Yll i shndritshem

part 11

Mabel....degjova zerin e mamit.
Hap syte dhe pashe mamin...
Ma... dhe filluan te me dalin lote nga syte...perse duhet te ishin vellezer...perse djemte e burrit qe do ti...
Zemer ata jane jashte...po presin...
Ti njeh djemte e eduartit?

Dhe jo vetem aq mami..nejse...po he..
Te lutem mund te rri pak vetem ma.
Mbrapa dere ishin eduart dhe djemte.
Eduarti akoma nuk kishte kuptuar ckishte ndodhur...
Ai nderkohe kishte marr nje telefonate pune dhe ishte larguar.
Maria kishte mbetur vetem me djemte te cilet ishin akoma te nevrikosur me cdo gje dhe Maria nuk ishte e preferuara e tyre e momentit. 
Ata iken ne dhomat e tyre dhe maria iku tek dhoma e Eduartit me qellim qe te flisnin.
Nga ana tjeter cunat ishin larguar ne dhomat e tyre.
Ajo qe mund te beja ishte te qaja. Nuk dija cte mendoj me perpara. Kisha filluar te ushqeja ndjenja per...as nuk doja ta mendoja.
Si me kishte lidhur jeta pikerisht me ata?
U cova te beja nje dush. Vetem aty qetesohesha. 
Pasi mbarova dushin hapa telefonin dhe po lexoja mesazhet e te dyve. Edhe Arnoldit edhe Abelit ku te dy thonin sa u mungoja etj etj.
Po ti kisha pyetur me pare do e kisha bere lidhjen. Perse u tregova kaq budallaqe. 
Mos valle edhe une po luaja me ata? Po une nuk u kisha premtuar asgje atyre.
Po nga ana tjeter ata kishin secili disa cilesi qe me pelqenin dhe une nuk dija me raste edhe te beja diferencen mes tyre. I doja te dy ne jeten time
Nuk dija as sesi do i shikoja me sy.
Me vinte vetem te qaja. Dhe syte me ishin enjtur goxha.
Une beja nje jet te qete, deri diten qe e komplikova veten me njohje meshkujsh...me ndjenja te kota.

E-Maria mos jam i vetmi qe spo kuptoj gje?
M- zemer Mabeli i njeh djemte e tu dhe mesa kuptoj edhe i ka shoke. 
E-edhe ku qendron problemi ketu?
M- asnjeri nuk dinte lidhjen me njeri tjetrin. Nejse zemer histori e gjate.
E- aman keto jane gjera te rinjsh qe do i rregullojne. Thjesht nuk me pelqeu qe cunat u prezantuan keshtu me ty.
M- do e rregullojme po mos u shqeteso.
E- them qe sot ne darke te mblidhemi te gjithe bashke si thua?
M-po shpirt do ishte mire. Po iki te shof Mabelen dhe ti them. 
E- une po iki te cunat.
E- Abel dhe Arnold. Me kishte marre malli bijte e mi. Sot ju thirra tiu prezantoja me gruan qe dua dhe dua te kaloj jeten dhe vajzen e saj. Sot ne darke jemi per darke tek restoranti. Ju pres mos mungoni.
Abel rrinte ne heshtje. Ai gjithmone e kishte ndjere veten te huaj ne ate familje.
Donte vetem te takohej me Mabelin per tu sqaruar.
Nderkohe qe Arnold me nje ze me inat tha qe sdo e humbiste kete ngjarje per asnje gje. Ndjente mllef ndaj te atit, ndaj kujtdo gruas qe babai po merrte. Ndaj Mabelit..ndaj Abelit qe si vella i madh duhej te fliste por nuk thoshte asgje.

Kishin kaluar disa ore kur vjen mami.
Zemra ime je me mire?
Jo mo nuk jam mire. Do kisha dashur mos isha njohur me Arnoldin dhe Abelin. 
Jo zemra ime, thuaj me mire mos isha njohur une me Edin. Ti je e re dhe ke moshe per keto gjera, une jo.
Jo ma cfare thua. Nuk eshte faji jot. Ti meriton te jesh e lumtur.
Zemra ime ti. Kur u rrite kaq shpejt dhe u bere kaq e pjekur ti eee? Te dua shume.
Edhe une ma.
Zemer sot do hame darke te tere bashke.
Ma te lutem jo. Dua mos i shof fare ata.
Zemer po nuk i eviton dot. Do duhet tu flasesh atyre. Ti i ke shok. Do i kesh praktikisht familje. 

Ne rregull kjo fjale me ra rende. Jo po ti quaja vellezer tani. Edhe kete kisha mangut.
U vesha me nje fustan pas trupit ngjyre te zeze, nje pale atlete dhe zbrita poshte per darken e famshme.
Ky fustan tregonte gjendjen time shpirterore. Ndihesha keq.  Se dija cdo te ndodhte. Nuk e dija cna priste ne ate darke.
Prisja perballje, perbuzje,inate dhe cdo gje te keqe.
Por te fundit gje qe doja ishte te prishej lumturia e mamase time.
Une nuk do e beja. Por sdo lejoja askend ta bente.