Zawgyi
...............ခရီးကျပန္ေရာက္တဲ့တစ္ပတ္လံုးလံုး
အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ရိေပၚေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့
ပိတ္ရက္ကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
ေနျမင့္တဲ့အထိ အပူအပင္မ႐ွိအိပ္ရတဲ့ခံစားခ်က္က
တစ္ကယ္ကိုေကာင္းသည္။
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ သူအိပ္ယာႏိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ
အိပ္ယာမႏိုးေသးတဲ့က်န္႔ေကာမ်က္ႏွာေလးျမင္ရတာပဲ။ရိေပၚအိပ္ယာကေန ခပ္ဖြဖြထၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္သြားသည္။
က်န္႔ေကာအတြက္ ေကာ္ဖီေလးႏွပ္ထားၿပီး
မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္လိုက္တယ္။
ခဏေနေတာ့ သူေဖ်ာ္ထားတဲ့ေကာ္ဖီေလးယူၿပီး
အိပ္ယာထဲမွာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ႏွလံုးသားေလးဆီသြားလိုက္သည္။'က်န္႔ေကာ....'
ေကာ္ဖီခြက္ကိုလက္ကကိုင္ထားရလို႔
က်န္႔ေကာမ်က္ႏွာနားေလးကပ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုးႏိႈးလိုက္တယ္။'က်န္႔ေကာ...လို႔'
ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ဇိမ္အျပည့္ယူေနေသာက်န္႔ေကာကႏိႈးမရ။
ေကာ္ဖီခြက္ကို အိပ္ယာေဘးစားပြဲေပၚတင္ၿပီး
အိပ္ေမာက်ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔တမြမြနဲ႔
အနမ္းေတြလိုက္ေပးေတာ့ မ်က္စိမဖြင့္ပဲရယ္ေနတယ္။'ထေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အသည္းတံုးႀကီး ထေတာ့'
ေကာ္ဖီခြက္ကိုယူၿပီး က်န္႔ေကာရဲ႕ႏွာေခါင္းဝမွာ
ေကာ္ဖီနံ႔ေလးေပးလိုက္သည္။
ဒါလည္း သိပ္မထခ်င္ေသးဘူး။'အသည္းတံုးေခၚတုန္းထေနာ္...
မဟုတ္ရင္ ေကာ္ဖီနဲ႔မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးထေနရမယ္'မ်က္စ္ိမဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္ခ်င္နဲ႔ထလာတဲ့က်န္႔ေကာက
စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ရယ္ျပသည္။
မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးတာေတြ၊
သြားမတိုက္ရေသးတာေတြ နားမလည္ဘူး...
က်န္႔ေကာမ်က္စိဖြင့္တာနဲ႔ သူေဖ်ာ္ထားတဲ့ေကာ္ဖီကိုအရသာခံေသာက္ရမယ္ဒါပဲ။