Memoria - 6

136 4 0
                                    

Nang araw na makalabas siya sa ospital ay pumasok na agad siya sa school para naman maka-catch up agad siya sa mga lessons na na-miss niya noong absent pa siya.

Nasa locker siya ngayon para kunin ang mga gamit niya sa susunod na subject nang may biglang umakbay sa kaniya. Nilingon niya iyon at nakita niya si Krizza, leader ng team nila sa volleyball.

"Good thing na okay ka na? Di na ba masakit ang ulo mo?" tanong nito sa kaniya at nginitian niya ang kaibigan.

"Yeah, I'm fine. Hindi naman nawala ang mga brain cells ko." biro niya at tumawa naman si Krizza na nang-aasar.

"By the way, pumunta ka sa gym pagkatapos ng last subject mo. May meeting tayo." anunsyo ng kaibigan.

"Meeting? para saan naman?"

"May bago kasi. Transferee, she applied to coach directly and now she's in."

Kumunot ang noo niya. It's been four months since the shool year started, bakit ngayon ngayon lang ito nag-transfer? Well, baka trip lang niya o di kaya some matters on itself.

Tumango siya. "Sure, I'll chat you nalang."

"See yah." nag-high five pa silang dalawa bago nagpaalam papunta sa kanilang destinasyon.

Nang makarating siya sa classroom niya sa pang-limang subject ay as usual, pinasadahan siya ng tingin sa mga ito pero naiiba ito ngayon sa nakasanayan niya. Anong meron?

And then Elyzza approached her. One of her friend in this class.

"Hi Riyadh." bati nito sa kaniya nang makaupo siya. Nginitian niya naman ito pabalik.

"Hi Ly, what's up?"

Inayos pa muna nito ang suot na salamin bago nag-salita.

"When you're still in the hospital kasi there were two girls transfered here in Harmonica. And guess what the other one is now in your volleyball team and been dominating all people here in the campus." parang batang nag-susumbong ang kaibigan.

Nagkibit-balikat nalang siya. She doesn't care if who'll gonna reign their campus, she still know where to stand, so whoever it is.

"I don't mind. Should I congratulate her for that?" hindi niya mapigilang maging sarkastiko sa kaibigan.

Pero imbes na ma-offend ang kaibigan ay tinawanan lang siya nito dahil nasanay narin ito sa ugali niya.

"You're being savage again. But it's not working on me, so listen. The other girl is kind of strange." aniya ng kaibigan at umakto pa itong nag-iisip.

"Define strange, Ly."

Pinasingkit ng kaibigan ang mga mata nito at tiningnan siya sa mukha niya papunta sa mga paa niya. Paulit-ulit nitong ginagawa at nailang naman siya kaya sinuway niya.

"Stop it—"

"I don't know how, but I have known you since we were elems and you have no twin. Are you?" nakataas kilay na tanong ng kaibigan na ikina-ngiwi niya naman.

"What twin are you talking about? I was born alone, no other." pataray niyang aniya at napaisip naman ulit ang kaibigan.

"Of course you are. But she's two years older than you so that's definetly not a twin." pag-hawak pa sa baba nito para mas palalimin ang iniisip. But she's now annoyed.

"Bakit ba? Ano naman ngayon?"

Nanlaki ang mga mata niya at napasinghap nang biglang lumapit ang mukha ni Elyzza mukha niya! 'Yung sobrang lapit na parang maduduling ka na talaga! Napakurap siya.

The Man I can't rememberWhere stories live. Discover now