SORRY

28 2 1
                                        

Bella's POV

It's already 4:30 pm and wala pa sila Mae, I'm waiting for my girl friends dito sa rooftop ng school. I told them to come early kasi may mahalaga akong sasabihin bago kami umuwi, and I think they should know para naman matulungan nila ako kung anong gagawin ko. It's about Cale and Dylan, I can't choose between the two kasi palaging may mali. I can't choose Dylan kasi I respect kung ano man ang meron sakanila ni Jen, pero hindi ko din naman pwedeng piliin nalang si Cale dahil lang gusto ko makalimutan si Dylan, that would be unfair to him. Kaya kailangan ko mga girl friends ko ngayon.

"Bella! Wag kang tatalon!" (Si Zara talaga...hahaha)
"Muret!" (Sagot ko)
"What happened?" (Annie asked)
"Nahihirapan na ako Annie."
"Saan naman? Sa math?" (Hahaha ka cute ni Caren)
"Matagal na akong nahihirapan sa math Caren hahahaha!"
"So bakit nga? Dahil ba to kay Dylan?" (Mae asked)
"Hindi lang about sakanya, pero about din kay Cale.
I think I can't choose kung sino dapat mahalin ko."
"Kanino ka ba mas masaya?" (Mae asked)
"Hindi enough ang happiness for her to know kung sino ba ang dapat mahalin." (Sagot ni Annie)
"I love Dylan kaso para siya kay Jen, and I don't want to use Cale para lang kalimutan ko si Dylan."
"That's hard." (Sagot ni Zara)
"Si Dylan naman pala mahal mo, and hindi naman sure kung anong meron sakanila ni Jen." (May point naman si Caren)

*School Bell*

Nauna na sila Zara, Caren at Annie na bumaba kasi may bibilhin pa sila para sa project namin. So I'm stuck here with Mae kasi sabi niya ayusin daw muna namin yung problem ko bago kami umuwi, alam kong sasampalin niya nanaman ako sa katotohanan na hindi naman ako mamahalin ni Dylan. Pero habang naka upo kami dito sa rooftop naka tingin lang siya saakin, I can see na naaawa siya saakin kasi halata sa mga mata niya. Bago pa siya mag salita inunahan ko na siya.

"I'm sorry." (Hindi ko napigilan na umiyak)
"Don't be, love is complicated sometimes. You just have to pray your way out." (Mas naiyak ako)
"Mali ba na mahalin ko si Dylan?"
"No. You're just scared kung anong sasabihin ng ibang tao sayo if you choose to love him, kasi may Jen na siya. Hindi naman siguro masama na mahalin mo siya kasi hindi pa naman sure yung sakanila ni Jen."
"So anong gagawin ko?"
"Take risk, hindi yung forever na hahayaan mo mapunta si Dylan sa ibang tao. It's not selfish to put yourself first especially kung nasasaktan kana. I know you Bella masyado kang selfless, remember nung nilalapitan ka ni Dylan sa room tapos niloloko loko ka niya? Then you pushed him away kahit na masaya ka pag kasama mo siya kasi nga you don't want Jen thinking na inaagaw mo si Dylan. But you're not, choice ni Dylan yun kasi hindi naman ikaw yung unang lumapit. I'm not saying na ikaw pipiliin ni Dylan pero you should take the fall para malaman mo if he's waiting to catch you all along."

I cried hindi dahil sa situation ko, pero dahil may mga kaibigan ako na masasandalan when I need help. I thank God for my friends kasi blessing talaga sila para saakin. Sabay naming pinanood ni Mae yung Sunset, it was beautiful. I just want to watch it.
But we need to go home kasi papagalitan na kami, kanina pa sumisigaw yung guard na umuwi na kami kasi pagabi na.

I realized na she's right, masyado akong naka focus sa feelings ng iba at kung ano ang sasabihin nila na nakalimutan ko na unahin sarili ko. So I decided na sabihin na kay Dylan yung nararamdaman ko, I'm ready. But before that I talked to Cale and we decided to be friends padin pero hindi na kami gaanong nag uusap. Si Dylan nalang ang kailangan kong kausapin pero mas okay siguro pag malaman muna ni Dave.

"Daveeee!"
"Hi Bella! I miss you so much!"
"I miss you too!"
"So bakit ka nag chat?"
"Dave I like Dylan."
"I know hahaha matagal na." (WHAAAAT?!)
"Really? How?"
"Remember nung umuwi ako sa province and lumabas kami ni Dylan? Dapat kasama ka but you called and sabi mo hindi ka makakasama. Nahalata ko na umiiwas ka because of Jen."
"Ohhh hahahaha tama."
"But I'm proud of you, now you can express your true feelings towards him. Be confident kasi I think Dylan likes you too, palagi niya kasi akong tinatanong kung kachat kita."
"What?"
"Well kailangan mo malaman mismo saanya."
"You're right, I wish you're here Dave."
"Same Bella, I want to tightly hug you and tell you how precious you are. I'll pray for your heart."
"Thank you! See you soonest!"
"Yeah! See you Bella!"

Hindi parin nag babago si Dave kahit na malayo na siya saakin, he knows me too well na parang kapatid ko talaga siya. I miss him kasi kung nandito siya may protector ako hahahaha! Tama sila ni Mae, I need to tell Dylan the truth. Lord guide me, guard my heart and I pray po for wisdom to know what to do in this situation. Amen!

I think I'm ready, alam na din nila Dad and Mom na crush ko si Dylan ganun ako ka open sakanila kasi sabi nga sa Bible "Honor your father and mother" (This is the first commandment with a promise) I asked them kung okay lang and they said na okay lang naman daw pero bawal pa ako mag boyfriend so hanggang crush lang daw muna for inspiration. Kaya ngayon si Dylan naman ang sasabihan ko.

Sorry Dylan, but I like you.

WAITING FOR YOUWhere stories live. Discover now