Beklenmeyen 'AYBAR🌙

3.bölüm🧸

Barış

Sabahın ilk saatleriyle gözlerimi açtım. Barakadaki herkes uyuyordu. Ben de üstüme bir ceket alıp sahile doğru yürümeye başladım. Bu saatlerde sahilde oturup denizdeki dalgaların sesini dinlemek çok güzeldi. İnsana huzur veriyordu. Bütün sorunların, dalgaların sesinin gücüne dayanamayıp kaçıyordu birer birer.
İyi hissettiriyordu.

Ayak sesleri duyunca arkamı döndüm.
Bana doğru gelen Aycan'ı görmemle gülümsedim. O da gülümsedi. Güneş ışığı sarı saçlarını olduğundan daha da güzel gösteriyordu. Büyüsüne kapılmamak imkansızdı sanırım.

Aycan: Günaydın Barış ,erken kalkmışsın bugün

Diyip güldü.

Barış: Mert'i şaşırtmalıyım :)

Aycan:Ee ne yapıyorsun burada?

Barış: Herkes uyuyordu.Ben de buraya geldim rahatsız etmemek için.

Aycan:Bende de aynı :)

Uzun bir süre ikimiz de sessiz kaldık. O denizi izlerken Ben de onu izliyordum. Ela rengi gözlerini,sarı saçlarını,fındık burnunu,kırmızı yanaklarını her şeyi ile çok tatlıydı

Aycan:Deniz çok güzel değil mi ?

Barış:Senin gibi.

Aycan bir anda bana döndü.

Aycan:Efendim?

Barış:E-evet deniz çok güzel sen de güzelsin.
deniz daha güzel sana kötü demedim sen daha da güzelsin.

Saçmalamaya başlamıştım.
Aycan da bu halime gülmeye başladı.
Gerçekten halim çok komikti.

Zaten bu aralar Aycan'ın yaninda yaptığım her şey komikti. Onun yanındayken farklı bir ben vardı.

Berkan: Güüünayydınn

Aycan:Günaydın Berkan yine formundasın :)

Berkan:Her zaman Aycan'cım.

Aycan'cım mı?
Aycan'cım ne ya?
Ne alaka yani?
Çok samimisiniz sanki.

Berkan:Ee Barış sen ne düşünüyorsun?

Barış:Ne hakkında?

Berkan:Ooo Barış uçmuş :)

Mert:Gençler bir yardımcı olursanız seviniriz.

Mert'in sözleriyle hepimiz barakalara doğru yürümeye başladık.

Sercan:Barış, coconut toplamaya gider misin?
Ben biraz topladım ama yetersiz sanırım.

Barış:Tamam ben toplarım.

Ormana doğru yürürken aklıma Aycan ile sabah olan konuşmamız geldi.Onunla sohbet etmeyi seviyordum. Çünkü ön yargılı değildi.
İnsanları anlıyordu. O'nu seviyordum yani arkadaş olarak.

Sadece arkadaş olarak olduğundan emin misin?(iç ses)

-Evet eminim arkadaşım o benim.

Hı hı kesin öyledir.

-Evet öyle.

Aşkım:Kiminle konuşuyorsun sen? Yoksa benim göremediğin insanlar mi var burada?

Beni güldürmüştü.

Barış:Hayır kendimle konuşuyordum sıkıldım biraz.

Aşkım:Evet belli oluyor.

Demesiyle ikimizde gülmeye başladık.
Aşkım'ın arkasında iki çift göz gördüm.
Aycan'ın gözleriydi.
.
.
Aycan

Barış'a yardım etmek ve onunla biraz daha zaman geçirmek için ormana yürümeye başladım.Barış'ı gördüğümde Aşkım ile gülüyordu. Üzülmüştüm biraz da sinirlenmiştim. Bu çok saçmaydı ya da vazgeçtim saçma değildi. (Aycan ikizler burcu sanırım.) Sonuçta o benim arkadaşımdı ve arkadaşlar birbirini kıskanabilirdi.
Olduğum yerde çok fazla durduğunu fark edince onların yanına doğru yürümeye başladım.

Aycan:Selam Barış.

Barış:Selam Aycan

Aşkım:Bize selam yok mu?

Ne kadar "Sana yok!"demek istesem de
Selam dedim.
Burada biraz oyalandıktan sonra,

Aycan:Neyse size iyi eğlenceler.

Diyip barakaya doğru yürümeye başladım.
Eğlenceler kelimesini bastırarak söylemiştim.
Beni biraz da olsa tatmin etmişti :)
.
.
.
.
.
Akşam sahilde ateş yakmış oturuyorduk.
Barış sürekli bana bakıyordu.Ben ise bakmamaya çalışıyordum.Çünkü eğer bakarsam trip atamayacaktım :)
Uykum yavaş yavaş geliyordu.
Yarınki oyunda başarılı olmak istiyordum.
Bu yüzden herkese iyi geceler diyip barakaya yöneldim.
Ben yürürken biri seslendi,

Barış:Aycan konuşabilir miyiz?

Aycan:Sonra barış,uykum var

Barış:Peki iyi geceler.

Aycan:İyi geceler.

Diyip barakadaki yatağıma uzandım.Ve gözlerimi kapattım...

Değişik bir bölüm oldu :)
Oy vermeyi unutmayın 💜
Baaay🧸