𝑺𝒕𝒆𝒑𝒃𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓𝒔 𝑽.𝑺. 𝑺𝒕𝒆𝒑𝒍𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔 °𝑳.𝑺° ✔︎

#7

(EDITED)

Ik glimlach en ik loop naar hem toe. "Dit is voor jou." Ik geef hem de knuffel en ik zie hem de tekst lezen.

"Ik was gemeen vanmorgen, Harry je bent zo lief tegen me en ik ben gewoon zo in de war door alles. Ik ben net hier naar toe verhuisd en jij en je moeder kwamen in één keer in mijn leven en die verandering is nogsteeds wennen voor mij, maar dat is niet jou fout. Je bent zo lief tegen me nu. Je helpt me sinds Zayn de pik op mij hebt. Zonder jou was dit waarschijnlijk veel erger uit gekomen als jij er niet was. Het spijt me Hazz," zeg ik en een klein glimlachje staat op zijn gezicht.

"In het begin was ik niet zo aardig tegen je, maar Louis dit is geen spelletje voor mij. Ik wil je echt beter leren kennen. Je woont nu in mijn huis en ik moet je wel leren kennen en ik wil je graag leren kennen. Vanochtend werd je ineens zo boos en ik wilde je alleen helpen en toen werd ik boos en ik moest niet weglopen. Ik moest juist met je praten."

"Ik was bang dat dit een spel was."

"Waarom was je daar zo bang voor? Je moet me vertrouwen." ik bijt op mijn lip en ik kijk naar de grond.

"Sorry, ik had het niet mogen vragen," zegt Harry meteen. "Nee, I-ik..." Ik zucht en ik neem even diep adem. "Ik wil het je vertellen, i-ik heb het alleen bijna nooit aan iemand verteld," zeg ik.

"Je hoeft het niet te vertellen als je er niet klaar voor bent," zegt hij en hij wrijft over mijn arm. "Je moet eerst wat comfortabels aan doen, want liggen in een tent en een te strakke spijkerbroek is misschien niet het beste," zeg ik met een glimlach en hij grinnikt en knikt.

"Het ziet er echt mooi uit Lou," zegt hij als hij rond kijkt. "Ik heb mijn best gedaan," glimlach ik. "Dat zie ik," glimlacht hij en hij pakt andere kleren uit zijn kast. Hij begint zich om te kleden en ik begin te blozen en ik kijk weg. Ik hoor hem grinniken. "Klaar?" vraag ik na een paar secondes. "Jij denkt dat ik snelle jelle ben of iets?"

"Je hebt lange benen, klopt ook. Alles duurt langer," zeg ik.

"Hey!" Zegt hij en ik grinnik. Na een paar seconde voel ik in één keer armen om me heen en ik schrik en ik kijk naar hem. "Harry!" Zeg ik en hij grinnikt. "Ik wilde je een knuffel geven, want dit ziet er echt heel leuk uit Lou," zegt hij en hij drukt mij dicht tegen hem aan en ik glimlach. "Wacht maar als je binnen de tent ziet," glimlach ik en ik ga uit zijn armen en ik doe de rits open van de tent. Ik ga er in en Harry opent hem verder en zijn mond gaat open en ik glimlach. "Lou, dit is geweldig," fluistert hij en hij kijkt rond. Ik glimlach.

Hij komt naast me liggen en ik ga om mijn (Goede) zij liggen om naar hem te kijken. "Vind je het leuk?"

"Geweldig, we blijven hierin slapen, right?"

"Dat was mijn plan." Een grote glimlach komt op zijn gezicht en hij gaat liggen. Ik doe de dekens om ons heen en hij kijkt naar me. "Ben ik vergeven?"

"Tuurlijk ben je vergeven," glimlacht hij en hij doet zijn armen om mij heen. Ik glimlach en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

Zo lagen we een tijdje voordat ik rechtop ga zitten. Een pijn scheut gaat door mijn zij en ik knijp mijn ogen dicht. "Gaat het?" vraagt Harry meteen en hij zit rechtop. Ik knik. "Ik wil het je vertellen," zeg ik en hij knikt en hij gaat voor me zitten.

"Ik was vijftien en ik had mijn eerste vriendje. Ik was gek op hem, ik dacht dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Ik was verliefd en ik dacht dat hij dat ook was. Al mijn eerste keren was met hem, ik heb zoveel weggeven. Hij wist alles, mijn geheimen, mijn onzekerheden, alles met mijn vader

En wat ik met mijn vader heb is veel. Hij wist mijn onzekerheden en hij hielp me ermee. Ik dacht echt dat hij van me hield, maar ik was fout, zo fout," zeg ik en Harry legt zijn hand op mijn been en hij wrijft er over. "Hij hield niet van me. Het was een Dare. Het was een fucking Dare," zeg ik en ik krijg tranen in mijn ogen.

"Kom hier," zegt Harry en hij opent zijn armen en ik omhels hem en hij doet zijn armen om hen heen. "Hij is je tranen niet waard Lou. Je verdient beter, zoveel beter." zegt hij en een traan glijdt over mijn wang. "Ik had alles gegeven en ik voel me zo gebruikt," snik ik en Harry houdt me stevig vast. "Maar hij is nu weg, hij zal nooit terug komen en anders ben ik bij je baby. Hij is je tranen niet waard, je bent zo mooi Lou. Je moet niet aan jezelf twijfelen. Ik weet dat openen van je gevoelens moeilijk is helemaal na dat, maar je moet weten dat ik je wil helpen en ik zal nooit zoiets doen. Ik zal altijd bij je blijven,"zegt Harry.

Hij noemde me baby, omg.

Zei hij dat echt of hoorde ik het niet goed?

"Lou?"

"Waar verdien ik jou aan," fluister ik en ik hou hem stevig vast. "Je verdient het beste Lou."

In zijn armen voel ik me veilig. Ik heb me nooit meer zo veilig gevoeld op mam na. Bij haar voelde ik me veilig en nu voel ik me hetzelfde bij hem. Ik voelde me veilig bij hem.

Opeens voel ik zijn lippen op de mijne. Dit was wat ik wilde, nog steeds wil en altijd wil hebben. Harry's lippen op de mijne, gewoonweg Harry en zijn liefde.

Na onze kus sessie rust hij zijn voorhoofd tegen de mijne. "Louis, ik weet dat we snel gaan maar wil jij mijn vriendje zijn?" Ik knik, niet wetende wat te zeggen maar het maakte niet uit, het was goed zo.

Best raar eigenlijk, zo waren we niks en zo waren we samen...

Ik hoop echt dat dit goed zal gaan. Styles, wat doe je toch met me?

●■●■

Hoop dat jullie het leuk vonden!

Hopelijk zie je bij de volgende!