1

38 8 0
                                    

yıl, 2017

*Sessizliği kırmayı denedim. 


Elimdeki içkiyle beraber ateşin etrafında çılgınca dans ediyordum. Saat kaçtı, kaçıncı bardağımdı? çoktan saymayı bırakmıştım. Umurumda da değildi. Bir kez de olsa ilk kez de olsa deli gibi eğlenmek istiyordum bugün.

Kolumu tutan elleri hissettiğimde dans etmeyi bıraktım. Yavaşça görüş açımı kapatan saçlarımı kenara ittim. En yakın arkadaşım Peri ürkekçe bana bakıyordu.

"Gizem eve gidelim artık." Diye sızlandığında gözlerimi devirdim. Kolumu sertçe çektiğimde elimdeki plastik bardağın fırlaması bir olmuştu.

"Gördün mü ne yaptığını Peri!"

Sinirle soluyup bardağın nereye düştüğüne bakmak için arkamı döndüm. Birinin üzerine gelmemesini umut ederken bir çift öfkeli göz radarıma girmişti..

"Sen." Dedi yanıma yaklaşırken "Sen mi attın bardağı?"

"Be... Ben mi attım ?" dedim Periye dönerek. Beni kurtarmasını diliyordum. Onun yüzünden olmuştu sonuçta. Peri ince dudaklarını konuşmak için aralamıştı ki karşımda duran çocuğun sesini duyduğumda gözlerim tekrar ona döndü.

"Senin attığını gördüm yalnız." Dedi yukarı doğru kıvrılan dudaklarıyla, alayla.

Hafif uzun kahverengi saçları serbestçe alnına dökülüyordu. Loş ışık bile yakışıklı yüzünün parlamasini engelleyemiyordu.

Okulun partisine sadece okuldakiler davet edilirdi ama karşımdaki çocuğun okuldan olmadığı kesindi. Böyle bir yüzü, bulanık zihnimle bile hatırlayabilirdim.

"Tamam." Dedim pes ederek "Gömleğinin maliyeti her neyse karşılaşırız, olur biter."

Gözleri beni süzdü. "Karşılayabileceğini düşünmüyorum."

Sinir katsayım yavaş yavaş artarken kendimi sakinleşmeye zorluyordum. Derin bir nefes aldım. Zaten başım çatlarken bir de bir gömlek için kavga etmek istemiyordum "Bak kibar olmaya çalışıyordum" Dedim yüzümü buruştururken "Sadece bir gömlek ama"

Gözlerim masadaki kırmızı plastik bardaklarla buluşunca, aklıma gelen fikirle masumca tebessüm ettim. Ellerimin arasına bir bardağı alıp içkiden bir yudum aldım.

Şaşkınlıkla ve biraz da öfkeyle açılmış gözler ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Yanına tekrar ulaştığımda, bardakta kalan içkiyi tereddütsüzce üzerine döktüm. "Şimdi çok daha güzel bir gömlek."

Normal şartlarda yapmayacağım bir hareketi, içkinin verdiği cesaretle yapmıştım. İtiraf etmek gerekirse çokta hoşuma gitmişti!

"Delirdin mi sen?" dedi derin bir öfkeyle. Sesi öyle sertti ki irkilmiştim. Gömleğini çıkartıp bir köşeye fırlattı. "Arkadaşını götür buradan yoksa.."

Kaşlarımı çatmış onu izlerken Peri önüme geçip görüş açımı kapattı. "Gizem lütfen gidelim şu an kendinde değilsin."

"Sen git." Dedim omzunun üzerinden çocuğu görmeye çalışırken.

"Gizem." Dedi tehditvari ses tonuyla "Teyzeni aramak zorunda bırakma beni."

Teyzen lafını duyduğumda zihnimdeki sisler kaybolmustu. gözlerim tekrar ona döndü. Ondan izin almadan gelmiştim partiye. Sinirden delirmiş olmalıydı.

Başımı onaylar anlamda sallayıp "Gidelim." Dedim. "Bu iş burada bitmeyecek."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 09 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kimsin Sen ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin