The VIRUS (On Going)

CHAPTER SIX

Kailangan ko ba itong maranasan?

No.

S-scratch that.

Kailangan ba namin to maranasan?

Kung oo, bakit?

May nagawa ba ako para pagdaanan to?

Ganon ba kalaki ang nagawa kong mali para pati ang ayaw kong mangyari ay nangyayari na ngayon sa mismong harapan ko?

"M-mama!!!"- sigaw ko.

Napakadilim.

Nasa gitna kami ng napakadilim na gubat na ito.

A-at, bukod sa kadiliman dito sa labas ay...

Umuulan.

Umuulan ng napakalakas.

Kumalas agad sa pagkayakap si Papa mula sa akin tsaka agad na tuluyang pinuntahan si Mama na ngayon ay basa na sa ulan.

Someone is outside of the bunker, kaya sa pagkabukas ni Mama ng steel door ay agad siya nitong hinala palabas.

The man is wearing what Papa's wearing too. He's also wearing a suit.

Napakabilis ng pangyayari.

Nabitawan ni Papa ang dala-dalang case at agad na lumabas ng bunker.

Papa immediately punch the man on the face kaya nasira ang suot niya sa ulo.

At dahil sa pagka bigla ay hindi nakalaban ng maayos ang lalaking iyon laban kay Papa.

When the man lose his consciousness because of Papa's punches, he immediately went to mama's side na naghihingalo na ngayon because she's having a seizures at nangigisay na tila may masakit sa kanya.

Maybe the virus is now in her body destroying her internally.

Using the light came from the bunker, I can clearly see what Papa's doing to mama.

He's trying to revive her using CPR. Pero, may lubas na puting likido na bumubula ang lumabas sa bungaga ni Mama na tila ay nalason siya.

Yugyog ng yugyog si papa kay Mama, kahit na malakas ang ulan ay alam kong umiiyak si Papa.

I can't move.

My body is nailed down where I'm standing at.

Nanghihina na ako.

Nanghihina ang buong katawan at mga kalamnan ko.

Kita kong bumagsak ang mga kamay ni Mama na kumakapit sa mga braso ni Papa at bumagsak sa lupa.

N-no...

This can't be...

"N-nooooo!!!"

"M-mamaaaa!!!"

Sabay naming sigaw ni Papa.

In that...

I already know that from now on, wala na akong mama.

And it hurt as hell. Parang binagsakan ako ng langit at lupa dahil nakita mo mismo ang kalunos lunos na nangyari sa isa sa mga pinaka importanteng tao ng buhay mo.

At wala akong magawa.

She's DEAD!

You're stupid Sofie!!!

Do something!!!

'Are you just going to cry?! Wala ka bang gagawin? Huh?!'

I know that the rain killed my mom.