Safe at Night

17

"Faster Mister," I chuckled at that.

Dinala ko lang ang maliit na bag dahil hindi ko naman kailangan ng malaki, meron naman akong damit sa bahay. Unlike Khaos, ang laki ng bag na dala-dala niya.

Lumingon ako sakanya na nasa likod ko, naglalakad. "Mag lalayas ka ba?"

He just rolled my eyes on me. "Are we seriously going to commute?" He asked.

"Arte mo ha! May sasakyan? May sasakyan?" I sarcastically said.

Tumakbo ito palapit sakin. "We can ride my motor."

"Nope, delikado." I said popping the P.

Patuloy parin kami sa paglalakad hanggang sa marating namin ang bus stop sa may harap ng ULG. It's almost evening, Pinili ko na ganitong oras kami umalis dahil ayokong umalis ng tanghali at tirik na tirik ang araw.

Nakatayo lang kami rito at naghihintay ng bus. Inakbayan ako nito at pinatong ang kamay sa ulo ko. He rested his chin above his hand on my head.

"Clingy." Biro ko.

Hindi ito nagsalita at kalmadong nakapatong ang ulo niya sa akin. We were never this close before. The feeling was marvelous.

I reached for his hand ng may makitang paparating na bus papuntang Pampanga. I raised my hand to signalized the bus to stop.

Hinila ko na ito papasok bago pa kami malagpasan at maiwan. Kadalasan kasi ay nagmamadali ang mga ito kaya kapag saktong naka pasok ka na ay kulang nalang ay mahiga ka sa lapag ng bus.

I seated on the left side beside the window at siya naman ay nilagay ang gamit niya sa taas, sa compartment. He sat beside me at diretso ang tingin sa TV.

"Binuksan pa wala namang sound." Reklamo ko habang nakatingin ng masama sa TV.

Ayos na sana e, music is playing sa youtube ng TV. Ang sosyal, naka smart TV. Wala namang volume.

Inilabas ko ang cellphone ko and plug my bluetooth earphone. I opened my spotify at pinakinggan ang album na CLIO ng fierce.

Tinanggal ko ang isa at nilagay iyon sa tenga ni Khaos. He stared at me and I smiled at him and pinched his cheek at the same time.

"I love this album." Dinig kong sabi ni Khaos.

Binabaan ko ang volume para marinig siya ng maayos sakto lang na marinig namin ang kanta at marinig namin ang isa't-isa.

"CLIO," pagbasa ko sa album.

Sumandal ako sa may bintana para matignan ko ito ng maayos. Tumango-tango siya habang nakatingin din cellphone ko.

"Do you know that Clio is one of the muses in Greek Mythology?" He asked at tumingin sa mata ko.

Umiling naman ako. "Really?" Ano bang alam ko doon? Kahit naman nasa Greek Mythology ang pangalan ko ay hindi ako nagbabasa ng ganoon. I just know few of them, the famous one, like Nemesis, Aphrodite and Zeus.

"Just muse? Not Goddess?" I asked once again.

"No, just one of the muses. She represented History."

"Connected sa album?" I asked.

Nagkibit balikat ito. "Probably, the songs seems like their history."

Sakto naman at nasa chorus na ang pinakikinggan namin.

"Cause i'm that lost little boy in an orphanage,
to the place where my parents left me; unsaid.
Lost never found,
and i'm lost never found."