The Killing Dance (Snow White and the Seven Reapers)

Chapter Twenty-four

I opened my eyes, the last bits of my dream fading away. Mabilis akong naupo at nilagay ang aking kamay sa dibdib ko. I could still feel my heart pounding loudly against my chest.

I looked over at my, or rather, Xander's, nightstand and sighed when the bright red lights of the digital clock glared back at me.

Napahilamos ako ng mukha. Tangina, ang aga pa. It was only 2:47 in the morning.

My dream was always like that. It would start with Riley desperately asking for my help while a gun was pointed against her head. Then, it would change. Mapupunta ako sa isang kwato habang may unti-unting nagbubukas ng pintuan, pero bago ko pa man makita kung sino ito ay nagigising na ako.

Hindi ko alam kung gaaano ako katagal na nakatunganga bago ko naisipan na pumunta ng kusina. I need a coffee to sleep this off. Kabaligtaran ang epekto sa akin ng kape, mas lalo akong inaantok kapag nakainom nito.

I was almost at the kitchen doorway when I saw that I was not the only one who was up. Napako ako sa aking kinatatayuan nang Makita ko si kuya Alex na nakatayo doon. He was facing the kitchen counter, which meant he couldn't see me. I watched him as he rummaged through cabinets, looking for something.

"Are you just going to watch me and stand there or gagawin mo ang pinunta mo dito?" Hindi na ako nagulat pa ng magsalita ito.

For the last few years, I have been spying on them. One thing that I observed was that he was good at using his senses. Ganoon din naman si kuya Xander, nga lang ay may bihasa siya hand-to-hand combat.

Oh yes, I was spying on them. Ito ang dahilan kung bakit ko alam kung ano ang trabaho ni ate Bella at na may pamangkin na ako dito. I know na si kuya Kent ang tagapagmana ng Alfieri family. Alam ko din na may step-mom at step-sister ako. I was not oblivious to them. Noong maalala ko ang lahat ay hangga't maari ay makita ko sila sa lahat ng pagkakataon na hindi ako busy.

Tinitigan ko ang likod ni kuya Alex bago ako nagpatuloy pumasok sa kusina. Nag-init ako ng tubig at kumuha ng mug. Nakatalikod ako sa kanya. Hinarap ko ito matapos kong maglagay ng kape at asukal sa mug. Hinihintay ko na lang na kumulo ang tubig.

"I just woke up," Maikling sagot ko dito.

Nagkaroon ako ng pagkakataon para tignan ng maigi si kuya. He really matured. Hindi na siya yung payatot na inaasar ni kuya Xander. Tumangkad din siya, sobra, hanggang balikat niya na lang ako.

Tumango naman ito sa akin.

Muli kong hinarap ang tinitimpla ko nang kumulo ang tubig. Nasa kalagitnaan na ako ng pagkuha ng mug nang magsalita si kuya Alex muli.

"Kailan ang balik ni Riley?"

Natigilan ako sa tanong ni kuya. Balik?

Mukhang nakita ni kuya ang pagkalito sa mukha ko dahil mabilis na kumunot ang noo niya. "Diba nasa Korea si Riley, visiting her family?"

"Who told you that?"

"Eve," Walang gatol na sagot nito.

Marahan akong tumango dito at mabilis na kinuha na ang mug. I hissed lowly when the hotness of the mug touched my palm. Nagsimula na akong naglakad palabas ng kusina.

Eve? Maybe she said that because she knew that I don't want others to know what was happening, and she did the fucking right thing.

"Princess..." Tumigil ako sa paglalakad nang maramdaman ko ang paghawak nito sa palapulsuhan ko. "Mayroon ka bang hindi sinasabi sa akin?"

Humigpit ang pagkakahawak ko sa mug ko na hawak ko. Nalipat naman ang tingin dito ni kuya bago muling nagtama ang mata namin muli.

"What are you talking about, kuya?" Patay malisya ko sa tanong niya.