Naif Kelebek

🦋24

Bugün kafama koyduğum şeyi yapıcaktım Sevda'yı kaçırıp yüz yüze konuşucam.
Öyle çekip gitmeye olmuyor .

...

Sevda

Girişin kapısı açılınca bende odamda oturuyordum .

Koraya bir sürü mektup yazıp hiç birini göndermiyordum .
Burağın geldiğini anlayınca mektupları saklamaya başladım .
Kapı açıldığı gibi Burakla göz göze geldik.

Bana doğru gelince midem bulanıyordu .

Gelip başıma şevkatle dokundu ve öpücük kondurdu tiksinerek geri çekildim .

'Napıyorsun bebeğim ?'

Dedi .

'O..oturuyorum. '

'Hmm  '

Diyip bana doğru eğildi ve arkamda sakladığım mektubu elimden aldı .
Düz konuma geçip mektubu okumaya başladı  .

'Ver şunu .'

Dedim sinirle.

Beni yatağa itip mektuba odaklandı.
Artık okuycaktı, bunu anlayıp rahat durdum .

'Seni öylece bırakıp gitmek istemedim ..
Ama mecburdum, seni deli gibi özledim .'

Orda durup baba baktı yatağa gelip çenemi sıktı .

'Özledin öyle mi ? Gebertirim onu o zaman mezarına yollarsın bu mektupları .'

Dedi .

'Allah belanı versin. '

Dedim sinirle.

'Bana bak Sevda, vazgeç .'

'Umarırım geberirsin .'

Dedim .

Yatakta hafif dikleşmiştim ki tekrar itti .

Yataktan kalkıp mektubu yırtmaya başladı .

'Yine yazamayacağımı mı zannediyorsun ?'

'O mektubu yazsanda birşey değişmiycek sen onu bıraktın .. Bir aydır adını bile ağzına almıyor . '

Dedi .

'Sus .'

'Merak etme gittiğimizde artık Koray diye bir insan bile geçmiycek yanımızdan .'

'Ne... nereye gidiyoruz ?'

'Çok uzaklara .'

'Yapamazsın .'

'Emin misin? '

'Yapamazsın. '

'Yapıcam, bana yardım eden hanıma teşekkür edersin sonra .'

'O kadını ellerimle öldürebilirim .'

'Umrumda değil güzelim .'

...

Ertesi gün evde oturuyordum, zil çalınca istemsizce kalktım .

Kapının önünde duran korumalardan birini gördüm.

'Ne var ?'

'Yenge seni Burak beyin yanına götürmem için gönderdiler .'

Dedi .

'Ben senin yengen değilim, bir yere de gitmiyorum .'

'Ama .'

'Gelmiyorum. '

...

Arabayla bir evin önünde durduk .

Deli mi lan bu, böyle bir yere beni niye getirtir ki .
Doğru söz konusu Burak deli olmamak gibi birşey söz konusu değil .

Arabadan inip ilerledik .

'Ne işi varmış burda ?'

'Bilmiyorum .'

'İyi zaten biraz birşey söyleseniz ölürsünüz. '

'Kusura bakma yenge .'

'BANA YENGE DEME .'

Diye çıldırdım .

'Ta..tamam .'

Evin ziline bastım .

Kapı açıldığında karşımda görmeyi beklediğim kimse yoktu .
İçeri adım attım, kapı arkamdan kapanınca, kapıyı açan kişinin arkada saklandığını gördüm .

'Ko..koray  '

'Özledin mi beni ?'

Dedi .

Kapıya doğru ilerledim ama önce varıp kapıyı kitledi .

'Derdin ne senin ?'

'Hı, aynısını sorucaktım. '

Dedi .

Üstüme üstüme geliyordu .

Nereye bilmeden geri geri ilerledim .

Yüzüne bakmaya yüzüm yoktu ama deli gibi özlemiştim .

Gidip sarılmamak için kendimi zor tutuyordum .

Sesizce gözyaşlarımı sildim .

...

Salonda oturuyorduk bir süre duvara baktık ikimizde gözyaşı döküyorduk .

'Öyle bomboş bir mektupla ..'

Diyip bana döndü kızaran yüzü moraran göz altlarıyla bana baktı .

'Gitmek zorundaydım. '

'Çünkü ben kalman için bir sebep değildim .'

Bir an yutkunamadım, çok ağır bir cümleyi üstüme atmıştı ve altında iki büklümdüm sanki .

'Hani gerçek değildi .'

Dedim.

Sinirle ayağa kalktı .

'GERÇEK OLMAYAN NE BİLİYOR MUSUN, SENİN BANA OLAN SEVGİN, BENİM SENDEN KAÇIŞIM, KABUL ETMİYİŞİN ... tek gerçekte sana olan sevgim. '

Dedi .

Başımda dururken sanki ayakları kesildi birden önümde eğilip elimi tutu .

Kafasını bacaklarımın üstüne koydu .

'Ne biliyim çok aşık oldum .'

Diyip gözyaşını pantolonuma düşürdü .
Birden nefes alamadım .

...

Yatak odasına götürdü .
Yarın eve bırakacağına söz vermişti .

'Bu gece tek şanssa birlikte uyuyup saçlarını koklamayı tercih ederim .'

Dedi .

Yatağa birlikte girdik, sana aşık olucağımı böyle fark etmek istemezdim Koray .

Yatağa girince yanaklarından tutup dudağına yapıştım .

Bu benim son şansımdı, onu öpüp onun olmak istiyorum.
Ne annesi nede Burak umrumda değil .