Bilinmeyen numara: turuncu, bizim okuldaki turuncu tüyleri olan kedi, bu okula geldiğimden beri onu besliyorum ve ilgileniyorum ve seninle olan ilgisine gelirsek seni geçen gün onun yanında gördüm turuncu sweatinle
Bilinmeyen numara: onu seviyordun...
"İyi değilsen, iyiyim diye söyleyip kendini kandırmana gerek yok. İyi olmamak güçsüz olmak değildir. Güçlenmek için biraz durup soluklanmaktır." Dedim saçını okşarken.
"Haklısın ama ben bir daha Anıl'ın yüzüne nasıl bakacağım?"
Sinirle başını kaldırdım. "Saçmalama! Onu seviyorsun diye niye kendine suçlu muamelesi yapıyorsun! Sevmek, utanılacak bir şey değil. Asıl sevebiliyorsun diye mutlu olman lazım. Anıl'ın da halay çekmesi lazım Buse gibi güzel bir kız beni seviyor diye!" Dedim gülerek.
Ağlayan bir insan gördüm mü direkt kendimi onu iyi hissetmeye programlıyordum özellikle bu ağlayan kişi değer verdiğim birisiyse kendim de ağlayacak gibi olduğum için salak salak konuşuyordum.
Buse hafifçe gülümseyip sarıldı.
"Özür dilerim, sana söylemeliydim." Dedi utanarak. Gülce'nin aklından kötülük geçmeyeceğini bildiğim için sırtını sıvazlayıp "Önemli değil ama keşke utanmasaydın. Seni, Anıl'ı sevdiğin için yargılayacak değilim."
Buse dediğim şeye gülerken duyduğum sesle birlikte başımı arkaya çevirdim.
"Buse, biraz konuşabilir miyiz?" Anıl'ın dediği şeye kıpkırmızı bir şekilde başını sallayan Buse'ye gülümsedim.
