Chapter 20

151 15 0
                                    

Jairus

"Sweetie kong hito na lang kaya ang kunin natin?"

"Honey alam mo naman lalaki ang anak natin. Bakit kulay pink ang damit na ipapasuot mo sa kanya"

"Hindi naman nakakabakla ang pagsusuot ng pink sweetie"

"Jairus, tigil tigilan mo. Ayokong maging bakla ang anak natin. Kaya ilayo mo yan"

Binalik ko na lang ang damit na hawak hawak ko. Bakit ba kasi ayaw niya sa pink hindi naman nakakabakla. Ang ganda kaya ng pink pagsinosuot at wala naman akong balak na magbabakla ang anak ko. Hindi mangyayari yun.

Bakit ba kasi hindi na lang naging kambal ang anak namin. Umaasa pa naman ako na kambal ang magiging anak namin. Kasi nong nakaraan araw pinatignan ko sa Doctor ang chan niya. Kasi sabi samin ng Doctor after five months pwedi na daw malaman ang gender ng magiging anak namin. Kaya umamasa ako na babae ang magiging anak namin kaso lalaki.

Ngayon mas lalo lang akong sumaya dahil may magdadala na last name namin. Nagiisip na nga ako kong ano ang pangalan ang babagay sa kanya. Hindi naren ako makapaghintay na makita siya at para ma kagawa kami ulit ng bagong baby. Gusto ko sampo ang magiging anak namin para mapuno ng mga ingay ang napakalaki naming bahay.

Gusto ko na makita ang mga anak ko na naghaharutan, nagsusuntokan, naghahabulan, nagsisigawan at nagmamahalan. Hindi ko kasi naranasan yun dahil ako lang ang kaisang isang anak ng mga magulang ko. Gusto ko talaga ng maraming anak ang sarap ka niya sa feeling na tuwing uuwi ka ang daming sasalubong sayo. Gusto ko ren na one year lang ang gap para yong closeness nila sa isat isa hindi ma wala.

"Jairus, bakit ba ang bagay bagay mo bilisan mo na dyan at ikaw ang magtulak nito"

"Sweetie naman may tinignan lang ako"

"Ano na naman ang tinitignan mo?"

"Pink na towel ang cute kasi"

"Jairus sabihin mo nga sakin. Bakla ka ba nong pinanganak?"

"Hindi bakit?"

"Tsk! Basta walang pink na gamit okay! Blue or green lang ang pwedi. Jairus pag naging bakla tong anak natin malilintikan ka talaga sakin"

"Hindi naman kasi yan magiging bakla. Wala ka bang tiwala sa mga lahi namin"

"Sa mga lahi niyo wala pero sayo oo. Ikaw na mag tulak nito"

Kinuha ko na sa kanya. Tinignan ko lang ang nilagay niya puro cars lahat ang mga design. Mula damit at mga lalagyan ng mga gatas ni baby. May balak ba siyang pasalihin ang anak namin sa race car paglaki. Kulay blue talaga at green ang ang mga kinuha niya.

"Honey. Alin dito ang mas ma ganda ang green or blue?" itinaas nito ang dalawang panyo.

Gusto ko sana pink kaso ayaw naman niya. Nagagandahan lang kasi ako sa kulay na pink.

"Honey, tinatanong kita?"

"Hmmmmp... Yong green na lang puro kasi blue ang nailagay mo dito"

"Magugutohan ba ito ng baby pag nakita na niya?" 

"Sweetie lahat ng mga pinabili mo magaganda kaya magugustohan talaga niya yan"

"Naninigurado lang ako para naman hindi ma sayang ang pinamili natin"

Pagkatapus namin magbayad nilagay na muna namin ni sweetie ang isang box sa sasakyan at muli kaming bumalik sa loob ng mall. Ipagpapatuloy kasi namin ang date namin.

"Saan mo balak kumain?" patatanong niya.

"Kahit saan basta magustohan mo lang. Alam ko naman na minsan hindi mo gusto ang pagkain dito"

"Tumahimik ka baka may karinig sayo"

Ito kasing si sweetie ang daming problema sa pagkain. Nong nakaraan araw kumain kami sa KingHouse dito rin sa mall. Hindi niya inubos ang pagkain niya dahil ang pangit daw ng lasa. Susubokan sana niyang puntahang cook nila at tatanong kong bakit ang pangit ng lasa pero buti na lang talaga dahil na pigilan ko siya.

