Turuncu | yarı texting

2.6

Do I Wanna Know- Arctic Monkeys

Yağız Sarıhan

Berkayla Gülce'nin konuştuğunu görünce hemen yakınlarındaki masanın altına girip dinlemeye başladım.

Berkay, Gülce'ye açılıyordu.

"Uğur benim yanıma gelip bana anonim olduğunu söyledi." Gülce'nin dediği şey üzerine hiddetle kalktım.

Uğur puştunun Berkay'a bakışlarını hiçbir zaman beğenmemiştim zaten.

Gözümle mekanı tararken Uğur'u gördüm. Arkadaşlarıyla konuşuyordu.

Ona doğru yürürken birinin sesini duydum.

"Yağız?!"

"Efendim Buse?" Ona dönerken bana baktı şokla. Sinirli olduğum zamanlar sayılı olurdu.

Bu da o anlardan biriydi. Kardeşlerimin arasını bozan bir ibneye haddini bildirecektim.

"Nereye böyle sinirle?"

"Bir yere değil. Bak şimdi bu Berkayla Gülce'yi izle eğer huzursuz ayrılırlarsa Gülce'nin peşinden git." Dedim ve durup Anıl'ı aradım gözlerimle.

Bir grupla konuştuğunu görünce "Bu avele de söyle Berkay'ın yanına gitsin. Annesi aramıştı Berkay'ı eğer Gülce istemediğini söylerse giderim falan diyordu."

Buse, başını sallarken huzursuzdu. Hafifçe tebessüm edip "Korkma kız sarı fasülye biz bir ekibiz. Birimizin, dördümüz olmadan bir numarası yok. Canım pahasına da olsa bizim ayrılmamıza izin vermeyeceğim. Grup içi aşk mevzuları olmayaydı iyiydi ama neyse sal oldu bi' kere." Tam yürüyecektim ki tekrar döndüm Buse'ye.

"Bana bak lan, bu mal Anıl sana aşık. Sen, öyle bir şey yok dediğin için söyleyememiştir o gururlu paçoz."

Buse'nin gözleri umutla ışıldarken ona göz kırpıp Uğur'a doğru yürümeye devam ettim.

Genelde rahat ve koy göte gitsin modunda yaşayan, kavgayı gereksiz bulan biriydim ama sevdiklerim ipin ucunda oldu mu gözüm dönüyor tam bir rus ruletine dönüyordum.

İşte o an en sevdiğim dizinin en sevdiğim karakteri olan Barney'nin sözü dudaklarımdan süzülüp ruhuma karışıyordu "Daddy's home."

Uğur'un yanına gidip sırıttım.

"Birader, gelsene dışarı. Bi' adam geldi seni çağırıyor."

Uğur, kahverengi gözlerini şüpheyle kısıp konuştuğu çocuğa bakarken ensesinden tuttum. Uğurla hemen hemen aynı boydaydım. Bizim grupta ırsiydi bu develik-Gülce hariç-.

"Hadisene lan! Seni mi bekleyip duracağım?!"

Uğur, gerginlikle başını sallarken o önde ben arkasında mekandan çıktık.

Çıkar çıkmaz yakasına yapışıp bağırdım.

"NE HALT ETTİN LAN SEN?"

Ellerimi, omzundan çekmeye çalışırken anlamaya çalışır gibi bir hali vardı.

"NE YAPMIŞIM LAN!" O, bağırınca şartelim atmış içimdeki gömülü canavar gürlemeye başlamıştı.

Bana bağırılması beni çaldırtıyordu.

"GÜLCE'YE NİYE YALAN SÖYLÜYORSUN LAN YAMUK!"

Bana baktı ve dudağının kenarıyla güldü.

"Ne o? Berkaycık korktu mu? Ondan mı seni gönderdi? Gelseydi erkek erkeğe halletseydik mevzumuzu."

Kahkaha attığını duyunca bu geri zekalının zihinsel bir sıkıntısı olduğunu o zaman anlamıştım.