The VIRUS (On Going)

CHAPTER TEN

Ayos na ang lahat at aalis nalang sana kami dito ang kaso, "The fuck? Bakit ngayon pa umulan kung kelan ay aalis tayo?" Reklamo ni Vince na kinamot pa ang ulo dahil sa inis.

I sighed. I was going to talk when Karma spoke, "We have no choice but to wait until it stop. Padilim na rin kaya ayos lang."

"Balik na lang tayo sa baba at maglatag nalang tayo sa living room para makapag pahinga, ayos lang ba yon Karma?" humihinging pahintulot ni Lene.

Bakit si Karma ang tinuturing nilang leader? Anong meron siya na nagpapatunay na magaling talaga siyang mamuno? Hindi naman sa minamaliit ko ang kakayahan niya, sadyang curious lang talaga ako.

Naging leader ba siya kase hawak niya ang nag-iisang baril ng grupo nila? Hmm.. hindi naman siguro, ganon kababaw yung mga kasamahan niya diba? And based on their acts towards Karma, halatang may respeto sila pag si Karma na ang nakaharap nila.

Habang tumatagal ay padami na ng padami ang mga tanong ko habang kasama namin ang grupong ito. At sana ay hindi na madadagdagan.

Medyo nabangga ng braso ni Jacob ang braso ko nung isinuklay niya ang buhok gamit ang kamay bago nagtanong, "May mga kwarto naman na pwede nating gamitin para makapag pahinga tayo. Bakit pa maglalatag sa living room?"

Lene looked at him with 'duh?!' expression. Hindi niya napansin na nakita ko ang expression niyang iyon dahil na kay Jacob ang atensiyon niya kaya tinignan ko siya mula ulo hanggang paa with my raised eyebrow.

Tama naman si Jacob ahh? Bakit pa kami lalatag ehh may matinong higaan naman?

"Maglalatag tayo sa living room. No one will going to use a room" Karma commands.

Nakuha siguro ni Karma na may namumuong tensyon sa pagitan nung dalawa kaya umalis na siya sa harapan namin at bumalik muli sa pinanggalingan namin kanina.

I was going to protest pero nakakasiguro naman akong siya pa rin ang masusunod. And that thought slightly hurt my ego. Hindi ko pa naranasan na sumunod sa taong halos kasing edad ko lang. Not until now.

'Ngayon lang to Fie, after niyong mapuntahan ang susunod na bunker, aalis din sila sa landas niyo ni Jacob.' I'm trying to convince my self here. At hindi pala talaga madali. But I managed it.

Sumunod yung Lene kay Karma habang naka cross arms with matching snob effect pa ahh!

Hindi ko na lang siya pinansin at binaling na lang paningin ko sa dalawang lalaking kasama nila kanina tsaka yung isa pang babae.

Were was going to follow them when an another guy beside Vince spoke, "Pagpasensyahan niyo na yung dalawang yun ahh? Magkasing ugali kasi yang magkapatid na yan."

Sabay kaming lumingon ni Jacob sa nagsalita, "So they're also siblings?" we asked in unison.

The three of them chuckles like something's funny.

"Yes, they're siblings," the girl answered habang lumalapit siya saamin, she halted and extended her arm "I'm Sofia Davidson by the way."

Seems like she's nice huh?

But, wait.

"Ahm Davidson? Are we somehow related with each other?" Ibinaba niya ang braso niya nung hindi ko tinanggap ang kamay niya para makipag shake hands. Her nice aura vanished, now confusion is written on her face. "Because our surname is also Davidson." I continued.

Parehas kaming natahimik, confusion is still written on our face, pati ang mga boys na nasa likod niya na nag-uusap ay tila nabaling ang atensiyon nila sa amin dahil sa narinig, ay ganun din at nagtataka.