Naif Kelebek

🦋10

Evli olduğumuz için bugünde burda kalmamın doğru olduğunu söyledi .
Valla boşa naz yapamazdım, gidicek hiçbir yerim yok beş kuruşta param yok .
Yarın ilk işim iş bulmak, Korayda Arkadaşlarıyla içmeye gitti .

Ben yatakta ağlarken Burağın telefonlarını da almaya başladım, açmıycaktım . Bir süre inatla çalınca telefonu komple kapattım . Bu telefon bile bana ait değil, merak ediyorum bir dikili ağacım olucak mı benim ? Beni gerçekten seven biri olur mu ?

-------------

Gecenin köründe eve adım attı, içtiği için arkadaşları getirmişti .
Arkadaşları susun diye ağzını kapatıyordu.

'abi ben o kızı çok üzdüm... '

Diyip ağlıyordu.
Odaya girdiler Sevda uyuyordu .
Koray onu görünce diğerlerine, Şşşttt yapıp işaret parmağını dudaklarına bastırdı .

Sevdanın yanına gitti, Sevda arkası dönük uyuduğu için kafasını eğdi.

Koray gidip başından öptü .

'Çok özür dilerim .'

Dedi ve gözünden düşen yaşlar Sevdanın anlından yatağa düşüyordu .

'Abi kızı rahat bırak .'

Dedi en yakın arkadaşı .

'Biliyor musunuz, ilk defa birşeyi sorumluluk edinebilmiştim başarabilirim sanmıştım şimdi onu yarı yolda bırakıyorum, vicdanıma kazık saplanıyor gibi. '

Dedi .

'Biz gidiyoruz .'

Dedi arkadaşı.

Sesini kontrol edemeyince,

'GİDİN . '

Diye bağırdı Sevda birden ağlamaklı bir sesle yataktan irkilerek kalktı .

Elini kalbine götürdü ve etrafına baktı .

'Ko...Koray ?'

Diyebildi .

'Uyu sen .'

Dedi.

'İyi misin sen ?'

Diye sordu.

'İçti biraz '

Dedi arkadaşı .
Sevda onlara tuhaf bir şekilde baktı .

'Biz arkadaşlarıyız. '

Dedi, Sevda olayı anlayınca rahatça baktı .

----------------

Sevda

Uyandığımda hemen banyoya gidip birşeyler seçtim üstüme iş bakmam lazımdı .

Banyodan çıktığımda dar pantolonla geniş bir sweatshirt giyindim, boyu dirseklerimden iki parmak kadar kısaydı . İçinde çok rahattım .

Banyodan çıktığım gibi Korayla göz göze geldik sanırım banyoya girecekti .

Bir süre bana utanarak baktı .

'Nereye ?'

Diye sordu.

'Bugün gidip bir iş bulmam lazım . '

'Gel inat etme bir ev ayarlayalım sana .'

'Bak Koray anlamıyorsun, yardımını istemiyorum. '

Dedim .

'Ama böyle olmaz. '

Dedi .

'Sen yarım bıraktın, gerisini ben hallederim. Kendi kendimi tamamlamasını da bilirim ben .'

Dedim .

'İnat et..bakalım daha ne kadar ediceksin.'

Dedi .

'Senden sadece iş bulana kadar zaman istiyorum ... eğer olmaz dersen sana birşey demem ama eğer okur dersen zaten bir iki güne iş bulurum .'

'Yeter ki sen iste ama bugün benimle iş yerine gelmen gerek yarın bakarız iş için  '

Dedi .

'Tamam .'

Dedim .

'İyi o zaman ben üstümü değiştireyim kahvaltıya  inelim sonra da işe gideriz .'

Dedi .

İş yerine vardığımda Koray telefonla konuştuğu için ben önden ilerledim .

Dün Gözde yanına Burağı almıştı . Burak bana bakıp gülümsediğinde ağlamak istedim. Koray, ne işi var bunun burda diye sorunca Gözde de cevap olarak, bu işi iyi bilen birine vermek istedim ve benim sevgilim bu konuda da iyi neden sevgilimle çalışmayayım ki .
Dedi .
Koray bunu duyunca deliye döndü ve gün boyu odasından çıkmadı, bende odasına girmeden girişte ki koltuğa oturup sakinleşmesini bekledim .

Bugün de iş yerine girdiğim gibi Gözdenin odasına gidip bu sevindirici haberi paylaşmak istedim .

Gözdenin odasını bir süre aradım, Koraya da kızgın değildim aslında benim kızgınlığım hep kendime . İnsan aile ne bilmeyince kendini güvende hissetmiyor, ben onunla evlenince zannetim ki Burak peşimi bırakır ama olmadı işte .

Odayı sonunda bulmuştum.
Kapıyı bile çalmadan girdim içeri Burakta ordaydı .

'Gözde konuşabilir miyiz ?'

Dedim .

'Tabi .'

'Özel .'

Dedim .

'Burak yaylan hayatım .'

Dedi .

Burakta ayağa kalkıp bana doğru geldi saçlarıma dokunarak gitti yanımdan .

Kapıyı bile kapatmadı .

'İstediğin oldu, biz boşanıyoruz .'

Dedim .

Gözde gülümsemeye başladı .

'Zaten böyle olucaktı .'