2

351 29 5
                                    

Esmerelda

Eenmaal boven de Atlantische Oceaan trok ik mijn oordopjes uit mijn tas die nu onder mijn stoel lag. Mijn ipod lag op mijn schoot, ik koos voor een rustige reis met wat klassieke muziek. Met de oordopjes verstopt in mijn oren keek ik uit het raam naar de lichte wolken die het vliegtuig omringden. Ik glimlachte lichtjes, dit was een groot avontuur voor beiden van ons. We gingen niet naar San Francisco voor een vakantie, het was alsnog werk voor ons beiden maar met een hint van een avontuur want daar gingen we voor. De wereldtournee van Little Mix begon eenmaal in San Francisco, Californië. Het was 13 December, en de avond van het concert was pas op de twintigste. Harry zou me steunen die avond, we hadden afgesproken om ietsjes eerder te gaan dan de rest. Zodat we nog een paar dagen van elkaar konden genieten, van onze hechte vriendschap die we de afgelopen jaren hadden opgebouwd. Harry moest op oudejaarsavond in Los Angeles zijn voor het Billboard Hollywood Feest met de rest van de jongens natuurlijk.

De dagen vliegen voorbij, we hadden het allebei erg druk de laatste paar maanden maar besloten echter altijd om even wat tijd voor elkaar te maken. Laatst waren we nog even in Nice, Frankrijk. Een geweldige prachtige stad in Zuid-Frankrijk. We moesten even een paar dagen er tussen uit, we zagen het niet als een complete vakantie want daar hadden we de tijd niet voor maar dat was ook niet erg want nadat we weer terug waren in Engeland, begon de promo voor de album Four waar Harry het erg druk mee had maar hij genoot ervan, hij ging er honderd procent voor. En daar genoot ik juist weer van, het zicht van Harry zo vrolijk en liefdevol met al zijn fans, het was iets unieks.

De gedachten waren fantastische herinneringen die ik nooit los zou laten. Harry zat naast me te slapen, lichtjes te snurken zelfs. Het was altijd iets waar ik om moest lachen, maar na een tijdje ergerde ik me eraan. We sliepen weleens in dezelfde bed, maar dat deed ons vriendschap geen kwaad. We hadden het er nooit echt over, we deden wat goed aan voelde. Harry had zelf geen vriendin op dit moment en nadat ik vele tweets had gelezen op Twitter waren de fans vast enorm blij dat er tot nu toe nog geen December-vriendin was opgedoken, zoals hun het zien uit hun oogzicht. We bespreken dat onderwerp nooit echt, want er valt niet echt iets over te bespreken want het lijkt me allemaal heel naturel. Ik voelde plotseling een tikje op mijn schouder en keek naast me met een glimlach. Harry zat met een deken over zijn lichaam heen en een koptelefoon over zijn oren, zijn krullen zaten helemaal door de war waardoor ik het alleen maar recht wilde zetten.

"Slaapkopje," Ik tik hem aan op zijn neus met mijn wijsvinger en werp hem een brede glimlach.

"Esma," Waarschuwde Harry me, als hij ergens geïrriteerd aan kon raken dan was het wel mijn wijsvinger.

"Harry," Kaatste ik terug. Ik stond op het punt mijn wijsvinger weer naar zijn neus te richtten maar zijn hand kwam onder de deken vandaan die over zijn lichaam lag en nam mijn hand vast.

"Dat zal je leren," Vertelde hij gapend.

"Laat me los,"

"Alleen als je me beloofd dat je stopt,"

"Ik ga je niks beloven, mafketel."

"Wat was dat?" Vroeg Harry met een al te bekende grijns.

"Alsjeblieft, niet doen Harry,"

"Te laat, Esma." Hij gooide de deken van zich af en haalde de koptelefoon van zijn oren af en legde het op zijn schoot. Zijn handen vonden mijn heupen in het proces en daar begon hij me te kietelen.

"Harry!" Riep ik lachend, ik voelde de tranen al opkomen.

"Dat is niet wat ik wil horen, Esma."

"Stop!"

"Ook niet,"

"Sorry," Zei ik tussen het lachen door.

"Sorry wie?"

"Sorry Harry!"

"Harry wie?" Ik wierp hem een dodelijke blik en hij trok alleen zijn wenkbrauw op en liet me op die manier weten dat hij anders niet zou stoppen.

"Sorry Harry Styles." Zei ik eentonig.

"Dat klinkt al beter," Zijn handen verlieten mijn zij, waardoor ik hem gelijk een duw gaf tegen zijn schouder.

"Hoelang zitten we al in de lucht?" Vroeg Harry.

"Ongeveer al twee uurtjes,"

"Nog acht uurtjes te overleven met Esmerelda Ross," Zei Harry overdreven zuchtend.

"Nog acht uurtjes vol met slechte grappen van de enige echte Harry Styles dat me alleen maar in een slechte bui zal zetten en daarna mijn stemming zal verpesten waardoor er een suffe sfeer zal ontstaan," Harry keek me met een pruillip aan.

"Acht uurtjes." Zeiden we beiden.

-

Willen jullie alsjeblieft stemmen, een reactie plaatsen en misschien zelfs dit verhaal delen?

Dat zou ik fijn vinden.

Thankyouu!

Airplane✈️ (H.S.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu