Chapter 22

159 6 0
                                    

Not goodbye








It's valentines day. Abala ako sa pag handa ng pagkain. My parents are out of town kaya naman inimbitahan ko na lang ang mga kaibigan ko.

Rasheed is on Manila. Abala sa pag tetraining dahil makakapasok na siya sa PBA, good for him.

Hindi gaano karami ang hinanda ko dahil apat lang naman kami ang kakain. Papapuntahin ko sana sila Seanel ngunit nakabalik na sila sa Japan.

" ganyan talaga pag walang date. " ngisi ni Trimains nang makapasok sa bahay.

Hindi ko sila pinansin at abala ako sa paghuhugas ng mga ginamit kong paglutuan. Hinayaan ko muna sila sa sala manood.

Nag desisyon akong mag stay dito hanggang matapos ang summer para matulungan sila mama sa negosyo namin dito.

Then sa pasukan ay sa UP na ako mag aaral. I will take the examp this march, mabuti nalang ay wala akong mababa o pasang awa na grades.

" do you need help? " Billy approach.

Umiling ako. Hindi siya umalis sa tabi ko at pinanood lang akong magluto. Billy is a nice guy, wala akong masabi.

He's here whenever i need him pero nilinaw ko sa kanya na hanggang friends lang. I'm still not on commitment atsaka kung ready man, friendship lang ang mabibigay ko sa kanya.

Pagtapos namin kumain ay nag prisinta si Trimaine na siya ang maghuhugas. Lumabas muna kami ni Molly at naupo sa damuhan.

" are you okay? "

Hindi agad ako nakasagot, i'm okay but i guess i'm not healed yet. Oo walang namamagitan samin ni Ship pero sa araw na magkasama kami ay hindi ko napagtanto na minamahal ko na siya.

Hanggang ngayon ay fresh pa din sakin ang lahat. Hindi na ako humingi ng paliwanag dahil malinaw naman lahat sakin.

" ofcourse! Hindi naman naging kami! "

Yun nalang ang nasabi ko kay Molly. Simula kasi non, hindi niya maiwasan di mag alala sakin. I was stress lalo na't nagsabay sabay pa ang school works.
meeting dahil wala sila.

" you should relax yourself. "

" i'm fine Molly, hindi ko kailangan nun. "

I'm a type of person who is independent. Pinalaki ako ng mga magulang ko na matapang at malakas, kayang kaya ko tumayo sa sarili ko.

If i only had a choice ay hindi na ako mag aaral. Ngunit mas maganda kung may matapos ako.

" hindi ka nga lumalabas sa inyo. "

" dati pa naman Molly, depende na lang pag magyayaya ka mag gala. "

We talk and talk. Napagusapan din namin si Ship, iba na ang course niya samin at simula talaga non ay hindi ko na siya nakikita.

Hindi ko rin hinahayaan na mag krus ang landas namin. Last dance competition ay nag suggest ako kay Trimaine kung pwede na wag nalang kami sa school mag practice.

It makes me feel sick kapag nakikita ko si Allison. Ni hindi na din ito makangiti sa ibang tao, halos lahat ay pinandidirian silang dalawa.

Kinakamusta din ako ng daddy ni Ship. Hindi naman ako bastos para hindi sagutin ang mga emails niya, pero kapag tinatanong nila ang tungkol samin hindi na ako nagrereply.

I don't even know if he's doing good. Siguro naman oo, kung hindi lang sila magkapatid ni Allison kahit step siblings ay napaka bagay nilang dalawa.



Waves of Bodacious (Leon Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon