ONE SHOT STORIES (RANDOM GENRE)

keme lang

My tears start to fall hindi ko alam ang mararamdaman ko ngayon halo halong emosyon takot, galit naghahalo halo after i heard those words from my mom and dad hindi ko kakayanin bakit  kaylangan nilang kontrolin ang buhay ko bakit hindi ako makapag desisiyon sa buhay ko.

Nasa legal age na ako pero kontrolado parin nila ang dapat gawin ko. Lagi nilang sinasabi na ang mga plano na binibigay nila sa akin is for my own good. But paano ako? paano naman ako yung gusto ko . Walang tigil ang pag laglag ng luluha ko, nakatingin lang sila sakin na bakas ang pag kainis sa mukha ng mga ito.

Buong lakas akong nagsalita at hinarap ang mga ito "Mom please wag mo naman akong hayaan ng ganito pigilan mo si daddy ayaw ko pang maikasal, Ayaw kong ikasal for the sake of our company"

"Abay ikaw Esmeng ay tumigil sa kaartihan may pagay - an gaya -an ka pa eh inuutusan lang naman kita mag gisa ng sardinas " iyamot na bulyaw sa akin ng aking ina

Kasabay nito ang mga hagikgikan ng aking mga kapatid sa paligid. Habang ako naman ay nag pipigil na tawa sa reaksyon ng mga ito.

"ikaw ba ay may saltik?" sige huh wag kang kakain" sabi la nito matapos magtanong

Kaagad naman akong naalarma sa aking narinig at binigyan ito ng matamis na ngiti

"Ang ina hindi na mabiro are ay kemi laang" saad ko sabay hagod sa likod nito at pag alo kaagad naman ako nitong inismiran.
Isa lang ang aking nasa isip ngayon "Hindi ako makakakain".