Ishte heret mengjes kur mora ne telefon Enon pasi nuk me dilte inati me te.
E- bukuroshe cne kaq heret...
M- eno eshte e vertet qe ti na u thua lart e posht njerezve qe jam e jotja une? Ne ke enderr e ke pare.
E- kush ta ka thene kete gje?
M- nuk ka rendesi. Po ja ku po ta them. E ke gabim. Ndaj hiq dore sa je ne kohe nga keto ide. More vesh. Ti nuk me pelqen ne ate forme. Jemi shok nga shoqeri e perbashket dhe kaq. Shnet.
E mbylla me Enon dhe ndihesha e cliruar.Dhe keshtu jeta ime vazhdonte ne normalitet. Vazhdoja miqesine me Arnoldin, vazhdoja shkollen, miqesine me Abelin dhe madje ndonje here edhe bezdisjet e shpifura te Enos te cilit madje i kisha thene disa here edhe te me rrinte larg.
Ishte periudha e sezonit dhe kisha shume provime pasi universiteti nuk ishte me me dy semestre por lendet vjetore. Isha e fokusuar vetem ne ato dhe mezi po prisja ta mbyllja me sukses vitin shkollor.
Ne diten e provimit te fundit u ndjeva e cliruar. Tani kisha perpara vetem pushimet.
Do te kthehesha ne Durres dhe do te kaloja pak kohe me mamin, te beja pushimet e veres dhe te cmallesha.
Ndonse fundjavave shkoja sa here te mundesha ne Durres perseri nuk ishte njesoj.
Mami kishte vazhduar njohjen me Eduartin dhe ishte e lumtur mesa me kishte thene.Ne do te iknim ne Sarande per pushime. Doja shume te clodhesha, mos e vrisja mendjen per asgje dhe askend.
Ishim ne Sarande.
Mami kishte prenotuar hotelin.
Hyme tek dhoma dhe mami me tha se donte te fliste me mua.
Zemra e mamit nuk te kam thene perse erdhem pikerisht ne Sarande.
Po he mam?
Sepse ketu ndodhet edhe Eduarti.
Hhahaha mamaja ime e dashuruar qe vjen ne Sarande sepse ketu ndodhet burri qe do.
Keshtu sic e thua ti duket e tmerrshme, mos kam bere gabim.
Jo o ma perse.
Sot ne darke do e takojme, si thua?
Me te vertet?
Po zemer behu gati.
Dhe ja erdhi darka. Do njihja burrin me te cilin mami im kishte rene ne dashuri.
Ai ishte nje burre i sjellshem dhe i pashem.
Gjate kesaj kohe me mamane time sillej si nje adoleshent i dashuruar dhe me pelqente kjo gje.
Folem rreth tij dhe rreth vetes.
Ai kishte dy femije, dy djem dhe ishte i divorcuar.
Nuk hyra ne detaje sepse keto gjera i kishte folur me mamin nuk kisha perse ti dija une.
Ne fund te bisedes ai tha se hoteli ishte ne pronesi te tij. Kjo erdhi si surprize dhe per mamin. Dhe per me teper kujt po i interesonin leket e tij.
Ai madje u tregua shume xhentil dhe me kerkoi edhe mendimin tim per lidhjen me mamin.
Po i thashe. Nese mami do ishte e lumtur une nuk e kisha problem.
Por zoteri.. Maria nuk ka djale por nese ti e lendon mamin tim po te njoftoj qe sdo kete me dite ku te shikosh diellin.
Ai qeshi dhe me shtrengoi doren.
Ndjeva qe mami lotoi.
Te jesh e sigurte qe mamane tende e dua dhe nuk do e lendoj.
Po femijet tuaj e dine per lidhjen me mamin?
Po u kam thene te dyve te vijne ne Sarande qe te njihen me Marian dhe me ty.
Nderkohe ika ne hotel te shtrihesha dhe i kisha lene te dy vetem.
Me Arnoldin kisha folur para se te nisnin pushimet ai kishte shkuar ne Vlore me shoket.
Ndersa Abeli ishte ne Greqi tek disa kushurinj.
