Chapter 22

255 14 0
                                    

Jairus

Nakahiga lang ako habang pinagmamasdan ang asa ko na nasahap ng salamin. Magdadalawang oras na siyang nan doon at hindi ko alam kong  ano ba ang ginagawa niya.  Nine months na ang kanyang tummy at wala kaming ka alam alam kong kilan siya manganganak.

"Sweetie hindi ka pa ba tapus dyan?"

"Honey, may ginnagawa pa ako. Pwedi ka naman ma una ka nang bumaba at hintayin mo na doon sila Mama at Papa"

"Sweetie ayokong iwan ka dito dahil buntis ka baka kong ano pa ang mangyayari sayo dito"

"Honey, kunting tiis na lang matatapus naren ako dito"

Inayus ko na ang saliri ko at naglakad pa punta sa kanya. Pagdating ko sa harap ng salamin niyakap ko lang siya. Naramdam ko tuloy na sumisipa ang anak namin sa loob ng tummy niya.

"Sweetie tara bumaba na tayo. Tama na yan. Kahit ano pang gawin mo sa itchura mo ma ganda ka paren sa paningin ko"

"Sweetie, pagpasinsyahan mo na ako. Kapag ako nanganak ngayon gusto ko ma ganda ako"

"Sweetie naman, tara na sa baba para ma ka paghanda na tayo"

"Sige na nga"

Inalalayan ko na siya hanggang sa ma karating kami sa sala. Naghanda na ako dahil ng dito kakain ang mga magulang ni Alyza. Hindi ko alam kong bakit nila na isipan na pumunta dito. Baka gusto lang nila siguro ang makita ang anak nila at magiging apo nila.

"Honey nasa labas na sila Mama, puntahan niyo na sila"

"Sige, pupuntahan ko na lang sila"

"Bilisan mo para ma kakain na ako"

Naglakad na ako pa puntang pintoan at pinagbuksan sila Mama at Papa.

"Magandang gabi anak, ka musta ang asawa mo?" pagtatanong sakin ni Papa.

"Nasa kusina na po siya Pa, hinihintay kayo"

"Ganon ba tara na baka mainis pa yun satin"

Pagdating namin sa kusina. Umopo na sila ni Mama at Papa. Sa wakas na kakasigurado hindi na gagawa si Alyza ng kalokohan dahil nan dito ngayon ang mga magulang niya. Nilagyan ko na ng pagkain ang plato ni Alyza at tinignan lang siya.

Tignan na lang natin kong mapa-pagtripan mo pa ako. Dinamihan ko talaga ang mga nilagay ko sa kanya para kumain niya ng marami. Kasi last week ni hindi man lang niya na uubos ang pagkain niya. Masarap naman ang nga niloloto kaso sira-ulo lang talaga si Alyza.

"Anak wala ka pa bang nararamdaman ngayon?" pagtatanong ni Mama sa kanya.

"Hindi ko alam Ma, pero okay naman ako ngayon"

"Anak, ano ba ang sabi ng Doctor sayo?"

"Ngayon bwan saw ako manganganak pero hindi ko alam kong anong araw"

"Ganon ba, basta sabihin mo agad samin kong may nararamdaman ka na kakaiba. Baka malay natin ngayon ka na pala manganganak"

"Mama naman parang excited lang kayo na makita ang magiging apo niyo. Kumain na lang kaya tayo"

Buti na lang talaga hindi siya gumawa ng kalokohan ngayon at kong gagawa man talaga siya. Hindi ako papayag.

"Ma? Ka musta po si kuya James?" pagtatanong ko sa kanya.

"Ayon, busy sila ng magiging asawa niya"

"Ganon ba, nagpapatulong kasi sakin siya para sa proposal nagagawin niya. Hindi ko naman alam kong ano talaga ang plano niya pero handa akong tumolong sa kanya"

"Ayon na nga anak, hindi rin namin alam ang plano niya. Basta mag hintay na lang tayo kong ano ang sasabihin niya"

"Pa, bakit hindin kayo kumakain?" Pagtatanong ni Alyza sa Papa nito.

Tumingin lang ako sa Papa niya, oo nga no hindu ko man lang na pansin na hindi pala siya kumain. Masarap naman ang niluto ko.

