Beklenmeyen 'AYBAR🌙

24.bölüm🎡

Medyadaki Barış'a aşık oldum sanırım

Acun: Survivor 2020'ye

2 dakika sonra

Acun: Veda eden

2 dakika sonra

Acun: Macerasını burada sonlandıran

2 dakika sonra

Acun: Arkadaşlarından

2 dakika sonra

Acun: Daha az oy alarak

2 dakika sonra

Acun: Adaya veda eden isim
_______________________________

Acun: Aycan !

Dediği isimle afallamıştım. Bu bir şaka olmalıydı. Aycan elenmiş miydi
Sol yanağımdan düşen damla ile ağladığımın farkına vardım.
Şu an herkes şaşkın bakışlarla birbirine bakıyordu.
Buna ben de dahildim.
Nasıl yasinin oyları Aycan'ı geçmişti ki
Aycan gitmemeliydi.
Göz yaşımı silip az da olsa kendime geldikten sonra kafamı Aycana çevirdim. Nisanın elini tutarak başını eğmişti. Bu görüntü emindim ki hem bizimkilerin hem de ekran başındakilerin yüreğini burkuyordu.
Acun abi aycandan veda konuşması istediğinde eğdiğim kafamı yavaşça kaldırdım.
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Buraya kadar geldiğim için çok mutluyum. Benim için çok büyük bir gurur.
Burada bir çok şeyin farkında vardım,çok güzel arkadaşlıklar edindim,harika vakit geçirdim.
Yeri geldi üzüldüm yeri geldi hunharca eğlendim.
Bana bu fırsatı verdiğiniz için size ve bu anları yaşattıkları için buradaki bütün arkadaşlarıma teşekkür ederim.
Buraya kadarmış benim maceram
Herkes için en hayırlısı neyse öyle olsun"

Konuşurken sesinin titremesi bana hiç yardımcı olmuyordu.
Kendimi toplamam lazımdı.
Takımla vedalasmaya başlamıştı
Bana dargın olduğunu biliyordum umarım onun dışarıda gönlünü alırdım.
En son nisa ile sarılıp yanıma geldiğinde derin bir nefes alıp kollarımı ona sardım.
Soğuk bir şekilde o da sarıldı.
Ben afettiğini düşünürken ağzından şu kelimeler döküldü.

"İstedigin oldu sanırım"

Bu kız gerçekten onun gitmesini istediğimi felan mı düşünüyordu.
Ben ona ne dercesine şaşkın bir ifadeyle bakarken yanımdan ayrıldı.
Gözlerim dolmuştu sanırım şimdi çocuk gibi ağlayacaktım.
Gitmesi yetmiyormuş gibi küs gitmişti.
Daha fazla dayanamayıp tabureye oturdum ve konseyin bitmesini bekledim.

~

Adada derin bir sessizlik vardı. Yasin bile kendi köşesine çekilmiş oturuyordu.
Ben berkan ve nisa dere kenarında oturmuş yıldızları izliyorduk.
Düşünme fırsatı buluyordum.
Hata yapıp yapmadığını sorguluyordum belki de fazla üstüne gitmiştim.
Pota stresinden dolayı canı sıkılmıştı.
Ben de ileri gitmiştim galiba
Derin sessizlik Berkan'ın sesi ile bozuldu.

"Senin suçun yok baro kendi kendini üzme"

Bu çocuğa boşuna ikizim demiyordum.
Dediği şeye gülümsedim.

"Belki fazla üstüne gitmişimdir"

"Hayır Barış onları bekoya da söyledin ama o alınmadı ben biraz Aycan'ı hatalı buluyorum ama eminim o da anlayacaktır sonrasında seni"

"Hiç zannetmiyorum giderken istediğin oldu felan dedi inanabiliyor musun gitmesini istediğimi düşünmüş
Ben bundan sonra benimle barışacağını düşünmüyorum"

İkisi de bana şaşkınca bakıyordu.

"Gerçekten öyle mi dedi"

"Yalan borcum mu var beko"

Yine sessizlik oluşmuştu.
Bu sefer yalnız kalmak istiyordum. Yeterince yorucu bir gündü ve ben kafamı toplamak istiyordum.
Berkana bunu anlatmak istercesine bir bakış attım.
Tek bakışta anlamasına şaşırsam da
ikisinin de kalktığını görünce sevinmiştim.
Yağmurluğumu çıkarıp kafamın altına yerleştirdim. Ve kendimi kuş sesleri ile birlikte uykuya bıraktım.

~

Sabah yüzüme vurulan su ile korkuyla gözlerimi açtım.
Şaşkın ördek gibi etrafa bakarken tepemde dikilen cemali görmek çok da zor değildi.

"Hadi çocuk adam kendine gel toparlan yarın oyun var"

"Bak kendin de diyorsun yarın diye bırak uyuyayım"

Yarın oyun varsa ben niye bugün erken kalkıyordum ki.
Bu çocuğun zekası iyice mert'e benzemeye başlamıştı.

Homurdanarak ayağa kalktım. Yerde yattığım için belim tutulmuştu.
Şimdi aycan olsaydı kızardı bana
Şimdiden çok özlemiştim günler nasıl geçecekti bilmiyorum.

Hem ayılmak hem de biraz olsun temizlenmek için dereye gittim.
Soğuk su ile birlikte vücudum titrese de rahatlıyordum.
Gözlerimi kapattım ve kendimi suya bıraktım. Ne zaman canım sıkılsa veya aile özlemi çeksem buraya gelir rahatlamaya çalışırdım.
Ve gerçekten ise yarıyordu da
Ama bugün pek de işe yaramadı.
Bugün ki özlem daha farklıydı.
Kolay kolay geçecek gibi de gözükmüyordu.

Cemalcan'ın bağırmaları sonucu düşüncelerimden sıyrılıp kafamı ona çevirdim.
Sudan çıkmamı söylüyordu.
Sanırım bu iyi olacaktı çünkü daha fazla burada kalırsam donabilirdim.
Yavaş adımlarla kıyıya yürümeye başladım.
Şu an yaşayan ölüden farksızdım

Aycan,

Elendiğim günden beri tek bir şey düşünüyordum.
Barışı konsey günü çok kırmıştım.
Ona benim elenmemi istediğini söylemiştim.
Asla böyle düşünmüyordum sadece o an olan stres ve kızgınlık ile öyle demiştim. Zaten farkına vardıktan sonra da pişman olmuştum.
Tek isteğim adada benden soğumamasıydı.
Umarım aramız bozulmazdı.
Bunları düşünürken dünün yorgunluğunu atmak için kaldığım odanın yatağına uzandım ve kendimi uykuya bıraktım.

Yakında survivor'u bitireceğim
O yüzden geçiş bölümü gibi bir şey oldu bu

Sınır🚩

70 vote
50 yorum

Yorumlarınızı bekliyorum ♡
Bu arada aleybutyazar bölüm at kız