Aycan gittikten sonra mutsuzluğumu bir şekilde hırsa çevirmiştim.
Ve aynı şekilde devam etmeye çalışıyordum.
Ama bir yerden sonra bu da yormaya başlamıştı
Aycanı çok özlemiştim, sabah her kalktığımda sanki o burdaymış gibi ona bakınıyordum.
Belki de o bizi kafasında bitirmişti.
Benim sevgim hala eskisi gibiydi
Bu belirsizlikten fazla düşünmekten kafamı toplamak zorlaşıyordu.
Bugün iletişim oyunu vardı ve kesinlikle bunu almalıydık.
Ailemle konuşunca motivasyonumun artacağını düşünüyordum.
~
Berkan'ın en son aldığı sayıyla oyunu kazanmıştık.
Çok çok mutluydum uzun zamandan sonra ailemle görüşecektim
Ben bunları düşünürken berkan bana bağırıyordu
"Lan babakoo aldık oyunu aldık"
"Aldık valla"
Gidip tekrardan sarıldım.
Şimdi en güzel kısım araçlarla birlikte konuşma yerine gitmekti.
Yaklaşık 5 dakika sonra araçlar geldi ve bindik. Yolculukta berkan şarkı söyleyip dans ederken kafamı cama yaslayıp düşüncelere dalmak tercihimdi.
Alana vardığımızda içimi kaplayan heyecan ile hızlıca indim.
Ve koltuklardan birine atladım.
Bir yandan da sıranın ilk bende olması için dua ediyordum.
Bizimkiler de yerleştiğinde acun abinin ilk konuşacak kişiyi söylemesini bekliyordum.
Barış ismimi duyduğumda bunu bekliyormuş gibi heyecanla ön koltuğa geçtim.
Görüntüde annem ve yağmuru görünce göz yaşlarıma hakim olamamıştım.
Heyecan ve özlemle konuştum.
"Annem nasılsın"
"İyiyim barışım hepimiz çok iyiyiz,seni çok özledik"
"B-ben de çok özledim"
Kelimeleri zar zor kullanıyordum.
Gözümden yaşları silip kendime gelmeye çalıştım.
Yağmurla konuşacaktım.
"Abim çok iyi gidiyorsun hepimiz evde seni heyecanla izliyoruz seninle gurur duyuyoruz
Yaptığın Y harfleri beni çok mutlu ediyor"
"Ha bir de seni çok özledim abi"
Yağmuru o kadar özlemiştim ki söylediklerine tatlı bir tebessümle güldüm.
"Ben de seni çok özledim prensesim"
"Abi bizim sana bir sürprizimiz var"
"Neymiş o bakalım"
Gerçekten merak etmiştim.
Görüntülü aramada ne gibi bir şey olabilirdi ki
Birden kameranın kadrajına Aycanın girmesi ile gözlerim kocaman olmuştu.
Ağzım açık bir şekilde aycan ve yağmurun sarılışını izliyordum .
Şoka girmiştim sanirim.
Arkadan Berkan'ın yüksek sesini duyunca kendime geldim.
"Aycii neler yapıyorsun kız sen çocuk şoka girdi bak"
Diyip beni sarsmaya başladı.
Berkan'ın sırtına geçirip konuşmaya başladım.
"Tamam lan iyiyim"
Sinirle ona bakarken görüntüdeki aycanın gülüşüyle ona döndüm.
"Sevgilim seni şimdiden çok çok çok özledim.
Umarım sen de beni özlemişsindir ve bana kızgın değilsindir.
Elendiğim gün yaptığım her şey için özür dilerim.
Beni umarım affedersin çünkü bu civciv seni çok seviyor"
Şoktan şoka atlamak istesem de yeri değildi. Toparlanıp konuşmaya başladım.
"Asıl ben özür dilerim sana sert davrandım kırdım seni.
Ve asla kızgın değilim seni çok seviyorum civcivim"
"Ay bayılacağım şimdi"
Berkan'ın dediği şey ile acun abi dahi gülmüştü.
"Berkan abi iki dakika romantik konuşuyorlar karışma lütfen hem aycan abla anlattı bana adada da bozuyormuşsun en güzel anları buraya geldiğinde ben de lale abla ile sana yapacağım"
Yağmurun dediği şeyle gülüşümüz kahkahaya dönmüştü.
"Ay Barış ben kardeşinden korkmaya başladım"
Diyip arkaya kaçarken bir yandan bağırıyordu.
"Yağmur kızma kız bana ben ikisini de çok seviyorum valla bak"
"Lale ile basmasın diye yaptığın şeye bak beko ya"
Konuşmuştu benimki
O güzel gözlerine bakmaktan biraz geriden geliyordum olaylara.
Acun abinin anonsu ile irkildim.
"Son saniyeler barış"
Sanırım veda konuşması yapmam gerekiyordu.
"Beni ne kadar mutlu ettiğinizi anlatamam.
Bundan sonra bomba gibi bir barış göreceksiniz ve şampiyon olmadan gelmeyeceğim"
Dediklerime gülümsediklerinde ellerimle öpücük attım.
"Seni çok seviyorum güzelim"
"Ben de seni uzun adam"
Ve görüşme bitmişti.
Yüzümde saçma bir sırıtış ile koltuğa geçtim.
Berkan bu halime gülüyordu ama ben bundan bile rahatsız olmayacak kadar mutluydum.
Kızardım ona bi ara şu an sırası değildi.
~
Adaya gelmek için bindiğim tekneden indiğim anda koşturup bağırmaya başladım.
"ALLLLAAAAAHH BARIŞTIK OĞLUM BARIŞTIK LAAAN"
Berkan'ın far görmüş tavşan misali bakışlarına rağmen onu da yanıma çekip oynamaya başladım.
"Oyna babako oyna gün bizim günümüz"
O ise sadece bana bakmakla meşguldü.
"Lan oynasana"
Bir kaç saniye bana bakıp bağırmaya başladı.
"İmdaaatt Barış yok başka biri gelmiş lan ben tanımıyorum bunu cemall nisaa şuna bakar mısınız"
Koşturarak barakalara gitmişti.
Bu çocuğa mal diyince kimse inanmıyordu bana ama hakiki maldı yani.
Bir süre sonra cemal ve Nisa da geldiğinde onları korkutmak için oynamaya devam ettim.
"Oo nisom gel kız oynayalım"
"Barış iyi misin doktoru çağırayım mı"
Dediğinde cemal ben de ipler kopmuştu.
Hem gülüyor hem de dans ediyordum.
Bunlar iyice psikopata bağladığımı düşünmeden kendimi yere attım ve dans etmeyi bırakıp gülmeye başladım.
"Hadi gelin ne dikiliyorsunuz orada"
Gayet sakin bir şekilde söylediklerimle bana bakıp hepsi bir anda bağırmaya başladılar.
"METİNNN ABİİ"
Kendi yazdığım şeye gülsem çok mu saçma olur 😂
Yorumlar eskisi gibi değil yorum yapın eğlenelim biraz çikiletalar
Neyse sizi seviyore ve ben gidiyore
Sınır 🚩
75 vote
50 yorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenmeyen 'AYBAR🌙
Fanficİkisi de aynı amaç için gelmişlerdi. Sampiyon olmak. Ama Sadece amaçları aynı değildi. Kalplerinin ritimleri.. Bakışlarındaki anlamları.. Peki onlar bunun farkında mıydı?
