Waves of Bodacious (Leon Series #1)

Chapter 34

Marble and pain.

Nakangisi ako habang pinapanood ang sarili kong talk show. Kasalukuyan akong nasa opisina ngayon para gawin ang final na presentation para sa kasal ni Allison.

" mam, the meeting is set. The team is waiting for you. " tumango ako at pinatay ang T.V

Taas noo akong nag lakad patungo sa conference room  duon ay naabutan ko ang team ko at tumayo ang mga ito para bumati.

Naupo ako sa gitna at sinimulan na nila ang presentation. Napakagat ako sa ibabang labi ko ng mapagtantong kasal ni Ship ang pinaguusapan namin.

Actually, i made a the best wedding for them. It's a beach wedding and the location will be in Palawan. Hindi ko alam kung anong trip nila at saktong december 30 pa ang bisita namin don.

kakatapos lang ng pasko and as usual ang boring, si Rasheed lang ang kasama ko dahil nasa Russia ang parents namin.

After the meeting ay bumalik na ako sa opisina ko. I saw some articles of me na tinanggap ko na maging cover ako ng magazine.

Nanikip ang dibdib ko ng marealize na si Ship ang kumuha ng litrato ko. Before this 2020 ends, iiwan ko na lahat ng alaala ko sa kanya.

At pinapangako kong pagtapos iyon ng kasal niya.

Me and my team flew away to Palawan. Bukas pa ang dating nila Ship dito, sagot ko na ang reservations namin sa hotel since ako naman ang nagdala sa kanila dito.

Hindi na ako nagpahinga at pumunta agad sa location ng wedding. We set a Coron Beach Wedding, hindi ko na kailangan ipag pabukas ang pag aayos kaya pinasimulan ko na ngayon.

I just wear a pari for white and yellow stripes bikini and a beach hat, hinayaan kong nakalugay ang mahaba kong buhok.

I take a sip from my pineapple juice while staring the pictures, bukas ay aayusin ko na ang set para sa tables.

Sa ngayon yung sa aisle muna ang inaasikaso ko. I felt a heary ache when i stare the set, hindi ba dapat ako to? Ako yung ikakasal sa kanya?

Mabibigat ang paghinga ang pinakawalan ko at sinulyapaj ang cellphone ko. I checked my friend's ig stories at di sadya na ma check ko ang kay Ship.

Pinagmasdan ko ang maliit na marble na hawak niya at nasa laman nun ay ay ang litrato niya sa mactan habang nakaharap ito sa dagat.

Hindi ko alam pero agad akong napatayo at nagtungo sa hotel room. Hinalungkat ko ang mga gamit ko sa luggage, that thing is always with me! Hindi pwedeng maiwan ko iyon.

Simila nang makarating ako ng Manila nung iniwan ko siya ay pinalagyan ko iyon ng lace para maging kwintas. Kaso sa kagustuhan kong makalimot ay hindi ko sinuot.

Nang mahanap ko sa bulsa ng blazzer ko ay tsaka ko lang naramdaman ang paninikip ng dibdib ko, i held into it and start crying.

"  i don't want to do this, pakiramdam ko ay pipigilan kita magpakasal sa kanya. " hagulgol ko habang yakap yakap ko ang kwintas.

I smiled bitterly as i stared it, sinuot ko iyon sakin and promised that this will be the last time na masusuot ko ito. I must throw it in the beach.

Pinakalma ko ang sarili ko at nag desisyon ng bumaba para mag trabaho na ulit. Hindi ako makapag focus ng maayos dahil sa pagod ko sa pag iyak.