ACEMİ ASİSTAN (Sakarlar Kraliçesi)

20. bölüm(Açıklama)

Öncelikle kitabın ismini değiştirmeli miyim? Değiştireceksek yaratıcı fikitler bekliyorum bu ikiliye( Her türlü fikre açığım.) En tatmin olduğum kitabın ismi olabilir ve bir vakit  belirleyin o gün yb yayımlayayım.

Keyifli okumalar okurkuşlar🌹

''Bir saniye Korkmaz bey ben şu kızı yolup geliyorum.'' Kollarından kurtulduğum gibi, halsizliğime aldırmadan önce balonlarımı sağlam bir yere bağladım ve ardından koşarak Selvi'nin üstüne çullandım Hadi be kızım bir sağ kroşe , sol ayaktan okkalı bir tekme azıcık ta habeş maymunu taktiği ( ben o taktiği nereden bileyim be iç ses.) Abi gururu geçtim, kız her yerden çıkıyordu. Bir rahat vermiyordu ki şu kalas adamın 5 dakika romantikliği tutmuş onun da içine etti. 

Selviye tokat attım ve saçlarını yolmaya başladım, o sırada Korkmaz bey ayırdı bizi.  Kollarıyla gövdemi sımsıkı kavrarken, ayaklarımı ve kollarımı sürekli hareket ettiriyor elinden kurtulmaya çalışıyordum. Selvi saçlarını düzeltiyor bir taraftan da yüzünü buruşturuyordu. Tam bir şey söyleyeceği vakit  Korkmaz bey susması için işaret etti.

'' Yeter Selvi!'' Korkmaz beyin beni koruması aşırı hoşuma gitmişken, bir taraftan da hala onların arasında bulunan bağ rahatsızlık duymama neden oluyordu. İtiraf et kıskankıyorsun   sırası değil iç ses...

'' Abi dayak yiyen benim hala yeter Selvi diyorsun.''  Evet şu sahnede suratıma doğru bir zum ve kafamın üzerine bir duman emojisi alalım. Keyifli seyirler...

Korkmaz beyin elinden kurtuldum. Şaşkınlıkla suratına bakarken onun gözleri hala Selvinin üzerindeydi.

'' Abi mi?'' Korkmaz bey söylediklerime aldırış etmiyordu hala Selviyle göz teması halindeydi.

'' Selvi seni uyardım, insanlarla dalga geçmek hoş bir durum değil.''

'' Abi rahatsızlığını belli edebilirdin yapmadın.'' ikisinin arasında bakışlarımla mekik dokurken, içim burkuldu. Benim kalbim oyuncak mıydı ki insanlar böyle kolaylıkla duygularımla oynayabiliyordu? Onların abi kardeş olacağı aklımın ucundan geçmedi. Öfke beynime el koymaya başladığında birden sesim yükseldi.

'' Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz!'' Korkmaz bey bana döndü ve yatıştırıcı bir ses tonuyla adımı sayıkladı.

'' Ayşe...'' Susması için işaret ettim, Selviye döndüm.

'' Beni aptal yerine koyarken hiç mi utanmadınız?''

''Bu tepki sence de saçma değil mi? Abim senin sevgilin değil, ona bir kadının yaklaşmasına müsade edemem.'' Bu pişkin tavır karşısında hiddetle üstüne yürdüm, aramızda az bir mesafe kalmıştı.

'' Bunu bana güzel bir dille anlatabilirdin, benimle dalga geçmene gerek yoktu  ayrıca evet sevgili değiliz o  benim sadece patronum. Şimdi al abini bir kafese koy maazAllah kızlar kapıverir.'' 

'' Artık buna son verseniz.''

'' Korkmaz bey bu defa çok ağır oldu, bu yaptığınızı asla unutmayacağım.'' Açıklama yapacakmış gibi bir hamlede bulunsa da balonlarımı bağladığım yere gittim ve onları çözdüm. Hepsi ellerimin arasından usulca kayıp gitti, Korkmaz bey öylece beni izliyordu lakin artık savunma yapacak cesareti yitirmişti. Kırgınlığımı sanırım şuan hiçbir kelime dile getiremezdi, Son kez gözlerinin içine baktım ve oradan hızla ayrıldım.

###

Uyandığımda saat 02.30 ' du kalkamadım saolsun Pelin hanım ıhlamur kaynatmıştı ve baş ucumadaki sehpaya indirmişti. Pazar olduğu için ikimiz de bugün izinliydik; zaten gidip Korkmaz beyin yüzünü görmek istemiyordum. Gözlerim hafif aralık koltuğa uzanmış  tavanı izliyordum. Dün yatağıma bile gitmeye üşenmiş salondaki koltukta uyuya kalmıştım. Gece yaşananlar aklımdan gitmiyordu.