𝑺𝒕𝒆𝒑𝒃𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓𝒔 𝑽.𝑺. 𝑺𝒕𝒆𝒑𝒍𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔 °𝑳.𝑺° ✔︎

#4

🔷️🔷️

(EDITED)

Het is pauze en ik ben nu al kapot, gelukkig nog maar 2 lessen te gaan. Ik heb Harry de hele dag nog niet gesproken, ondanks dat hij 1 les bij me in de klas zat en ik hem vaak op de gangen zie.

Hij heeft dan zo'n blik in zijn ogen wat waarschijnlijk op afschuw moet lijken, maar ik zie nog iets anders alleen weet ik niet wat het is.

"Hey Louis!" Ik kijk achterom en zie Liam. Hij is de hele dag al bij me en daar ben ik blij om, wie had ooit gedacht dat je zo snel kon verdwalen hier?

"We hebben gym, ga je mee?" Shit, gym. Ik haat gym, ben nooit echt goed geweest in sport wat wat anders was dan voetbal.

De kinderen op mijn oude school peste me altijd omdat ik 'gay' moves had. En ja ik mag dan wel bi zijn, maar daar is toch niks mis mee?

Mark weet het al een tijd en ik weet bijna zeker dat Anne het ook weet, niet dat mij het uitmaakt.

Harry zal ik het nog in geen jaren vertellen, die zal me alleen maar meer treiteren. Ik weet niet wat ik moet denken van die gast, hij straalt iets goeds uit?

Liam roept nog een keer naar me en ik ren naar hem toe, eens kijken hoe het hier gaat bij gym.

Eenmaal in de zaal zie ik Harry bij 2 jongens staan, Zayn en Niall geloof ik. Ik weet het zelf niet, maar ik herriner Liam het me vertellen.

Zayn spot me en geeft Harry een duw in zijn zij. "Hey is dat die gay loser waar je over praatte? Hij lijkt me echt een loser," lacht hij en steekt zijn hand op voor een high five met Niall, die zijn hoofd schud.

"Laat hem gewoon," zegt Harry en geeft me een kleine... glimlach? Ik denk dat ik een bril nodig heb.

"Ach Styles dat kunnen we toch niet doen? Die gozer moet eens leren hoe hij zich moet gedragen hier als Harry's broertje," gaat Zayn verder en knakt zijn vingers.

Mijn woede stijgt en in een flits heb ik zijn shirt beet. Ik mag dan wel kleiner zijn, maar voetbal doet wonderen voor je spieren.

"Moet jij eens even heel goed luisteren. Ik ben niet gay, maar bi. Dat jij geen meisje of nog niet eens jongen kan krijgen, betekent niet dat je mij ermee lastig kan vallen.

Ten tweede ik ben niet Harry's broertje, ik ben zijn stiefbroer en ouder dan hem. Als je nog één keer het lef hebt je mond los te trekken, zal ik ervoor zorgen dat je hem niet eens meer kan bewegen, duidelijk?" Angstig knikt hij en ik laat hem los, wat ervoor zorgt dat hij op de grond valt.

"Hey Harry kun je je vriend even van de grond af rapen? 'T vuilnis hoort buiten," zeg ik en stomp uit de zaal, gevolgd door Liam. No way dat ik die gymles nog ga doorbrengen met hun.

"Ik krijg je nog wel!" Hoor ik vanuit de zaal komen. Ik haal mijn schouders op, het boeit me niet.

Na dat incident bij gym ben ik naar huis gelopen en direct naar mijn en Harry's kamer gegaan. Mark en Anne komen pas rond middernacht thuis door werk dus Harry en ik zullen alleen eten, pizza ofzo denk ik.

Ik denk er namelijk niet aan om zelf te gaan koken, ik verbrand thee water nog.

Ik zucht en pak wat huiswerk uit mijn tas en begin met wiskunde, maat uiteindelijk zit ik te schetsen in het schrift. Naast voetbal hou ik er van om te tekenen.

Je kunt je emoties, gedachten en dromen kwijt en er een eigen draai aan geven. Toen ik jonger was liep ik altijd met een schetsboek rond, maar na de dood van m'n moeder ben ik daarmee gestopt.

Ook haar heb ik veel getekent toen ik niet meer elke seconde mijn tranen los liet. Op die manier kon ik een soort van het loslaten dat ik nooit meer iemand mam zal noemen.

Ik zucht en kijk naar de tekening die ik heb gemaakt en zie tot mijn verbazing Harry op mijn blad staan, ik had Harry getekend.

Wat is er toch met die jongen? Hij kan zich als een idioot gedragen maar hij lijkt ook een zachte kant uit te stralen wanneer ik hem in de ogen kijk.

Ik schud het van me af en ga nog wat door met tekenen, het blaadje met Harry achterin mijn schetsboek stoppend.

"Je kan best goed tekenen," hoor ik een stem zeggen en verschrikt kijk ik achterom. Harry staat daar met een lach op zijn gezicht. Ik zie nu ook dat het al een hele tijd later moet zijn aan het maanlicht dat naar binnen schijnt.

Zijn ogen lijken bijna te gloeien en zijn krullen creëren een schaduw op de muur achter hem.

"Sarcasme staat je niet," reageer ik en klap mijn boek dicht.

"Wie zegt dat ik sarcastisch ben?" Vraagt hij en ik draai me om, mijn gezicht naar hem toe.

"Zayn was zeker ook sarcastisch toen hij mij een gay loser noemde of niet?" Hij kijkt naar beneden maar daarvoor vang ik nog net zijn blik op wat lijkt op schuldgevoel?

Hij loopt naar zijn bed dat een meter van de mijne af staat, een nachtkastje ertussenin.

"Over dat Louis," begint hij. Hoe mijn naam over zijn tong rolt klinkt geweldig. Zijn diepe stem die mijn naam zegt en voor het eerst mij geen 'Lewis noemt.

Hij zucht. "Het spijt me dat hij zo deed, ik weet niet waarom hij dat doet. Niall is chill daarentegen, van hem moest ik ook zeggen dat het hem spijt."

"Dus eigenlijk bied je alleen je excuses aan omdat Niall dat wil?" Snauw ik maar erg krachtig komt het er niet uit.

Hij kijkt me recht in de ogen. "Nee Louis, ik zeg sorry omdat ik wat ertegen had kunnen doen, niet omdat Niall iets wil. Als ik iets niet wil, doe ik het niet," zegt hij en ik kan zien dat hij het meent.

Voor ik het weet staat hij bij de deur. "En kleintje? Schattig om te zien hoe je hem in de lucht kreeg, zou ik ook wel eens bij jou willen doen," hij lacht en knipoogt waarna hij om de hoek verdwijnt.

"Klootzak!" Roep ik hem na maar kan mijn lach niet inhouden.

Misschien is hij toch niet zo erg als ik dacht...

■●■●

Made a new cover!

Thanks to myself! 😂

Reageer als je het leuk vond aub.🔥