HOOKED ON YOU - BOOK II People change. But memories dont.

47 - hello, conscience! ✋

Nagulat ang katulong nangmakapasok si havin sa loob ng bahay nila.

"Sir havin? Nagmumulto kayo?" Parang natatakot na rin ang katulong.

"Manang... Buhay ho ako. Totoo ako! Kahit hawakan nyu pa ho ako manang." Pahintulot nito. Dahan-dahan na hinawakan ng katulong ang braso nito.

"Sir! Nakooo sir totoo nga kayo..." Inakap siya ng katulong. Sadyang napakabuti kasi nila ng mama nya sa mga katulong nila at napalapit na sa mga katulong ang loob nila na para na nilang pamilya ang mga ito. Kaya siguro hanggang ngayon nagtagal ang mga ito sa kanila.

"Manang tsaka nalang ako mag e-explain kung anong nangyari sa akin. Gusto ko hong makita si mama... Saan ho ba siya?"

"Nasa kwarto niya ho sir."

"Maraming salamat Manang...."

"Walang anuman ho..."

Tinungo na ni havin ang Ina sa kwarto nito sabik na siyang makita ang mama niya. He open the door slowly. Nakita niya ang inang umiiyak yakap parin ang photoframe niya.

Naghihinagpis parin ang mama niya pa hanggang ngayon.

I'm sorry mama...

He slowly walked towards and sit beside her moms bed. Hindi parin siya napapansin ng Ina.

"Havin anak... Mama miss you so much!" Hagolhol na umiiyak.

"I miss you too mama..." Biglang na tahimik ang Ina sa pag iyak ng marinig niya ang boses niya. Her mother slowly turn her back to see who was that talking...

Halos lumawa ang mata nito sa gulat ng makita sya.

"Susmaryusep!!!!" Napatayo ang Ina.

"Maaa...sorry natakot ba kita!"

"Stay away from me evil spirit! Sinasamantala mo ang kahinaan ko bilang isang Ina. You don't have the right to scare me like this. I have a big God!" Pumikit ang Ina at mariing nagdasal.

"Maaa. I am not a ghost!"

"You stay away from me! You evil use my son image just to deceived me. Don't you dare discriminate my God!"

"Maaa! I'm real. Hindi ako demonyo ma. Si havin to!" Akmang lalapit ito.

"Wag kang lalapit!!!"

"Maaaa..." Pero inakap niya parin ang Ina. Sobrang miss na miss na nya ang mama niya. Nagpumiglas ang Ina nito. Pero ng maglaon at ma reliaze na totoong tao talaga ang kaharap nito ay natauhan rin ang Ina.

"Havin?"

"Yes ma." Naluhang wika nito.

"Your alive? Paanong..."

"Buhay ako ma. I'm sorry for causing you so much pain in your heart. After that explosion someone's help me out. I got an amnesia it just that now I remember everything about me ma."

"Oh god! My son..." Mahigpit siyang niyakap ng Ina.

"I'm sorry ma. I was so scared!" Parang batang paslit na humalukipkip sya sa ina.

"Oh my son havin... Thank you god for bringing back my son. Hiniling ko talaga sa panginoon na Sana hindi totoo ang lahat ng mawala ka sa akin anak. Inisip ko panaginip lang ang lahat at sana magising ako kinabukasan na babalik kana. Oh my god your here already!"

"Hindi ako makapaniwala anak.... Your alive!" Hinalikan ang anak sa noo.

Mahabang istorya ang ginawa ni havin para malaman ng Ina kung ano talaga ang nangyari sa kanya. Limang taon ng nakakaraan.