"Anak, busog pa kasi ako. Kumain rin kasi kami ng Mama mo sa labas"

"Ganon po ba, akala ko kasi napapangitan kayo sa lasa ng ulam natin ngayon"

"Sweetie naman, masarap kaya ang niluto ko, tignan mo si Mama ginaganahan kumain. Kumain ka na ren kaya"

"Honey nasasabi lang naman ako ng totoo...." magsasalita pa sana siya ulit ng bigla nag iba ang timpla ng mukha niya.

Lumapit lang ako sa kanya at pinagmasdan siya.

"Sweetie okay ka lang ba?"

"Honey, parang manganganak na ako. Nararamdaman ko na si Baby na lalabas na siya"

Para akong nagukat sa sinabi niya. Tumayo agad ako at na patingin kilala ma na gulat na gukat rin. Parang hindi ko alam ang gagawin ko agad ko siyang binuhat at dinala siya sasakyan namin.

"Anak, bilisan mo para umabot tayo sa hospital at doon siya manganak at hindi dito" wika ni Papa.

"Honey, lalabas na talaga ang Baby"

"Sweetie, pigilan mo muna. Pupunta na tayong hospital."

"Honey, wag mong iwanan please. Natatakot talaga ako"

"Sweetie, nan dito lang ako sa tabi mo hindi kita iiwan. Sisiguradohin ko na manganganak ka normal at maayos"

Ilang minuto lang at sa wakas na sa hospital na kami. Pinasakay na siya sa patient bed. Sasama pa sana ako sa kanya papuntang delivery room kaso pinigilan ako ng isang nurse. Bawal kasi baka ma punta lang ang attention ni sweetie sakin at hindi sa baby namin.

"Jairus wag kang magalala. Magiging okay lang magina mo. Kayang kaya yun ni Alyza"

"Sana okay lang sila pareho. Hindi na talaga ako ma kapaghintay na makita sila dalawa"

"Jairus ano ba ang ipapangalan niyo sa anak niyo? Nakapagisip ka na ba?"

"Yun na nga po Pa, napagdisisyon na kami ni Alyza na Tory na lang ang ipapangalan namin sa kanya para simple lang"

"Maganda pangalan anak. Katulad ng pangalan ng lolo ni Alyza. Ma buti naman at ganon ang na isip niyong pangalan"

"Kasi ayaw namin na pahabain pa baka mahirapan lang siya magsulat ng pangalan niya pagnaaaral na siya"

"Mabuti naman, relax lang Jairus makakayanan rin yun nang magina mo"

Ngumit lang ako kilala Mama at Papa. Hindi na talaga ako makapag hintay na makita ang magina ko. Sana okay lang sila dalawa. Alam ko naman na ligtas ang baby namin may tiwala ako kay sweetie na maisisilang niya ang anak namin na malusog at maayos.

Ngayon araw na ito isa na akong ganap na ama. Sisiguradohin ko talata na magiging isa akong mabuting ama kay baby troy. Gagawin ko ang lahat para lang sa kanya. Hindi ko siya bibigu'in na ako ang naging ama niya at samin siya ipinaubaya ng panginoon.

"Ikaw ba ang ama ng anak ni Alyza?" wika nong nurse nakakalabas lang.

"Ako nga po, bakit?"

"Pumasok na lang kayo para ma kita niyo"

Kahit kabado ako pumasok na ako at na pangiti na lang ako ng makita ko ang magina ko sa iisang kama. Nasa tabi ni Alyza ang baby Troy namin. Lumapit na ako sa kanila at niyakap sila.

"Ngayon matatawag na tayong pamilya. Thank you talaga sweetie sa pagaalaga mo sa anak natin at na isilang mo siya ng maayos"

"Honey, masaya ako dahil nagbunga na ang matagal nating hinihintay"

Tinignan ko lang ang baby namin at itchura pa lang niya sakin na nagmana. Napaluha ako bahagya dahil sa kasiyahan na nararamdaman ko ngayon. Ganito pala ang feeling na maging isang Ama. Tinignan ko lang silang dalawa.

"Sweetie, Baby Troy pinapangako ko sa inyo na gagawin ko lahat ng makakaya ko ma pa buti lang kayo. Gagawin ko ang best ko maging ma buting Ama sayo at asawa kay sweetie. Salamat dahil pareho kayong ligtas. Hindi na ako ma kapaghintay na ma ka uwi na tayo sa bahay at maalagaan kayong dalawa"

The End

The Good Boy's Vow - Book2 - COMPLETETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon