiyordum. Aslinda hazir siniri gecmisken onunla konusmak istiyordum ama Emir beni bekliyordu. Onu duymazliktan gelip Emir'in odasina ciktim. Kapiyi sessizce actim Emir uyuyordu. Yanina gidip yorgani ustune iyice orttum ve yanagina kucuk bir opucuk kondurup odadan ciktim. Oturma odasina indim. Abim koltukta oturmus TV'deki bir filmi izliyordu. Gidip yanina oturdum.

"Iyi misin abi?"

"Evet niye?"

"Hic sordum oylesine."

"Ben... Ozur dilerim Beste. Sinirlenince kendimi tutamiyorum. Ustelik anneme de cok sinirliyim ve her gecen gun sinirim artiyor."

"Biliyorum abi ama benden ozur dileme. Emir'den dile. Ben butun bunlara onun icin katlaniyorum ve onun icin guclu kaliyorum."

"Ne demek bu? Emir olmasaydi butun bunlara katlanmayacak miydin? Kacacak miydin burdan Beste?"

Offf Allah'im ben bu soruya ne cevap verecegim? Lutfen yardim et bana Allah'im ne olur yardim et. Eger sinirlenirse beni bitirir. Ne diyecegim ki ben simdi abime?

MERHABA ARKADASLAR BU ILK BOLUMDU UMARIM OKUYUP BEGENIRSINIZ. SIMDIDEN IYI OKUMALAR VE TESKKUR EDERIM ❤❤❤