Hindi ko rin minsan alam kong ano ang gagawin niya. Hindi ko kasi ma basa basa ang isip niya yan tuloy na gugulat na lang ako minsan. Kaya bawat galaw niya binabatayan ko na. Mahirap na baka makita pa siya ng away. Buntis kasi kaya nagiiba minsan ang ugali niya.

"Kong bumalik na lang kaya tayo sa KingHouse gusto ko kasi kain ang lugaw nila na may itlog"

"Sweetie walang lugar sa KingHouse. Ano bang pinagsasabi mo"

"Wag na nga lang. Kasi alam kong ayaw mong kumain doon. Kong sa Chicken House na lang kaya tayo. Alam mo ba masarap daw ang dinugo'an nila"

"At kailan ka pa nagsimulang kumain dinugaan sweetie? Akala ko ba yun yong pinakaayaw mong kainin dahil nan didiri ka sa kulay nito at sa mga laman loob na sinasama sa pagloto"

"Honey, kasi kahapun na nood ako ng video sa youtube at sa hindi inaasahan na pindot ko ang dinugaan kaya ayon na takam ako"

"Sweetie naman, sana pinagiisipan mo ang kinakain mo. Diba ang sabi ng Doctor magingat ka sa mga kinakain mo"

"Jairus naman wala naman dito ang Doctor at isa pa hindi naman maaapiktohan si baby"

"Sa bahay na lang kaya kumain magloloto na lang ako"

"Okay, hindi naman ako mahirap kausapin"

Pagdating namin sa paking area. Pinagbuksan ko na siya ng pinto at nilagyan ng seat belt. Habang nagdri-drive ako tahimik lang siya nakatingin sa daan. Hindi ko alam kong ano na naman ang binabalak niyang gawin. Hanggang sa nagsalita na siya.

"Honey? Pwedi bang pahawak ng ano mo?"

"Sweetie, anong pinagsasabi mo?"

"Honey sige na please. Ipahawak mo na sakin ang ano mo" wika nito sabay turo sa pantalon ko.

"Sweetie alam mo naman nagdri-drive ako at isa pa hindi pwedi dito. May makakakita satin"

Tinignan ko lang siya, nagiiba na naman ang itchura niya. Hito talaga ang pinaka ayoko sa lahat. Ilang bisis na niya ganawa sakin to. Hindi ko talaga alam kong bakit niya gustong gusto hawakan ang pagkalalaki ko. Hindi niya naman nilalaro, hinahawa niya lang. Minsan nga tinitigasan ako sa kanya kaso pinipigilan ko lang ang sarili ko dahil alam kong buntis siya.

Mahirap magpigil kaso kinakaya ko dahil ayokong masaktan ang baby namin. Tinignan ko lang uli siya. Nagmamakaawa na naman siya sakin.

"Pwedi ba sa bahay na lang sweetie pagkauwi natin"

"Hahawakan ko na lang naman. Sige ka honey magtatampo kami ng anak mo sayo"

"Sweetie naman na saan daan tayo baka kong ano pa ang mangyari satin"

"Honey, pwedi mo naman itigil ang sasakyan. Please hahawakan ko lang naman. Give me two minutes"

"Sige na nga may magagawa pa ba ako"

Habang nagdri-drive ako sinimulan na niyang hawakan ang pagkalalaki ko. Hindi naman niya binubuksan ang pantalon ko, gusto lang talaga siyang hawak ito. Nararamdaman ko naman na nabubuhay ang alaga ko. Pero nasa daan paren ang mga mata ko, bahala na tigasan ako basta wag lang kaming mabanga.

"Anak, ang laki pala ng alaga ng papa mo. Alam mo dyan ka ng galing" pagsasalita ni Sweetie na ikinagulat ko"

"Fuck! Sweetie. Tumahimik ka nga hindi ako ma ka pagfocus ng maayos dahil sayo"

"Baby, wag na tayong maingay nagagalit ang papa mo. Basta, magaan na ang pakiramdam ko dahil hawak hawak ko ngayon ang pinangkukunan ko ng lakas"

"Sweetie, nagdri-drive ako manahimik ka na lang please"

"Tatahimik na ka ako baby"

Tumawa na lang ako sa kanya. Wala naman ako akong magagawa pa. Kahit na umiinit na ang katawan ko wala paren akong magagawa. Nagpatukoy na lang ako sa pagdri-drive hanggang sa makauwi kami ng bahay.

---

The Good Boy's Vow - Book2 - COMPLETETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon