WAITING FOR YOU

CAMP

Dylan's POV

Ang sakit, sobrang sakit. Pero kailangan niya mag pahinga, she needs to go back sa mga ginagawa niya dati for her to enjoy. Baka nga hindi pa siya sanay sa katulad ko na palaging nag tatanong kung kamusta ang araw niya, kung kumain na ba siya, o kung anong ginagawa niya. I just have to understand her, hindi naman siya aalis o mag hahanap ng iba. Kailangan niya lang talaga ng free time for herself.

Kamusta na kaya si Bella, sigurado nasa camp na siya. I hope na mag enjoy siya sa camp and marami siyang matutunan. I know Bella she will comeback, mahal niya ako. Pero hindi ko alam kung bakit ako natatakot, sa sobrang ganda kasi niya maraming mag kakagusto sakanya. Lalo na sa personality niya, yung kindness niya, yung kakulitan niya, yung katalinuhan niya hahahahaha sablay nga lang sa math pero matalino si Bella. Hindi ko alam gagawin ko pag mawawala pa siya saakin, pero kung saan padin siya masaya doon ako. Araw-araw padin akong nag chachat sakanya, kahit na minsan late reply o madalas walang siyang reply. Pero masaya ako kahit isang Good morning lang sa umaga at isang Good night lang sa gabi. I love her so much.

She will comeback, and I'll be waiting for her.
No matter how long it takes para lang maging okay na siya, I will still stay. Dito lang, nag hihintay.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bella's POV

Day 1, today nag assemble lang kami ng tents and nag breakfast. Kasama ko lang palagi si Ate Amy, nang biglang may tumawag ng pangalan ko.
Bella!!! Sino ba yun? Tanong ko kay Ate Amy. "Kamusta?" Tanong ni Noah, sino nga ba si Noah? Well, Noah is my childhood friend. Isa lang ang naaalala ko pag nakikita ko siya, na siya yung nag kakacrush saakin noon hahahaha! I remember when he sang for me using his guitar, sigurado ako na bagong bili palang yun kasi bata pa kami at halatang ilang beses palang niya nagamit kaya minsan sintunado hahahaha! I don't know kung bakit crush niya ako noon, I'm not even that pretty back then.

"Okay lang naman." (Sagot ko)
"Buti naka sama ka this Summer Camp." (Then He smiled. Niloloko ata ako neto)
"Oo naman."

Nakakaloko yung ngiti ni Noah, parang may sinasabi yung mga mata niya. Parang nanloloko na nangiinis at the same time. Papunta na kami sa main hall, ang daming mga sumama this year from different countries. Ang daming mga Americans and sigurado ako na mga missionaries sila na tutulong sa organization namin this year. After mag salita ni Sir Jom binigyan na kami ng mga group mates, ang babait ng mga kasama ko.

Pero may isang pasaway, Jay ata pangalan niya pinilit lang siguro siya ng parents niya. Ang organization kasi nato is para sa mga Philanthropist, don't get me wrong pero anak siguro si Jay ng isang Governor na hindi siya napalaki ng maayos. Lahat nakikinig sa speaker about sa pag papalago ng Spiritual well being ng bawat isa, pero si Jay natutulog. Naalala ko tuloy si Dylan, mahilig din matulog yun pag boring na yung class. I hope na makuha siya sa basketball league this year, dream niya yun and I would like to see him happy.

Tapos na mag salita yung speaker, dun lang din nagising si Jay. Tinignan niya ako ng matagal, tapos bigla niyang sinabi "Mukha kang artista, pero chubby ka lang ng konti." (May half ata siya Hindi ko alam kung compliment yun or insult kaya, I just rolled my eyes.

"Bella, ginugulo ka ba ng lalakeng yun?" (Tanong ni Noah)
"Hindi naman, and wala din akong choice kasi ka group ko siya."
"Pag hindi kana comfortable sabihan mo lang ako."

Bakit parang close kami? Hindi naman kami nag uusap dati ni Noah. Baka napansin lang niya na kailangan ko ng kaibigan dito sa camp, well totoo naman kasi si Ate Amy lang kasama ko. I'm enjoying this camp kasi day 1 palang ang dami ko ng natutunan, pero I can't stop thinking about Dylan.
Kamusta na kaya siya? I hope okay lang siya, and sana pag balik ko ako padin. Ano kayang ginagawa niya ngayon, probably natutulog na yun pagod kasi sa basketball. I miss him, pero I can't go back hanggang hindi pa ako maayos.

"Bella, anong gusto mo?" (Tanong ni Noah)
"What do you mean?"
"Anong gusto mong pagkain?"
"11 pm na Noah, and bawal lumabas ng camp."
"Ako pwede, staff ako eh. Kaya sabihin mo na gusto mo."
"Kahit ano, pero pag hindi ko nagustuhan yung binili mo ipapakain ko kay Aeren."
"Si Aeren yung pinsan mo? Andito siya?"
"Yep, alam mo naman na matakaw yun kaya sakanya mapupunta."
"Hahahaha! Okay, pero pag nagustuhan mo sasamahan mo ako hanggang 2 am. Deal?"
"Deal."

Sinabi ko lang naman na Deal na para umalis na si Noah, pagabi na din kasi hindi na safe. Sana hindi ko gusto yung mga bibilhin niya, hindi din kasi ako sanay mag puyat. Pag nag aaway kami ni Dylan dun lang ako nakakapag puyat, kasi hindi siya matutulog hanggang hindi namin maayos yung hindi namin napag kasunduan. Siya palagi ang unang nag sasabi ng sorry kahit na mali ko naman talaga, ganun siya ka sweet at kabait saakin, kaya gusto kong ayusin sarili ko para hindi ko na siya masaktan. Iba din kasi ako pag galit, nakakalimutan ko na mahal niya ako.

11: 30 pm na wala pa si Noah, kinakabahan na ako kung ano na ngyari sakanya. Pero mas iniisip ko yung pag kain na binili niya, sana ayaw ko para
ipapakain ko nalang kay Aeren. Oh my..............

Gosh.