Naif Kelebek

🦋20

Korayla içeri girdik .
Sekreteri gördüğü gibi bir kaç saniye dona kaldı .

'A..asya .'

Dedi .

Tanışıyor mu ?

'Koray !'

'Sensin demek yeni sekreter .'

Dedi ve ona doğru ilerleyip sarıldı .

'Evet .'

Geri çekildiğinde şokla onları izledim .

Koray bir açıklama yapması gerektiğini anladı .

'Asya benim liseden arkadaşım aynı okuldaydık .. okul bittikten sonra biraz konuştuk ama çok değildi .'

'Ben o okula burslu gitmiştim .. çok çalışmam gerektiği bir gerçekti ama yine de birbirimizi hiç bırakmazdık .. bazen birbirimize derste çalıştırırdık az deli etmedin beni .'

Dedi .

Gülümsedim ve kenara oturdum .

'İşe hemen alalım da artık birbirimizi hep görelim .'

Dedi Koray .

....

Eve vardığımızda Koray odasına gitti .

Bende odama gittim biraz uyuyup dinlenicektim .

Odamın kapısı panikle açıldı.
Korayın yüzünde ki endişeyi gördüm .

'Ne oldu? '

Dedim .

'Bir kaç akrabam bir kaç günlüğüne eve gidecekmiş kardeşim aradı gitmemiz lazım herkes seni merak ediyormuş. '

Dedi .

'Seninle anlaştık Koray o eve gitmem .'

Dedim .

'Bak sevda gitmek zorundayız .. ne desen haklısın ama mecburuz .'

Dedi.

'Bir şartla. '

Dedim .

'Neymiş ?'

'Annen en ufak birşey derse yemin ederim ki durmam o evde bunu kabul edersen ki etmek zorundasın, gelirim .'

Dedim .

'Tamam ... ama sana net bir gün veremem, kaç gün kalırlar bilmiyorum. '

Dedi .

'Önemli değil .'

Dedim.

'Sen varya birtanesin. '

Diyip bana sarıldı .

Birşey demeden uzağa gitmesini bekledim .

'Ben çanta manta birşey hazırlıyım o zaman .'

Dedim .

'Olur .'

Dedi .

...

Eve vardığımızda kapının önünde Sevinç hanımı, Haluk babayı birde görümcemi gördüm .

Babam bana sarılırken bende Koraya baktım . Annesine sımsıkı sarılmıştı .

Çekilip görümceme sarıldım .

'Ay siz yokken ev ne sıkıcıydı. '

Dedi .

'Bana bu kadar kısa sürede alışmana sevindim .'

Dedim .

'Çok minnoşsun. '

Dedi .

'Sende .'

Dedim .

Geri çekildiğimde Haluk baba içeri girmişti .
Sevinç hanımda ben ilerliycekken önüme geçip elini uzattı öpmem için .

Ben bir kaç saniye baktım .
Beli ki bunu yapmasını Koray söylemişti, ben umursamadan yanından geçtim .
Bu saaten sonra elin öpücek değildim .

Odamıza geri döndüğümüzde ilk üzüldüğüm şey yine koltukta yatıcağımızdı.

Koltuk açılmadığı için iki büklüm yatmak çok kötüydü .
Ben yine kıvranıp yatıyordum ama Koray biraz zorlanıyordu .

'Yine geldik ha yuvamıza .'

'Burası yuvam değil .'

Dedim .

'Annemin elini niye öpmedin ?'

Dedi sinirle Koraya döndüm .

'Şansını zorluyorsun bilmem farkında mısın? '

'Tamam tamam .'

Dedi .

'Ben gardolaba eşyaları koyucam .'

Dedim .

'Bende biraz uzmanıyım akşam geleceklermiş zaten .'

Dedi .

'Tamam .'

Dedim .

...

Koray alışverişe gitti babasıyla evde çalışan bir kaç insan vardı ama alışverişi özellikle Haluk babayla Koray yapıyorsa başka bir anlam varmış .

Bu alışverişlerin özel bir anlamı olduğunu biliyordum ama neydi.

Yatağa bırakıp kendimi biraz düşünürken odanın kapısı açıldı .

İçeri kim girdi diye baktım.
Gayeyle göz göze gelince gülümsedim .

'Nabıyorsun? '

Dedi .

'Hiç uzanıyorum .'

'Kocan olmadan da nefes alamıyorsun. '

Dedi .

'Sorma, her an kendime zarar verebilirim. '

Dedim .

'Babamla abim alışverişe gitti bende biraz seninle konuşmak istedim .'

Dedi .

'Neden onlar gitti ki .'

'Alışverişe onlar giderse bu demek oluyor ki akşam harika bir sırayla karşı karşıyayız .'

Dedi .

'Kimler gelicek ?'

Dedim tam olarak kimler söylememişti Koray bana .

'İki halam iki kocaları birde benim en iyi anlaştığım kuzenim Esin gelicek ha birde diğer halamın bir oğlu bir kızı . '

Esin ?

'Neyin oluyor tam olarak Esin ?'

'Aslında en sevdiğim halamın tek çocuğu üvey evladı... kendi çocuğu olmayınca birbirlerine aile oldular, 5 yaşından beri tanırım onu çok iyi bir insan .'

Dedi .

'Baya değerli demek ki senin için '

Dedim .

Utanarak saçlarını kulağının arkasına attı .

'Yani ..'