12.bölüm🐚

1.6K 75 17
                                    

Barış: Aklımdaki şey olamaz değil mi?
Nasıl ya gitmişler miydi?
Oyuna biz olmadan mı gitmişlerdi?
Aycanla Ben şaşkın suratlarla birbirimize bakıyorduk.

Aycan: Gitmişler lan.
Dedi sitem ve şaşkınlık dolu bir sesle.
Sonra gidip barakaya oturdu

Aycan: Ne yapacağız şimdi

Diye sorduğunda sırıtmaya başladım.
'Çok fazla şey yapabiliriz' diyince şu ana kadarki en sert vuruşunu gerçekleştirdi omzuma.
'Ahh ne yapıyorsun' diye bağırdım alçak olmasını umduğum bir sesle

Aycan: Acıdı mı ya

'Hı hı öp de geçsin'

'Omzunu mu'

'Hayır sen biliyorsun neyi istediğimi :)'

'Emin misin öpme konusunda'

Dediğinde evet anlamında başımı salladım.
Elimi tuttu ve barakaların arkasına doğru yürümeye başladık.
Aycan izin verdiğinize göre ben de öpebilirdim ;)
Barakaların arkasına geçince hızla Aycan'ı çektim ve dudaklarımızı birleştirdim.
Canını yakmadan incitmeden öpüyordum onu.Acemice karşılık veriyordu
Bu beni çok tahrik ediyordu, dayanamadım ve sertçe öpüşmeye başladık. Aycanı kucağıma alıp barakaya yasladım. İleri gitmiştik ama duramıyorduk

Barış: Durmalıyız.
Dedim nefesim kesildiğinde

Aycan: O zaman durdur.

Diyip tekrar dudaklarımızı buluşturdu.
Dur demişti ama yapamıyordum işte.
Ayrılmalıydım.
Nefesimiz tekrar kesilince dudaklarımızı ayırdım.
Şu an çok güzel görünüyordu.
Kızarmış yanaklarını sıkmaya başladım.

Aycan: Barış yanaklarımla ne alıp veremediğin var ?

Barış: Çok tatlılar.

Aycan: Biliyorum

Barış: Çok mütevazısın maşallah

Aycan: Öyleyimdir

Barış: Beni gıcık etmeyi seviyorsun dimi

Aycan: Her şeyden çok seviyorum ama şu an midemle yarışabilirsin.
Çünkü acıktım ve midem herkesten daha önemli.

Diyip barakaya yöneldi. Ben de arkasından gittim. Birlikte coconut kızartıp sahile indik.
Aycan bir yandan coconut yiyor bir yandan bana yediriyordu.
Çok kolay mutlu olan biri değildim ama Aycan bana göz kırpsa bile mutlu oluyordum.
Yanıma geldiğinde onu öptüğümde ne kadar mutlu ve huzurlu hissettigimi siz düşünün.
O kadar güzel bir kalbi vardı ki
Dünyadaki tüm kötülükler bedeldi.
Ben de çok farklı duygular ortaya çıkıyordu.
Daha önce hiç hissetmediğim duygular.
Buradan çıkınca annemi Aycan ile tanıştıracağım günü iple çekiyorum.
Şu dünyada beni en iyi anlayan insanın beni en iyi anlayan ikinci insanla tanışmasından daha güzel ne olabilirdi ki
Eminim annem de çok mutlu olacaktı
Bunlari düşünürken kıkırdadım.
Aycan sorar gözlerle bana baktığında sarılması için kollarımı açtım.
O da yanıma gelip başını boynuma koydu
Ellerimi beline sardım. Nefesini boynumda hissettiğimde huylandım. O da bunu fark ettiğinde daha çok sokuldu.

Barış: Güzelim ne yapıyorsun?

Aycan: Seni gıdıklıyorum
Diyip gülmeye başladı.

Barış:O zaman intikam vakti Aycan Yanaç
Diyip onu gıdıklamaya başladım.
Aycan gülmekten nefes alamıyordu.

Aycan: Ay dur Barış yapma
Dedi gülücüklerinin arasından
Ben de kıyamadım ve durdum
Kendini kumsala bıraktı ben de yanına uzandım. Onu kollarımın arasına aldım

Barış: Seni seviyorum
Dediğimde bana baktı ve gülümsedi

Aycan: Ben de
.
.
.
.
Biz öyle ne kadar oturduk bilmiyorum ama adaya doğru gelen tekneyi görünce 1 saatten fazla oturduğumuzu anladım.
Tekne yanaştığında biz de kalktık ve yanlarına gittik.

Aycan: Bize neden haber vermediniz oyuna giderken?

Dedi Aycan biraz sinirli bir sesle.

Berkan: İyi de siz hastanede değil miydiniz?

Barış: Yoo ne alaka?

Berkan: Ama Aşkım Aycanın bileğini burktuğunu ve senin de onunla birlikte hastaneye gittiğini söyledi

Ay&Bar: NE?

Aşkım seni sevmiyorum İyi ki elendin
Acaba bugün kim elenecek
Umarım berkan gitmez
Acun kime bu kadar şaşırabilir ki yani
Neyse bölümü okuduğunuz için çok tişikürler
Oy vermeyi unutmayın 💘
Bu arada,
4k olduk çok çok teşekkür ederim 🙈
Hepinizi kocaaaman seviyorum 🌼

Beklenmeyen 'AYBAR🌙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin