𝑺𝒕𝒆𝒑𝒃𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓𝒔 𝑽.𝑺. 𝑺𝒕𝒆𝒑𝒍𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔 °𝑳.𝑺° ✔︎

#1

🔷️🔷️

(EDITED)

Inpakken, inpakken en nog eens inpakken, had ik al gezegd inpakken? Het is het enige wat ik doe de laatste dagen. Met tegenzin natuurlijk, mijn vader Mark dwong me.

We gaan verhuizen vandaag en echt ik ben er zo klaar mee. Sinds mam is overleden 2 jaar geleden is hij constant aan het daten, maar het verhuizen is nieuw.

Hij vertelde het me pas 2 weken geleden! Ik baal er echt van om alles hier achter te moeten laten, mijn vrienden, school, voetbalclub, echt alles!

Mijn passie is voetbal en op mijn -nu oude- school werd ik zelfs gescout! Ze zullen daar vast ook wel een voetbalclub hebben in Cheshire maar alsnog, dromen vallen in het water hier in Doncaster.

Het is ook wel weer iets goeds, verhuizen. Geen irritante kids om me heen die me pesten omdat ik biseksueel ben en eindelijk die oude geschiedenis leraar niet meer zien.

Ik ben nu nog enigskind, maar ik krijg straks een stiefbroer erbij vertelde Mark. Dat is waar, ik noem hem niet 'pap'. Die label heeft hij niet verdiend nadat hij toen mij moeder nog leefde altijd uit ging, nooit een vader figuur voor me was en ik mijn eigen oom Ashton als mijn vader zag vanaf mijn geboorte.

Hij probeert het weer goed to doen moet ik zeggen, hij is nu 5 maanden alcohol vrij, maar vergeven? Ik weet niet of ik dat ooit zal doen en kunnen.

"Louis, de verhuizers zijn hier!" Ik rol mijn ogen en stop snel nog wat spullen in mijn sporttas. Ik had eigenlijk niet eens zo veel om in te pakken, geld heb ik niet en de baan bij Starbucks helpt ook niet veel.

Achja, alleen een koffer en een sporttas in de verhuistruck zal ook genoeg zijn. Ik weet niet eens of er een eigen kamer voor mij zou zijn voor die paar spullen, of dat ik het zal moeten delen met mijn stiefbroer.

Ik weet eigenlijk niet veel over hem, alleen dat hij 2 jaar jonger dan mij is, 16 dus en dat zijn moeder Anne heet. Ohja en dat zij en mijn vader nog maar 3 maanden daten, iets wat ik een korte tijd vind voor bij iemand in te trekken maar hey ik ga wel mee hoor!

Ik heb toch geen andere plek om te verblijven, ja alleen bij niall, mijn beste vriend sinds de basisschool maar ik moest mee van Mark.

Ik gooi de tas over mijn schouder en pak mijn koffer. Nog voor de laatste keer kijk ik naar mijn lege, middelgrote kamer. Ik zal het niet missen, dit deel van het huis.

Ik loop naar het einde van de gang waar de muziekkamer is. Mijn moeder speelde altijd piano voor me als ik onrustig of verdrietig was, of als ik gewoon wat wou horen. De piano staat er nog, kon helaas niet mee. Het doet me pijn om hem achter te laten en ik heb gesmeekt om hem mee te nemen, maar uiteindelijk leidde dat tot ruzie en gaf ik het op.

Ik snel de trap af wanneer ik een toeter hoor en gooi mijn tas en koffer in de achterbak voordat ik in de auto van Mark ga zitten.

"Duurde je lang genoeg," zegt hij wanneer ik zit.

"Ik ga het huis misschien wel missen, iets wat jij niet zult he?" Snauw ik en pak mijn telefoon en oortjes uit mijn jeans.

Mark zucht. "Louis het gaat leuk worden! Je krijgt een stiefbroer erbij, is toch cool!"

Ik rol mijn ogen. "Ik hoop dat jij niet met hem omgaat zoals je dat met mij deed, dan weet ik zeker dat ik gauw nog een keer ga verhuizen, samen met hem," is het enige wat ik zeg voordat ik mijnn oortjes in mijn oren duw en '5sos' op de speakers zet.

Na 3 uur komen we eindelijk aan bij het huis in Cheshire aan en ik ben doodop. Mark en ik hebben geen woorden uitgewisseld, hij probeerde een praatje te maken maar daar had ik echt geen zin in.

Zodra de auto stopt stap ik uit en smijt de auto deur dicht en zonder naar het huis te kijken loop ik naar de voordeur.

Ik bel aan en zie dat Mark ook eindelijk achter me staat. De deur gaat al snel open en een vrouw met bruin haar en groene ogen doet open, ze lijkt wel aardig op het eerste gezicht moet ik zeggen.

"Hallo Mark, ah en jij moet Louis zijn," zegt ze, een glimlach op haar gezicht.

"Hoi," fluister ik, niet wetende wat ik moet zeggen.

"Louis wees eens netjes, zo heb ik je niet opgevoed," zegt Mark.

"Je hebt me helemaal niet opgevoed huh?" Grom ik en fake een lach naar Anne. "Excuseer me maar waar is mijn kamer?" Zeg ik zo vriendelijk mogelijk.

Ze knikt naar de trap. "Je deelt hem met mijn zoon, Harry, 3e deur links."

Harry is zijn naam dus? Ik knik en haast me naar boven. Mark werkt me echt op de zenuwen maar het maakt niet uit. Wanneer ik genoeg geld heb zal ik hier weg zijn. En als hij dat kind lastigvalt neem ik hem desnoods ook mee.

Ik loop naar de deur en klop aan en hoor een: 'binnen'.

Ik doe open en zie een jongen die precies op anne lijkt in de kamer staan, alleen heeft hij krullen in zijn haar.

"Lewis is het niet?" Grijnst hij.

"Leuk je te ontmoeten Harold," snauw ik terug.

■■

Eerste chapter! Hoop dat je het leuk vond, vergeet niet te 'stemmen'! 😁