Karanlık

451 88 154
                                    

Neydi bu içine düştüğümüz olay kim neden bizi burda tutuyorki. Karanlıkta savaşma amacımız neydi ve burdan nasıl çıkacaktık.

Işığa doğru yürümeye başladık.
Bizimkileri gördüğümde korkmuş  olmalıydıkiler görür görmez endişeyle bana sarıldılar.

Fatma endişeyle konuşmaya başladı.

"Defne ne oldu bi anda çok korktuk ama Ayazın arkadaşları gelince seni getireceğini söylediler."

"Tanımadığımız bi adam beni arkamdan eliyle tutup ağzımı kapattı benimde bağırma gibi bi durumum olmadı. Neden burdasınız dedi. Bende asansörün bozuk olduğunu ve burdan çıkamadığımızı söyledim. Gitmek istedigimi soyleyince de buraya gelen burdan çıkamaz dedi. Sonra da Ayaz geldi zaten. Kim ve neden burda bilmiyorum. Bildiğim tek şey ACIKTIM.

Fatma konuşmaya başladı.
"Yanımızda bise yok çantalarımız da yukarda bu seferlik dayan be gülüm"

"Tamam ya ne zaman çıkacağız buradan"

Ayaz söze girdi.

"Burdan eninde sonunda çıkacağız ama ne zaman çıkarız bende bilmiyorum okulun kapanmasına az kaldı burdan çıkışı bulmalıyız."

Yürümeye başladık. Herbirimiz endişeli adımlarla yürürken Ayaz arkamdan ayrılmıyordu. Neden benim arkamdaki. Ayrıca ben kendimi gayet kurtarabilmiştim o adamın elinden o gelmeseydi de kurtulurdum.
Ayazın 2 arkadaşı vardı Tarık ve Ertan az çok onları da tanıyordum. 3'üde gayet cool çocuklardı ve cesurlardı. Sonuçta Ayazın arkadaşları ne bekliyoruzki.
Yürümeye devam ederken sordum.

"Neden bu kadar büyük burası. