16.BÖLÜM"Artık sevgilimi öpebilir miyim?"

44 6 26
                                    

Multi'de karakterler var.

Playist- Yedinci Ev-Sevsene Beni

İyi okumalar...

Nazlı Peker:

Can'ın Bayılmasından 10 Dakika Sonra

"Of Can kalk artık" 

Can ile burada yalnız kalmıştım.

İpek ile Emir, Ezgi ile Demir, Selin ile Kaan yürüyüşe çıkmıştı.

Zümrüt de biraz dolaşmak istediğini söyleyip gitmişti.

Dizimde kıpırdanma hissedince bakışlarım birden Can'a kaydı.

"Nazlı"mırıldanarak gözlerini açtığın da gözlerine baktım.Birden dizimden sıçradı.

"Sen..Nazlı'sın"

"Evet Can Nazlı'yım kim olmamı isterdin?"

"Sevgilim?"

Gülerek bana bakan yüzüne baktım.Ben de ona gülümsediğim de bakışlarımı kaçırdım.Eli ile hafifçe çenemi tuttu ve kendisine çevirdi.

"Lütfen gözlerini kaçırma benden.Diğerlerinin yanın da hiç bakmıyorsun bari yalnızken bana bak."

Hiç bir şey demeden sadece  ona bakıyordum. Çenemde ki elini geri çekti sonra kafasını tuttu.

"Demek yürüyorsun"

"Hıhı"

"Ne zamandır?"

"Seninle konuştuğumuz geceden bir kaç gün sonra"

"Benden kaçıyordun"

"Evet kaçıyordum"

"Neden kaçıyordun?"

"Gerçekler ile yüzleşmeye hazır değildim"

"Hangi gerçekler?"

Yutkundum.Bu noktada ne demem gerek bilmiyordum.Aslında verilecek cevabım vardı ama bu cevabı verecek cesaret var mıydı işte orası tartışılacak bir konuydu.

"Nazlı"

Adımı seslenmesi ile ona baktım.Karşıma düzgünce geçmişti.Ayakları ile bağdaş kurmuş bana bakıyordu.

"Hazır kimse de yokken bence artık konuşmalıyız"

Derin bir nefes aldım.Haklıydı.Daha fazla içimizde tutmaya gerek yoktu.Kafamı 'tamam' anlamında salladım.

"O zaman önce ben konuşmaya başlamak istiyorum" Can'ın konuşması için onu dinlemeye başladım.Gözlerimin içine baktı ve dudaklarını araladı.

"Bak.Söze nereden başlasam bilemiyorum.Çünkü başlangıcın ne olduğunu bile bilmiyorum.Ama sonumu biliyorum.Benim sonum sensin Nazlı.Benim sonum kısılan gözlerin,gülünce dudaklarının kıvrıldığı yer,benim sonum saçlarının başladığı o yer,benim sonum senden bir parça olan her şey.Bunu biliyorum işte."

Hala daha gözlerime bakıyordu.Gülümsedi.Ama ben yapamadım.O an ne hissetmem gerek bilemedim.Öyle güzel bakıyordu ki.Derin bir nefes aldı ve devam etti sözlerine.

"Ben seni çok seviyorum Nazlı.Gerçekten seni çok seviyorum.Nasıl bu hale geldim bilmiyorum.Nereden baksan 1-2 haftadır konuşuyoruz.Ama sanki yıllarımı sana adamışım gibi hissediyorum.Sanki yıllardır okuduğum tek satırsın,dinlediğim tek şarkısın.Sen sanki benim yıllarımsın Nazlı."

EVRENİN ANTİ PRENSESLERİ (YARI TEXTİNG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin