Lawrance
"Anak ihatid mo siya" wika ni Mama na ikinagukat ko kaya agad ko tinigan si Grace at pinagdilatan ng mata.
Ayokong ihatid siya. Hindi naman siya bata para samahan pa at isa pa alam ko naman na kayang kaya niya ang sarili niya.
"Wag na po tita, nasa kabilang kanto lang naman ang bahay ko."
"Sa ayaw mo at sa gusto ipapahatid talaga kita. Gabi na, baka ma paano ka pa. Law ikaw na maghatid sa kanya.
Muli kong tinignan siya at tahimik lang ito habang hinihintay ang magiging sagot ko. Ano ba kasing pumasok sa isip ni Mama at napaisipan niya pang ihatid sakin si Gracella.
"Ma, nan dyan naman si Manong siya na lang maghatid sa kanya."
"Law, kong ayaw mo siyang ihatid sa kwarto mo siya matutulog ngayon!"
"Ma, naman. Sige na ihahatid ko na."
"Mabuti dahil nagkakaintindihan tayo. Ikaw na ang maghahatid sa kanya tuwing uuwi siya. O siya umalis na kayo."
"Khop kun ka" pagsasalita ni gracella na ipinagtaka ni Mama. Ano na naman kayang lingwahi ang pinagsasabi nito.
"Ano pinagsasabi mo?"
"Thank you po yan sa Thailand"
"Ganon ba, khop kun ka"
Tinignan ko lang sila dalawa. Kong ano man ang pinagsasabi ng babae nito sana lang wag maging interisado si Mama. Hinawakan ko na ang kama4th ni Gracella at wala kong pa ki kong na gulat man siya sa ginawa ko.
"Ma alis na po kami."
"Magingat kayo."
Hinatak ko na agad siya papunta sa labas ng bahay namin. Kong hindi lang dahil kay Mama hindi ko talaga siya ihahatid. Simula pa nong umaga niya pa ako inaasar akala niya siguro hindi ako na iinis.
"Kong ayaw mo akong ihatid wag mong pilitin ang sarili mo. Kaya ko naman maglakad."
"Hoy babaeng thailander! Kong hindi ka tatahimik hahalikan talaga kita ulit."
"Manyak! Ako pa talaga hinahamon mo!"
"Hindi ka pa ba titigil?"
Tinignan niya lang ako ng masama at padabog itong binuksan ang sasakyan.
"Bawal ka dyan. Hindi mo ako driver para umopo ka dyan sa likod. Sa una ka na sumakay!"
"Okay boss!"
Nang makapasok na siya sasakyan pinaandar ko na ang makina nito. Kailangan ko na talaga siyang ma iuwi dahil ang sakit sakit niya sa tinga. Saan kaya nag mana ito babaeng to. Ma ganda naman sana kaso saksakan ng sungit. Kong ganito ang ugali niya walang lalaking magnanasang ligawan siya.
"Alam kong pinapatay mo na ako sa isip mo. Pwedi ba sabihin mo na lang sakin ng harap harapan."
"Hoy! Wag kang feeler. Hindi kita iniisip no."
Nagdrive na ko at hindi ko lang siya pinansin. Bakit kaya ang dali dali maginit ng ulo niya. Baka kabulan niya ngayon kaya ang sama sama ng ugali niya. Mga babae talaga minsan hindi ko talaga sila maiintindihan. Lalong lalo na ang kasama ko ngayon sarap niyang sipain palabas.
Palibhasa kasi maganda kaya may ipagmamayabang. Pero sa nakikita ko anak siya ng isang mayaman pero bakit kailangan niya pa magtrabaho samin. Bakit kailangan niya pang maghanap ng pera. Balak ko sana siyang tanongin kaso baka hindi sagot ang ma kuha ko ang init pa naman ng ulo niya.
"Yut!" wika nito na ikinagulat ko.
"Hoy! What are you talking. Pinagsasalitaan mo ba ako ng kong ano ano!"
BINABASA MO ANG
The Way I love You - COMPLETE
RomanceYou make me smile in a special kind of way. I love you without knowing how, or when, or from where. l just love you.