𝑺𝒕𝒆𝒑𝒃𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓𝒔 𝑽.𝑺. 𝑺𝒕𝒆𝒑𝒍𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔 °𝑳.𝑺° ✔︎

#5

(EDITED)

Het was nu een week later. Harry en ik kregen een aardig goede band moet ik zeggen nouja, wat je aardig noemt als in meestal wat geschreeuw en gezeik naar mn kop.

Vergeleken met het begin is het zeker wat beter wat begon na de shit met Zayn. Niall en ik spraken elkaar in de gangen een keer en hij is zoals ik al dacht best een aardige gast. Hij vertelde me dat Zayn wel oke kan zijn, maar hij af en toe gewoon op iemand moet pikken.

Ik had m'n ogen gerold en van onderwerp veranderd. Die naam alleen al maakt me misselijk. De eerste dagen had ik niet veel last van hem, kreeg gewoon wat scheldwoorden naar m'n hoofd geslingerd maar ik merk steeds vaker op dat hij zijn vuisten balt en me bijna in de haren vliegt.

Gelukkig deed hij dat niet zo vaak wat denk ik komt omdat ik meestal bij Liam in de buurt ben. Liam en mijn vriendschap is heel wat sterker geworden sinds de 1e dag en we vertellen elkaar best veel. Zo zit hij ook bij het voetbalteam en heeft 2 zussen.

"Hé Louis ga je mee naar de training? Begint in een kwartier." Liam staat voor het klaslokaal waar ik net les had. We wachten elkaar meestal op als we niet dezelfde klassen hebben.

"Ja is goed ga maar alvast, ik moet nog even naar het toilet," antwoord ik en loop naar de toiletten.

Als ik klaar ben was ik mijn handen en loop ik de toiletten uit. "Kijk eens wie we hier hebben," zegt Zayn en ik rol met mijn ogen. "Leuk om jou ook te zien, bye," zeg ik en ik loop weg, maar al snel laat hij me struikelen.

Ik kreun en ik kijk naar hem. "Wat is jouw probleem?" sis ik. "Jij bent het probleem," zegt hij en ik krijg een trap in mijn zij. "Je bent een vieze fag die iedereens leven verpest," zegt hij en ik krijg nog een trap in mijn zij.

Ik kreun alweer en krijg tranen in mijn ogen. "Harry zal zich dood schamen als iedereen weet dat jij zijn stief broertje bent." weer een trap. "Je verdedigd jezelf niet eens meer. Waar is die grote mond van de vorige keer?" Weer een trap.

"Zayn!" Harry komt aangerend. "Wat besield jou?!" sist hij.

"Hij is een fag Harry! Ik snap als je je dood schaamt! Hij moet zijn lesje leren!"

"En wat als hij op hetzelfde geslacht valt?! Zayn groei op Jezus!"

"Waarom verdedig je hem?!"

"Omdat je iets hebt tegen mensen die op hetzelfde geslacht valt! Want ik voel me ook aangesproken!"

"Wat?" zegt Zayn. "Ik ben gay, ik val ook op jongens Zayn!" Harry valt op jongens? Die zag ik niet aankomen. "Jeez van jou had ik dat niet gedacht," zegt Zayn en hij geeft Harry een vieze blik. "Één grote fag familie bij elkaar. Ik walg van jullie allemaal," zegt Zayn en loopt weg.

"Lou, gaat het?" vraagt Harry en hij knielt naast me neer.

"Mijn zij doet pijn, je had het niet hoeven te zeggen voor mij."

Hij glimlacht, "dat wou ik, kom, ik breng je naar huis."

"Harry?" zeg ik zacht.

"Ja?"

"Sinds wanneer val jij op jongens?"

"Al een tijdje," grinnikt hij. "Vroeger speelde ik altijd al met poppen en met Gemma verkleede ik me altijd en soms zat ik in jurkjes. Toen pap een keer zag dat ik in een jurk liep was hij boos en verbaasd. Toen hij later weg was dacht ik dat hij weg ging, omdat ik bezig wat met het zoeken wat ik wilde."

"Was het ook de reden?"

"Ja en nee? Met de relatie van mam ging het ook niet goed. Maar ik heb er veel over na gedacht en gepraat met mam en het maakt me niet meer uit. Ik ben bi en ik kan er niks aan veranderen en ik ben blij zoals het is," glimlacht hij.

"Het spijt me Harry dat je dit moest meemaken."

"Het is allemaal goed gekomen," glimlacht hij. "Kom, we gaan naar huis, want de vloer ligt ook niet lekker en omdat je pijn hebt moet je in een bed liggen."

"Ik heb voetbal training."

"Je kan niet nu gaan voetballen."

"Jawel ik voel me prima," zeg ik snel en ik sta op, maar daar had ik al snel spijt van.

Ik klem m'n kaken op elkaar en grijp naar mijn zij, Harry pakt me meteen vast. "Je kan niet gaan voetballen."

"Jawel, ik moet bij de training zijn. Ik kan het niet nu al verpesten," zeg ik en ik haal even diep adem.

"Louis ik meen het anders bel ik je vader op."

"Alsof die het zou boeien," mompel ik. Hij geeft me een kleine glimlach om me gerust te stellen

"Ik breng je naar huis."

"Nee Harry," snauw ik. "Sorry," zeg ik meteen. Ik moet dit niet op Harry afvuren. "Ik wil gewoon voetballen."

"Maar je hebt pijn Lou, kom je moet naar huis. Morgen is er ook training en dan kan je misschien gaan. Je moet dit niet gaan overbelasten," zegt Harry en ik zucht en knik. "Ik moet Liam dan even bellen."

Nadat ik een bezorgde Liam heb gebeld en uitgelegd heb wat er is gebeurt. (het deel van Harry en gay eruit latend) bracht Harry me naar huis.

Omdat ik niet kon lopen droeg hij me wat een beetje beschamend was, maar ook fijn was. Iets aan hem liet me veilig voelen.

Hij zag dat ik mijn ogen niet zo lang meer kon openhouden. "Slaap maar Lou, ik zal er zijn als je wakker word," hoor ik hem zeggen. Ik denk na over dat hij me een nickname gaf, maar laat mezelf niet 2 keer zeggen dat ik kan slapen.

Veelste moe om na te denken leg ik mijn hoofd op zijn borst en luister ik naar zijn hartslag, langzaam in slaap vallend...