Sweet Revenge

Chapter 15 - part 1

Exciting na po ang mga next chapters. Onti ng mga readers...

paki promote, vote and comment guysss

SORRY KUNG LATE UD EHEHEHEHE.

-KA<3

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GABE'S POV

Hinde ko malaman kung ano ang gagawin ko nung natanggap ko yung tawag ni Mommy. Para bang nalagutan ako ng hininga, gusto kong makita agad si daddy. 

Tatawagan ko na sana si kuya ng biglang dumating siya sa condo. He was shocked, dahil humahagulgol ako ng iyak. 

After kong sabihin sa kanya, nagmadali kaming pumunta sa ospital. Mild heart attack lang naman daw ang nangyari. Pero, heart attack parin yun.  Lahat kami nagalala kay daddy, he's the most important person para sakin. Hinde lang dahil tatay ko siya, pero siya rin ang bestest friend ko maliban kay mommy at kay kuya. Baka hinde ko kayanin pagnawala si daddy sa akin.

Hinde parin nagigising si daddy.....

"Gabe, you need to go home first. Papasamahan kita kay Austine." ilang beses narin akong kinukulit ni mommy.

"No. I'll just stay here." 

"Hey, listen to me. Everything's gonna be alright... Okay? So go home first and then get some rest." pilit ni mommy.

"Tara na Gabe, 3 days  ka ng walang tulog.'' sabay aya sakin ni kuya.

"But.." ayoko talaga iwan si daddy...

"No buts, Dad is in a good condition na naman... So no worries. Okay?" sabay hinila na ako ni kuya.

AUSTINE'S POV

Alam kong hinde makayanan ni Gabe na iwan si daddy. She really is a daddy's girl, simula nung bata pa kami. Dati itutulak pa ako nun kapag kalaro ko si daddy sa living room. Sobrang evil niya lang talaga noon, kung hinde ko lang siya kapatid naupakan ko na yan noon eh. Mahilig pa naman ako manuod ng mga wrestling noon.

Niyaya ko na siyang umuwi dahil tatlong araw na rin siyang walang pahinga. Hinde siya pumapasok, she's shocked. Nalulungkot din naman ako, pero ayokong ipakita kay Gabe at kay mommy na miserable rin ako. Ayokong malungkot at madepress na lang kaming lahat. Saka alam ko magiging okay na ang lahat, hinde man namin sinabi kay Gabe na inoperahan si daddy sa puso. In time, malalaman niya rin ito pero I know she'll be able to understand.

Pagdating namin sa condo, naligo lang siya at nagempake ng damit. Ayaw niya daw matulog, she forced me na bumalik na kami sa ospital. Wala naman akong nagawa at sinunod ko na lang ang gusto niya.

SEPH'S POV

We rushed to the hospital as soon as tumawag si mommy sakin na naospital daw si Tito Enrico. Kasama kong pumunta si Kirt, nasa mall kasi kami nung nalaman ko. Besides, I'm sure na matutuwa si Tita Amanda na makilala si Kirt. Para ko narin kasing nanay si Tita Amanda dahil magkababata nga kami ni Gabe at bestfriends sila ni mommy.

"Seph, hinde ba nakakahiya?" tanong ni Kirt.

"Hinde, saka bat ka naman mahihiya? Para ko naring magulang yung mga parents ni Gabe." sabay hinatak ko na si Kirt papasok sa elevator.

"Pero hinde nila ako kakilala, saka ikaw lang naman ang close sa kanila baka hinde lang sila Gabe ang nandoon." sabay bumababa sa elevator.

"Kirt, everythings fine. Tratratuhin ka nila as a member of the family. You need to get used to it, mahilig kami sa gatherings." then I smiled