My Ex in RPW , My Boyfriend in RW

Prologue

"Wala narin naman akong magagawa eh. Anyway, this world is fake. Fake name. Fake picture. Fake friendship. Fake love. Fake everything! Dapat nung una palang hinanda ko na ang sarili ko para dito. Dapat di na ako nasasaktan ng ganito. " - reply ko sa kaniya na tila humahagulgol sa isip.

Di ako pwedeng umiyak ngayon. Nasa tabi ko si mama baka anong isipin nila sakin. Pero sobrang sakit talaga. Di ko mapigilang umiyak. Pumasok ako ng kwarto dahil hindi ko na kaya pang pigilan ang luha na kanina pa  nagpupumilit na umagos mula sa aking mata. Agad kong nilock ang kwarto ko para hindi marinig nila mama.Dumiretso ako sa kama at tumalukbong ng kumot. Tumunog ang messenger ko pero parang ayokong tingnan. There is something na nagsasabi sakin na wag kong basahin but di rin nagpapatalo ang eagerness kong mabasa yun and It kills me.

"I love you . But I think, we should stop this. Let's break up. "

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nabasa ko.

''You love me? Tapos ganito nakikipagbreak ka sakin?Love ba yung natitiis mo yung taong mahal mo? Love ba yung niyayaya mo siyang makipaghiwalay sayo? Love ba yung kaya mo siyang iwan?  Ano ba yang love na yan? Bwesit namang love yan ohh sobrang sakit pala. You don't have any idea Kenzo kung gano mo ko nasaktan. Asan na yung 'di kita iiwan' mo? Asan na yung 'di ko kayang mawala ka'? Ano? nagising ka nalang isang umaga nakalimutan mo na lahat yun? Eh g*go ka pala ehh ! Di sana di kana nagising! "

Dapat di ako nagkakaganito. Dapat alam ko na na maaaring mangyari toh nung simula palang. But then, bakit ako nasasaktan ng sobra? Bakit ko iniiyakan ng husto ang lalaking toh? Ni hindi ko alam totoo nyang pangalan. Alam ko naring ganito ang mangyayari pero bakit di ko napigilan ang sarli ko? Ilang lalaki pa ba ang kayang saktan ang babae without any reason? Di man lang niya sanabi kung anong dahilan niya.

"Yes, I love you Line and I mean it. Pero wala akong lakas ng loob para ipagpatuloy ang relation natin. I know na nasasaktan kita at nasasaktan din ako pero wala akong ibang masabi ngayon kundi sorry. I'm sorry. "

  'Damn! He's a coward'! - patuloy parin ako sa pagiyak. Wala na yatang katapusan 'tong pagtulo ng luha ko.

Tinititigan ko nalang ang chat niya. Ano pang sasabihin ko? Di ko na siya nireplyan at inoff na ang phone ko.

''Can you please stop crying Aki?! " -Nakikipagtalo na ang utak ko sa sarili ko.

Parang nababaliw na ako. Maging ang isip ko'y di na sinusunod ng mata ko. Patuloy parin ito sa paglabas ng mga luha.

Hindi ko matanggap na ganun nalang nya basta itatapon ang relationship namin. Oo, fake ang mundong toh pero totoo ang feelings ko sa kaniya. Malamang di niya maiintindihan yun kasi di ganun ang nararamdaman niya sakin.

I think, he's right. We should stop this sh*t! I need to move on and forget everything  about him and start again.

But..............

.

.

.
.
.
.
.
.
.
.
How???

AUTHOR'S NOTE:

     Hey! Sa sinumang di alam ang RPW eh mag searchsearch na kayo.  Charoot! Okay, I'll explain. So, RPW stands for Role Players' World. So, in this world parang normal lang syang facebook account pero iba ang gagamitin mong name, picture/profile pic, and etc. Pag nakapasok kana dun mafefeell mo na nasa ibang mundo ka, like,  'Wow' charoot. Medyo iba nga lang sya sa normal account kasi feeling ko mas may thrill sya HAHAHAHA. Anyway, being RP is not being Poser. Magkaiba po yun. Then, marami pong mga term sa RPW na medyo di magegets ng hindi nagaRP. Ieexplain ko rin po yun sa mga chapters.Btw, please support this story ! That's all!