Wala ko kabalo kung gi unsa ko pagkumbinsi ni Hale kay mingsungot man dayon ko. Basin nadala rapud dayon ko tungod naa kuy nabuhat sa iyaha nga di maayo.
Wala man hinuon ko naglisod ug pananghid ila mama ug papa, medyo gibisita lang gyud ko sa akong pagkatapulan. Gahuna-huna palang gani ko daan nga mubyahe mig Tagum, mura nakog ma stress. Today is supposed to to be my rest day, pero iyaha kining gidaot. Hinuon, wala nakoy mabuhat kundi dawaton ang kamatuoran kay mingsugot man sad ko.
Nakailis nako, simpleng plain black na t-shirt ug nakainsert kini sa akong gisuot nga denim pants. Giparesan sab nako ug white nga shoes akong outfit para mabagay sa akong top.
Naa ko sa among sala karon, galingkod sa usa ka sofa; gahulat nga muabot ang kurimaw.
Giduol rakog kalit ni mama ug miingon, "nak? naay nangita sa imoha... mao naman guro to si Hale."
Mitindog ko.
"Ay sige ma, muadto nako."
Ning bles ko niya, ug sa sidang iyaha rakong gibira ug kalit karong palakaway na unta ko. Natinga ko ngano, pero nakita nako nga naa siyay gikuot sa iyang bulsa.
Kwarta... iyaha kong gihatagan ug kwarta, "ikaw nay bahala anang one thousand." Mingisi siya.
Syempre di unta nako dawaton pero mura raman gud gihapong istoryaha; bisan nag di nako ni dawaton, pugson ra gihapon ko ni mama nga kwaon ang kwarta.
"Thank you ma." Gikisan nako siya sa cheeks ug minglakaw na.
Paggawas nako sa balay, makita nako si Hale ug papa nga gaistorya. They're getting along with each other... well, that's weird 'cause unang encounter namo murag wa gyud ko ganahi niya pero base sa ginapakita ni papa karon kay murag ganahan siya ni Hale. Naa pa gani patawa-tawa ang kurimaw nga si Hale.
Unsa kaya ang giisoryahan ani nila?
Karong nakabantay silang duha nga padung nako. Miundang sila ug nitarong ug tindog.
"Pa? Muadto nako." Ming bles ko sa iyaha.
"Amping mo ha?"
Ming tando rako.
Ningduol si Hale kay papa ug ning bles, "salamat kaayo sir." Ug mingisi siya.
Migawas mi sa gate ug diretso na dayong ni sakay sa iyahang sakyanan; naa lang kuy nabantayan sa iyahang sakyanan, murag humot ra kaayo siya karon kumpara atong mingsakay ko niya atong miagi, ug mas limpyo na ang iyahang sakayanan karon. I mean, limpyo man ug humot iyahang sakyanan. Pero lahi ra jud karon.
"Pag seatbelt Clay."
Mitan-aw siya nako; akong gipangita ug gi try pero di ko kabalo kung unsaon kay syempre wala baya tay sakyanan, "...di ko kabalo."
Mikatawa siya, "ako nalang be." Ningduol siya sa akoa. Dug-ol na kaayo among nawong, pati lawas namo halos dikit na kaayo. I pressed my lips.
Humuta niya oy.
Matuk-an man sad ta aning mga mahuna-hunaan nato uy.
"Done."
Nilingkod siya ug tarong then nag start na ug drive. Hilom rako while gadagan ang sakayanan, ang stereo lang ang gaputak-putak; kaya lang, ning liko ra siyag kalit sa lahi nga dalan. At first nagbagulbol ko, nagreklamo pero karong na realize na nako kung aha ko niya dad-on, minghilom ko.
