MAFYALARIN AŞKI

13.bölüm

Yasemin görünce yine hayal gördüğünü sanar. Ama silah seslerinin gerçekliği hayal olmadığını anlatır ona. Hissizleşmiştir. Bir yabancı gibi bakar onlara. Aslan gözleri dolu kızına koşarak sarılır. Yasemin sarılmaz. Aslanı vurmak için yeltenen yaseminin korumalarını aslanın adamları öldürür anında.

Aslan geri çekilir. Kızına bakar. Ağlıyordur. Elini yüzünde gezdirir.

A: yaşıyorsun... Yavrum... Kızım... Yaşıyorsun...

Aslan koklayarak sarılır iyice. İnanamaz olanlara. Kızına hasrettir. Öpüp koklar.

Yasemin çok güzel bir kızdır. Annesinin güzelliğini, babasının huylarını almıştır. Ama eski halinden eser yoktur. Güzelliği aynı dursa da duyguları silinmiş gibidir.

Sarılmasına bir şey yapmaz. Bir adım geri atar.

Y: Vicdan rahatlattıysanız... Gidin burdan Aslan bey...

Aslan anlamaz.

A: ne diyorsun Yaseminim... Buldum ben seni... Buldum kızımı...

Der sıkıca sarılır kızına.

Y: kızınız değilim ben sizin... Beni yalnız bırakın

A: Yasemin yavrum ne diyorsun sen

Karan da yaklaşır sarılır kardeşine sımsıkı. Yasemin ona da öyle davranır.

Adamları tüm hepsini öldürür. Asıl yasemini kaçıran adamı da vururlar ama öldürmezler. Ölümden beter ederler.

Yasemin bakmaz yüzlerine hala.

K: kardeşim niye bakmıyorsun yüzümüze? Bugün bizim bayramımız... Sana kavuştuk

Y: bakın.. Şu etrafa bakın.. Tam 1 yıldır. Her gün bu bahçede gelip beni kurtarmanızı bekledim ben... Her gün ağladım.. Kaç kez intihara kalkıştım. Ölmeme bile izin vermediler... Zorla karısı yaptı beni... Siz şimdi mi geliyorsunuz aniden? Bunlar olurken nerdeydiniz?

A: kızım biz seni öldü biliyorduk... Seni tam 1 yıl 1 gün önce evimizin kapısına yüzün tanınmayacak halde bıraktılar. Herşeyin aynıydı. Biz seni öldü sandık

Y: doğru ya işte... Siz öldü bilmeye devam edin.. Çünkü artık hiçbirinizi istemiyorum...

Kolunu saklamaya çalışır. Her yeri kesiktir. İntiharın izleridir.

Karan kolunu farkeder. Narince tutar.
Yasemin sakin bakar. Canı yanar ama bu fiziksel değil ruhsal bir acıdır. Bileğini çeker.

Y: Karan bey... Gücünüzü gösterdiniz düşmanınızı yenerek... Şimdi geri gidin... İstemiyorum.

K: lan ben seni 1 yıl sonra bulmuşum bırakır mıyım?

Y: yasemini gömdünüz.. Unuttun mu? Bir fatiha oku bitsin. Çünkü gömmesem de sizi de ben öldürdüm içimde...

A: kızım... Annen seni umutla evde bekliyor... Ona bunu yapma

Yasemin annesini duyunca gözleri dolar. Bir duygu belirtisi gösterir nihayet.

Y: a.. Annem nasıl? İ.. İyi dimi?

A: değil... Annen hiç iyi değil... Biz seni öldü bilirken annen aylarca tedavi gördü... Toparlandı dedik... Senin yaşama ihtimalin annene yaşama umudu veriyor... Kaç gündür seni yaşaman için dua ediyor.

Y: annemle görüşürüm... Ama sizinle aynı evde kalmam... Ben o eve dönmem...

K: o zaman bizim dağ evine geç... Orda yaşa en azından kafanı toplayana kadar... Sonra dön yine yanımıza...

Yasemin tam cevap verecekken Aslan konuşur.

A: annen senin yaşadığını öğrendiği zaman seni asla bırakmaz... Bende bırakmam

Y: sen beni bırakalı 1 yıl oldu Aslan bey... Tek üzüldüğüm annem şu an...

Karan babasına bakar.

K: tamam baba.. Kolay şeyler yaşamadık... İstediği gibi olsun... Bizim diğer eve yerleştirelim yaseminimi... Annemi yanına götürürüz...

Aslan üzgünce bakar kızına

A: nasıl istersen

Aslanın içi buruk kalır. Doya doya sevip koklayamaz kızını. Çok özlemiştir onu. Gözleri dolu bakar sadece. Sonra yasemini de alıp o eve geçerler. Yasemin aylar sonra ilk kez evine gelir. O evlerindeki odasına gider. Onlarla pek bulunmak istemez aynı ortamda.

K: annemi getiricez sana.. Bir şeye ihtiyacın olursa burda adamlar yanında olur. Ne istersen yaparlar

Y: tamam

Der sadece soğuk şekilde. Karan ve aslan sırayla sarılır yasemine. İstemeye istemeye giderler. Eve geldiklerinde aryayı gülün başında bulurlar.

Gül ise ağlamaktan yorulmuş şekilde uyumuştur. Gözleri şiş burnu kızarmıştır. Aslan güle bakar. Yanına oturur.

A: kadınım... Ne hale gelmiş o güzel gözlerin... Ağlama artık...

Gül gözlerini açar.

G: benim kızım yaşıyor o annesini bırakmaz

Aslan kafa sallar. Net konuşur.

A: evet.. Yaşıyor... Annesini bırakmadı..

Gül ilk anlamaz.

G: bırakmaz benim kız

Dediği an kalır. Mavi gözlerini kocasına çevirir. Yavaşça kalkar.

G: anlamadım?

Aslan ve karan bakışır. Arya sevinir.

A: karan doğru mu bu?

K: doğru sevdiğim... Doğru...

Aslan karısına bakar..

A: hazırlan... Seni kızına götürüyorum..