Beklenmeyen 'AYBAR🌙

22.bölüm🥑

Berkan,

Barış, Aycan ve Cemali öyle görünce doğal olarak sinirlenmişti.
Ben de onu sakinleştirmek ve Aycanla aralarını biraz olsun düzeltmek amacıyla onun ardından gitmiştim.
Barışın düşüncelerinin karışık olduğunu bilsem de Aycana böyle davranmamalıydı. Kız ne düşüneceğini şaşırmıştı bir haftadır. Bir mutlu olup bir üzülüyordu. Buna benim gibi mükemmel birinin el atması gerekiyordu.

Barış tam da tahmin ettiğim gibi
nehirin kenarında oturmuş ve muhtemelen onu düşünüyordu.

"Duydum ki birinin babakoya ihtiyacı varmış"

"Yanlış duymuşsun"

"Kırılıyorum ama"

Oflayarak başını öne eğdi.

"Özür dilerim, bu aralar nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum"

"Onu fark ettim ama bu düşünceleri bir an önce kafandan atıp bir karar alman gerekiyor. Kız kafayı yedi çünkü"

"Sence hatasını anlamış mıdır"

Onaylar şekilde kafamı salladım. Bunu düşünmesi saçmaydı aslında. Ama sakince karar vermesi için sesimi çıkartmamıştım.

"O zaman gidiyorum ben"

"Nereye lan"

"Nereye olacak sevgilimin yanına"

Çocuk bir anda gaza gelmişti. Biraz daha gaza gelse bir şey olmazdı bence.

"Hadi göreyim seni aslanım"

Diyip sırtına vurmuştum.
İnşallah bu heyecanla yanlış şeyler yapmazlardı.

Yanımdan ayrıldığında tek dua'm buydu.

Barış,

Aycanın biraz üstüne gittiğimin farkındaydım ve şimdi gönül alma zamanıydı.
Barakalara gittiğimde kendi yattığı yere oturmuş bir şeyler çiziyordu.
O kadar masum o kadar tatlıydı ki aşık olmamak elde değildi.
Bir anda kafasını kaldırınca gözlerimiz birleşti.
Saçını kulağının arkasına atıp böyle güzel bakarken bana hiç yardımcı olmuyordu.
Yanına hızla gidip elini tuttum ve ayağa kaldırdım.

"Barış ne oluyor"

Sadece sustum ve elinden tutarak ormana götürdüm.
Şu an içinden bana kızdığını biliyordum. Ama ormana gidelim desem gelmeyeceğini de biliyordum.

"Barış ne yapıyorsun ya cevap ver bana"

Dediğiyle durdum.

"Aycan susacak mısın"

"Sen neden beni buraya getirdiğini söylemeyene kadar susmayı düşünmüyorum"

Aslında onu öpüp hem susturmuş hem de sorunun cevabını vermiş olurdum da. Bu yaptığımdan sonra beni dövmesi çok büyük bir ihtimaldi.

O gözlerime sinirli sinirli bakarken konuya girmem gerektiğinin farkına vardım.

Yüzüme en tatlı ifademi takınıp konuşmaya başladım.

"Özür dilerim son dönemlerde sana nasıl davranmam gerektiğini bilemedim. Sonra bunu düzelteyim derken her şey daha da kötü oldu. İster istemez seni de etkiledim. Çok özür dilerim güzelim.

Aycan şaşkın ifadeyle bana bakıyordu

"Yani şimdi sen beni affettin mi "

Ben onun kalbini kırdığım için özür diliyordum. O kendini önemsemeyip affedip affetmediğimi soruyordu.
Kalbi o kadar güzeldi ki..

"Tabi ki affettim"

Diyip kollarımı açtım.

"Barış sen ciddisin"

İçimden kızı bu kadar üzdüğüm ve şaşırttığım için kendime küfretsem de sakin olup aycana onaylar şekilde kafa salladım.
Sevinip kollarını bana sardığında hissettirdiği huzur çok.. çok özeldi.
Çenesini elimle tutup yukarı kaldırdım. O güzel gözlere eskisi gibi bakmak mükemmel hissettiriyordu.
Yavaş yavaş ona yaklaşmaya başladım.
O hasret kaldığım dudakları öpmek istiyordum artık.

Aycan,

Barışın öpmek için yaklaştığını anladığımda bir oyun oynama kararı alıp geri çekildim.
Barış şaşkın bakışlarla bana bakıyordu.

"O,o kadar kolay değil Barış bey"

"Ne"

"Beni diyorum öpemezsin"

"Nedenmiş o"

"Çünkü keyfim ve kahyası öyle istiyoruz "

Barış bana ciddi misin? bakışları atsa da aynı ciddiyetle arkamı dönüp elimi sallayarak yanından ayrıldım.
Evet çok özlemiştim ama ben de Aycan Yanaç isem biraz süründürmeliydim.

Barakalara doğru geldiğimde Berkan hamakta oturuyordu. Gerçekten Beko farkıyla yardımcı olmuştu bize.
Hakkını ödeyemezdim babakomun.
Yanina gidip yanaklarını sıkmaya başladım.

"Hanimiş benim canım kankam hanimiş bekoş aaa burdaymış"

"Bir de uçak geliyor dersen ağzımı açacağım Aycan"

Dediği şeyle kahkaha atarken yanına oturdum.

"Yalnız bu hamak taşımaz ikimizi"

"O zaman kalk beko"

"Ben niye kalkıyormuşum"

"Çünkü ben yeni geldim biraz ben oturayım"

Bir yandan kavga ederken bir yandan birbirimizi ittiriyorduk

"Ay Barış sana nasıl dayanıyor inatçı ke-
Aaaaa"

Ve hamak daha fazla taşıyamadı ve ikimiz de yere düştük.
Ya da biz öyle sanıyorduk çünkü arkamda kahkaha atan bir Barış ve sapasağlam bir hamak duruyordu.

"LAN NE İSTEDİN BENİM CANIM POPOMDAN BARIŞŞŞ!"

Ve Berkan'ın çılgın isyanıyla bölümü bitiriyorum.
Bölümün sonunu bir türlü yazamadım ve geç geldi
Özür dilerimm ♡

Sınır 📌
70 vote
50 yorum