U kisha thene qe per dy jave nuk do u flisja sepse isha me pushime dhe doja vetem te codhesha. Larg cdo gjeje. Me nje telefon te fikur.
Te dy me kishin thene qe do i merrte malli per mua. Mezi prisnin te me takonin.
Me zuri gjumi dhe diten tjeter isha gati per plazh.
Edurt- Neser u kam thene te dy djemve te mi te vijne ketu. Ata jane moshataret e tu dhe mezi po pres te njiheni dhe te kalojme pak kohe bashke. Se i kam lene pak pas dore femijet e mi.
Maria- zemer te kam thene mos rrish gjithe diten ne pune. Se tani jemi per pushime?
Eduart- aman o zemer une srri dot kot. Gjithe jeten time kam punuar. Dhe akoma dua te punoj pavaresisht se dua te kaloj dhe kohe me ty.
Une prandaj te dua se ti e ke pranuar qe une kam dhe punen. Por as ty sdo te te le mangut. Si thua nese na lejon Mabel te darkojme bashke ne darke?
M- o jo mos shqetesoni per mua vazhdoni ju.
Maria- zemer por...
M- ma ikni kaloni mire.
E- Mos u shqeteso Mabel sepse neser do vijne ketu djemte e mi dhe do kalosh pak kohe me ata. Madje uroj qe te afroheni me njeri tjetrin. Ne fund te fundit do te behemi nje familje.
Akoma nuk dija shume rreth Eduartit por kishim kohe te njiheshim. Ai kishte dy djem. Epo do behesha mbase me dy vellezer.
Telefonin e kisha te fikur dhe as me shkonte mendja te mendoja per asgje.
U futa ne dhome dhe kisha nder mend ta kaloja duke pate netflix. Dmth ne disa ora kam pare seri pa fund te La casa de papel. U kenaqa deri sa me kishte zene gjumi dhe u gdhiva ne mengjes.
Mami nuk kishte ardhur te flinte naten. Kishte qene me Eduartin.
Ok nuk do vija ne dyshim mamim tani te bente cte donte se e madhe eshte.
Bera nje dush dhe u vesha per plazh.
Dola ne plazh. Kishte shkuar ora 12 kur mami akoma nuk kishte ardhur. Ok po behesha merak. Me kete rast dola ta kerkoja neper hotel.
Isha duke u ngjitur ne dhome kur ne holl pashe dike te ulur.Mos ia fut kot. Ishte Abeli.
Sec ndjeva nje si trazim ne stomak.
Iu afriva ti flisja.
Abel..
Ai u kthye
Mabel... Ua po ti cne ketu?
Une jam me pushime me mamin po ti ketu? A nuk duhej te ishe ne Greqi.
Isha dhe te kam shkruajtur por me detyroi im ate te vija ketu..po tani qe te shof ty sa i lumtur jam.
Ai u afrua me perqafoi..kur ne ate moment degjoi nje ze te njohur..
Mabel...Abel...
Ishte Arnold. U ktheva e trembur..
M- A- Arnold thame te sy ne nje goje..
M- Prit pak..ju te dy njiheni
Abel-po Arnoldi eshte vellai im
M- nuk ka mundesi...
Arnold-po ju nga njiheni..qe jeni dhe kaq te aferm sa perqafoheni...
Abel- ne jemi shoke...po ju nga njiheni
Arnold - edhe ne jemi shok...
Ne ate moment me vinte ne mendje vetem nje gje...keta vellezer...i ka thirrur babai..mos valle...jo...
M- Eduarti eshte babai juaj...
Po thane ata ne nje goje.
Ne ate moment po me erreshin syte...
Dhe vetem kur mu erresua gjithcka dhe ndjeva sesi u dobesova dhe me kishte rene te fiket.
ESTÁS LEYENDO
Yll i shndritshem
Romancea.k.a (familja e re) Jeta e nje vajze e cila ne jete ka vetem mamane dhe shoqerine e saj shume shpejt do te trazohet nga pretendenti i mamase se saj dhe dy djemte e tij. Jeta i lidh se bashku keta personazhe ne menyre te cuditshme duke bere qe te vi...