World Without Me (C.m.p.l.t.d.)

Jealous ft. Proposal?

White walls.

Pumikit ako muli. Nahihilo ako.

Nang imulat ko muli ang mga mata ay sinalubong ako ng katahimikan. Wait. This place is quite familiar.

Ika akong napatayo at ganun nalang ang gulat ko. N-nakabalik na ako?

Wala sila Kira rito. Sira na rin ang time machine, umuusok iyon. Suot ko pa rin ang hospital gown ko nung umalis ako. It's been what? Two weeks akong nag time-travel.

May sugat ako sa katawan–mostly in my hands. Nagdudugo iyon. Nanginginig kong pinihit ang seradura ng pinto at umakyat sa pamilyar na hagdan.

Nagugutom ako.

“M-miss, pwedeng makahingi ng kahit soup lang?” Nagulat ang nurse sa presensya ko. Nanginginig niyang inabot sa akin ang soup kaya agad ko ‘yung kinain.

“I'll pay you later.” I'm always true to my words. Babayaran ko siya mamaya.

Habang naglalakad at iniihipan ang soup ay may kung sino ang bumangga sa akin kaya natapon ang soup sa sahig. Shet?

Inis kong nilingon kung sino iyon. “Sorry miss.” A-am I hallucinating.

“Miss, are you okay? I said I'm sorry.” I'm not deaf. Malinaw kong narinig ang pamilyar niyang boses.

“D-dave.” Nagulat siya, maging ako.

“How did you uhm know me?” Nagtatakhang aniya. Napanganga ako. I lost my words.

“Miss sorry, ililibre nalang kita ulit.” Akmang hahawakan niya ako sa kamay nung mapansin niyang nagdudugo iyon.

“Y-you're bleeding!” Natatarantang aniya. May kinuha siya mula sa bulsa, isa ‘yong pamilyar na panyo.

“Class hours na, here.” Nagulat ako at napatigil nang may isang panyong sumapok sa mukha ko. Agad ko ‘yung tinanggal, I saw a man running.

Siya ‘yon?!

Pinanuod ko lang siyang itali ang panyo sa kamay ko. Hindi ko namalayan na binilhan niya ako ng pagkain.

“Saan ba ‘yung room mo Ms? Ihahatid na kita.” Kinakabahang aniya. Wala sa sarili ko namang itinuro ang room ko–o kung may room pa ba ako since nawala ako ng ilang linggo.

“Sigurado ka Ms? Dito?” aniya habang tinuturo pa ‘yung pinto. Tumango ako.

He knocked the door. Maya-maya lang ay lumabas roon si kuya??

Nanlaki ang mga mata niya. “Z!!” Agad niya akong niyakap. Naramdaman ko ang mabilis na tibok ng puso niya.

“Saan ka nagpunta?! We've been looking for you!” Wala akong masabi. Noon niya lang napansin ang kasama ko.

“Kasama mo si Z?”

“Yeah–” Doon lang ako nagising nung sinuntok ni kuya si Dave. What the!

“Kuya!” Napasinghap ang iilang pasyente na napadaan. Takot silang napaatras. Until a one nurse came. She helped me stop kuya.

“Sir! Sir! ‘Wag ho kayong mag-away dito!”

“All this time?! Kasama mo lang siya?!” He probably misunderstood everything.

Sinampal ko si kuya ng medyo malakas kaya napabaling siya sa akin. “What?!”

“Nasa hospital tayo. Kanina ko lang nakita si Dave. Binilhan niya ako ng pagkain. Hindi kami magkasama nung nawala ako.”

“What?!”