The VIRUS (On Going)

CHAPTER SEVENTEEN

FIE'S POV

"FIE wake up! Hey, wake up!" a familiar voice trying to wake me up.

Nagising ako dahil sa pamilyar na boses. As I opened my eyes, hindi ko agad naaninag ang mukha ng gumigising sa akin.When my vision got completely adjusted, I saw Sofia's worried face.

Napakunot ang nuo ko "Couz?" I said making sure kung siya ba talaga ang nasa harap ko ngayon.

"Hey." she smiled. "Are you alright? May nangyari bang masama sa inyo? What happened to you?" she worriedly said.

Umupo ako ng maayos. And with that, naalala kong nagpahinga nga pala kami dahil sa sobrang pagod. Where's Jacob?! Inilibot ko ang paningin ko sa paligid, hinahanap ang kapatid ko. And there he is, ginigising siya ni Dexter. Wait, Sofia? Dexter? They are here? Bumalik ang atensyon ko sa kaharap ko.

"You should be at the bunker. Bat kayo nandito?" I asked, confused.

"Nag alala ako sa inyo nung malaman ko ang plano mo, hindi na ako nag dalawang isip na sundan kayo."

"But why? Mas makakabuting nasa loob lang kayo ng bunker."Her expression changed into an angry one.

"Anong 'but why?' tinatanong pa ba yan? You are my family at kayo nalang ang meron ako tapos ganyan pa itatanong mo?! Hindi ka ba nag-iisip ha Fie?!" she paused and eventually lower her voice and folded her arms when she realizes that her voice were loud. "Tsaka hindi ko kayang maatim na nakatunganga lang ako at hayaan kayo lalo't hindi niyo pamilyar ang mga galawan sa pupuntahan niyo." she paused and smiled at me. "In short, I want to help."

"WE. want to help." Dexter corrected, na lumapit na sa amin.

Both of them are looking at me.I signed deeply. "Alright! Kayo bahala, it's your decision anyway."

"Now tell me, what's happened here? May nangyari ba bago kami makarating dito?" Dexter asked.

Umiling ako. "Napagod kami sa paglalakad kaya napagdesisyunan naming magpahinga muna, hindi ko namalayang nakatulog na pala kami sa sob-"

"Are you guys done with your reunion out there? Coz someone's coming!" A female voice from the entrance of the door informed us. Napabaling kaming lahat sa kanya. Lene?! Pati pala siya sumama? "And I don't think they are on our side!"

Lumapit si Dexter at nakatagong sumilip sa basag na bintana ng bahay malapit lang sa pwesto ni Lene hawak ang isang kalibre ng baril. "This is bad."

"How bad?" tanong pabalik ni Sofia habang inalalayan akong tumayo.

"Tao ng HQ!" He answered. Bumaling siya kay Lene "Lene, help them to hide. I'll try to stop them."

Tumango siya at pumasok tsaka hinila ang braso ni Jacob palabas sana ng abandonadong bahay nang pinaulanan kami ng bala galing sa naririnig naming papalapit na sasakyan. Agad akong niyakap ni Sofia padapa at nakita kong ganon din si Lene kay Jacob.