Waves of Bodacious (Leon Series #1)

Chapter 36

Totoo

The wedding was about to start in a hour, handa na amg lahat. The visitors were still up dahil abala ito sa pakikipag usap ng mga kakilala nila.

Hindi ko kayang manatili sa isang lugar dahil abala ako sa pag aasikaso pero hindi ko naman nararamdaman na haggard ako.

I even talk to some models na kakilala ko at naka trabaho ko din pero hindi iyon nag tatagal dahil nagpapaalam din akong umalis.

The groom and bride were not ready yet. Muli akong napabuntong hininga, face it. Tinanggap mo ang trabahong ito kaya kung ano ang masasaksihan mo wag ka mag papaapekto.

Naputol ang pag iisip ko ng makita ko sila Molly at Rasheed, billy can't join us dahil may flight itong patungo ng Vietnam.

" oh my God! Na stress ka ba sa trabaho mo dito at pumayat ka ng bongga?! " salubong ni Molly sakin at humalik sa pisnge ko.

" madami lang akong inasikaso, alam mo namab na hindi basta basta kasal ito. " ngiti ko, that was a lie.

I handled many wedding events pero hindi naman ako na stress kung tutuusin ay mag enjoy pa nga ako because i really love organizing and designing things.

Maiba nga lang ngayon, kasal ito ng taong pinakamamahal ko. Kaya sino ang hindi ma stress?

" you really got thinner, kumakain ka pa ba? " ngiwi ni Rasheed.

" you know how much i love eating, hindi lang ako tabain! " singhal ko.

Nagkibit balikat ito at kumuha ng red wine sa waiter. " si Ship? Nakita mo ba? "

" he was probably in the dressing room, kasal niya kaya malamang todo ayos yon. " i bitterly said.

Nabuga ni Rasheed ang wine niya kaya iritado akong tumingin sa kanya at binato amg handkerchief na hawak ko.

" you idiot! Kailangan talaga ilabas ang nasa bibig mo kapag nakarinig ka ng kasal? Ganoon ka na ba ka bitter sa buhay?! "

" what are you talking— " hindi na niya naituloy ang sasabihin niya ng sikuhin siya ni Molly kaya tinaasan ko ito ng kilay.

I heard the announcement about the wedding, malapit na daw ito mag simula kaya kinakailangan na maupo ng mga guest at mag handa na ang may mga ganap sa wedding.

Mariin akong napakagat sa ibabang labi ko, i.. i can't watch this.. hindi ko maatim na panoorin sila habang nangangako sila sa pari.

Nagpaalam ako sa kanila at sinabi kong may aasikasuhin pa ako sa reception, but that was only an excuse. Makatakas lang ako dito.

Nang makarating ako sa loob ng hotel ay medyo nakahinga ako ng maluwag. Aminado ako na hindi ganoon kalayo ang kasalan dito pero atleast hindi ko sila maririnig.

Tumalikod nalang ako at naupo, napahawak ako sa sentido ko. How am i being brave to a situation like this? I really can't believe myself!

Hindi na din naman ako hahagilapin ng mga kaibigan ko dahil alam nilang madami akong inaasikaso. I think i'm just staying here..

Hindi ko na ipinilit pang lumingon. Nais ko man manood ng kasal dahil tuwing may natatanggap ako na ganitong trabaho ay nanonood talaga ako.

Pero sa oras na ito ay minsan hiniling ko na sana hindi nalang ito amg trabaho ko.

Sinubukan kong sumilip at hindi ako nabigo, i saw them from afar exhanging vows, hindi ganon kalinaw pero sigurado akong sila iyon! Sino pa ba ang ikakasal dito ngayong araw?