WAITING FOR YOU

STILL

Dylan's POV

Malapit na ang pasukan, Malapit ko ng makita si Bella, excited na ako. Ang tanong, excited din ba siya na makita ako? Siguro hindi na. Ilang araw nalang bago pasukan, naisipan kong yayain si Evann mag stroll and to talk about things, cause I want na mag karoon ng konting update about kay Bella. Buti nalang close kami ni Evann, mas mapapadali kong malaman kung kamusta na si Bella. Cause until now, I still like her......Wait, I still love her.

*Chat*

"Evann where are you?"
"Nasa bahay lang, why?"
"Stroll?"
"Hindi ako pwede, pero bro I want to tell you na Bella is in love with someone else. Well I don't know kung in love, but I think close to that."

*I cried*

"Sorry Dylan"

Nagulat ako sa sinabi ni Evann, pero inisip ko nalang na okay lang kasi nga hindi na din naman niya ako gusto. Hindi ko lang inexpect. Masakit, kasi
nakakapanghinayang na yung babaeng nag pasaya saakin ng sobra, yung mga regalo ko sakanya and of course the memories we've spent together parang naging basura nalang.

Pano kaya ako mag hihintay sakanya kung may minamahal na siyang iba? Baka wag na muna tigil na muna ako sa paghihintay sakanya. And maybe when the time is right she will come back. Niloloko ko lang sarili ko, kasi kahit sabihin ko na hindi ko na siya hinihintay andito padin ako nag hihintay kung babalik pa siya. Babalik siya, Bella loves me.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bella's POV

*Chat*

"I miss you Bella."
"How funny Noah! BTW where you at?"
"School."
"Huh?"
"Nag eenroll."
"Ohh may kasama ka?"
"I need to go, I'll chat you later. Bye!"

I don't know, pero parang barkada ko lang talaga si Noah. But I trust him, I know na sakanya hindi ako masasaktan. Well never naman akong sinaktan ni Dylan because he loved me so much. Pero sa sobrang daming may ayaw saakin para sakanya, parang ganun na din kasi nasasaktan parin ako. I remember one time nag lalakad kami, kasama namin sila Mae then a group of girls started to talk saying:

"She's not even pretty"
"Dylan deserves better"
"She's so thick"
"Ew chaka ni girl"

I heard every word they said, but I tried to hide the pain even though it was killing me. Every word they said felt like a bullet, and their eyes were like swords stabbing my whole being. Every time na mag kasama kami ni Dylan para akong nasa roller coaster, papasayahin niya ako tapos masasaktan ako kasi at the end of the day, mas marami pading mas better saakin. But he chose me, he chose me kahit na ano pang sabihin ng iba. And I'm sorry, nasaktan ko siya.

My Dad asked me kung gusto kong sumama sakanya sa mall, and of course I said yes. He's driving then he said "I miss talking to Dylan, kamusta siya?" I don't know what to say kaya kunwari wala akong narinig pero inulit ni Dad hanggang sumagot ako.

"I told him to stop Dad."

(I can see how sad Dad was nung narinig niya yung sinabi ko, he loved Dylan na parang anak na niya kasi sobrang close si Dylan and si Jonathan my little brother.)

"That's unfortunate. But it's your choice."

(He smiled)

"Dad do you still remember Noah?"
"Oo naman yung childhood crush mo?"
"Dad! Siya ang nakakacrush saakin."
"Ohh Oo nga pala si Dylan lang pala naging crush mo noong elementary ka. Palaging nag mamano saakin si Dylan mabait na bata yun grabe."

(Gustong gusto na talaga ni Dad si Dylan.)

"Noah is waiting for me Dad."
"Hindi man lang nag paalam saakin, si Dylan nag paalam. And hindi man nag mamano saakin yang si Noah."
"Dad, I know you like Dylan para saakin but hindi na siya."
"I know you Bella, always remember that everything can change all of a sudden. You'll know His will for you soon."

Hindi ko alam kung anong pinapahiwatig saakin ni Dad, I think hindi na siya makaka move on. Ang hirap mag decide, what should I do? I still love Dylan, pero I think I like Noah. Arghhhh ang hirap.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dylan's POV

Pasukan na, and we have this Research Subject every Saturday, nakakainis. Nag kita na kami ni Bella kaso kita lang. Walang usap kasi awkward na ako sakanya. Sobrang daming ginawa sa research at nakakainis kasi hindi ako masyadong tinutulungan ng group ko, kaya I decided to rest my mind and nextweek na mag work. I need to relax.

Uwian na, and nakita ko si Asif and Ace classmates ko, papunta sila sa student center parang tambayan ng mga kasama sa organization na sinamahan namin ni Bella. Kasama pala namin sila Asif at Ace sa organization, kaya naman sumunod na ako dahil sabi ko nga gusto ko mag relax.

After pumunta sa student center I decided to buy something to eat. And pagbalik ko nandoon na sila Bella, Mag kakagroup pala sila nila Asif and Ace sa research so awkward nanaman and nagulat ako kasi andun din si Noah, kilala ko siya kasi mga bata palang kami kasama ko na siya mag basketball.
Andun siya pero no talk sila ni Bella. Kasi nga busy si Bella, aalis na si Noah kasama mga barkada niya kaya I told myself na it's time to talk.

"Hi Bella"
"Hi"

Yan lang ang nasabi ko sa sobrang awkward namin. Patapos na sila sa pag gawa ng research nila at pauwi na sila Asif then I decided na sasabay na ako. Pero bago kami umuwi Asif asked kung gusto muna namin kumain sa may Food lane, I was amazed na sasama si Bella, hindi kasi siya pinapayagan na kumain sa Food lane hindi kasi sanay sa street food.

I saw how happy Bella was, it's her favorite season. She looks so pretty, habang nag lalakad kami biglang umulan. Buti nalang may dala akong dalawang payong, palagi kasing nakakalimutan ni Bella yung payong niya kaya I always have one for her, kaso pinaheram ko si Asif kasi wala siyang dala, so I shared my other umbrella with Bella. I'm so happy,
parang walang nag bago and for a minute nakalimutan ko na may Noah na naghihintay na sakanya.

She looked so confused, halatang hindi niya alam yung ibang mga street foods. Bumili siya ng classic na calamari, hindi niya talaga alam yung ibang masasarap na street food so I decided na ipatikim sakanya tong binili kong isaw at atay, well probably hindi niya alam kung gaano ka sarap tong mga to.

"Bella, you should try these."
"Ano yan? Atay?"
"Yep, remember nung kinuwento mo saakin na akala mo fried chocolate to hahahaha!"
"Oo na!"
"Try mo, oh."
"Okay."
"Soooo?"
"Masarap! Walang lasa pero may konting lasa haha!"

She's happy, sobra akong saya na nakita ko uli yung ngiti niya. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, I love her so much. I wish ganito nalang kami uli, I hope na bumalik siya saakin. Nilibre ko siya ng favorite cucumber juice niya, sobrang cute niya habang umiinom ng juice hahaha parang bata. Nakatingin lang siya sa ulan, hindi ko alam kung anong meron sa ulan at sobrang saya niya pag rainy season na.

"Bella."
"Bakit Dylan?"
"Nauna na sila Asif na umuwi."
"Huh? Iniwan nila tayo?!"
"Oo nga e nakakainis."
"It's getting late na din, I think kailangan na din natin umuwi."
"Hatid na kita?"
"Are you sure?"
"I still love you Bella."
"Why?"
"There's no reason why."

I held her hand.