The Gap Of Love

chapter 16

Long day

"The house was welcoming from the open door to the wide hallway." Nathan's comment

I just nod at him and say thanks Im used to it anyway

From the hallway upto library the walls were the photographs of children, and ofcourse thats me and my brother meron pa nga akong napaka laking picture  its obviously so lovely. The floor was an old-fashioned parquet with a blend of deep homely browns and the walls were full of golds collections ni mommy, ang pinaka laking portrait ko ay yung 5 years old ako wearing a pink long dress sitting in a lots of lots of pink flowers na umiilaw it's a stolen shot di ko na natandaan Kung bakit ako nandiyan my brown curly hair na abot hanggang sa mga bulaklak nakaupo ako habang nakatitig sa sunset, it's so beautiful nag-aagaw Ang liwanag at dilim.

"That's so wonderful" Nathan's complement nung Nakita Niya iyong portrait ko dala-dala namin ang pang snack, it's already 6:30 pm at Hindi pa man Lang kami nakapag hapunan

"Gutom kana ba?" Tanong ko sakanya

"Okay na kami dito sa cupcakes at juice, Kaya nga ako tumutulong sayo nito dahil uuwi na ako ngayon pinapaawi na ako ng mom ko" he said habang palinga linga

"Ang Ganda ng mansion niyo it's so elegant it's full of..."

"Gold" ako na Ang nag patuloy

And we laugh

"Gusto kasi ng mommy ko nito, she's obsessed with gold" and we laugh

Siya ang nag bitbit ng dalawang pitsil ako naman Ang sa cupcakes

"Ahh iyong mga Baso pala?"

"Pina ubaya ko na iyon Kay yaya kuring siya na Ang mag dadala sa mga platito, tinidor, at mga Baso"

"Hands on na hands on huh" pang aasar Niya pa

"Hahaha Wala Lang gusto ko lang"

"So ikaw lang nag iisa ang nandito" Hindi iyon tanong

"Kasama ko naman Ang mga house keepers at iyong mayorduma dito na para ko nang nanay"

"So Wala talaga Ang parent's mo dito at brother mo?"

"Wala"

"Ahhhh...sobrang laki nang bahay niyo tapos..."

"Okay lang sakin noh!"

"Ahhhh nasanay kana?"

"Di naman, Basta mas pinili ko to end of discussion" and I smile

Alam mo mas pinili ko Ang mag paiwan dahil nag aaral na ako Kaya maswerte na ako dito kesa balik na naman ako sa states nasusuka na ako magmukmuk sa bahay, Kaya mas pinili kong mag Isa para maiba naman, simula pa kasi bata palang ako palagi na akong bitbit mg parent's ko, Kaya ngayon kahit malayo ako sa kanila mas masaya na ako dahil parang Wala nang palaging naka tingin sakin, Kaya mas masaya na manatili ditong nag iisa kesa sumama sa mga magulang ko

Iyon Ang gusto Kung sabihin pero huwag nalang ayaw ko ng drama

"Ang Ganda ng painting na iyon ohh" sabay turo niya sa isang painting malapit sa hagdanan Malaki din iyon

"Ahhhh ako iyan, nung 16 ako gift iyan ng Lola ko, Ang weird nga ehh a month before birthday ko sinuotan Niya ako ng filipiniana gown kulay Gold! Tapos meron pang make up artist na dumating meron pang painter na galing France nung tapos na pinaupo Nila ako sa isang higanteng couch na kulay gold dito lang sa bahay at ayan Ang kalabasan " sabay turo ko sa painting Hindi ako naka ngiti dahil nangangalay Ang baba ko kakasmile Kaya parang nakatitig lang ako sa painting kapag ikaw Ang tumingin! nakalagay pa Ang kanang kamay ko sa dibdib ko na  nakahawak sa kwentas na bigay ng Lolo ko noon.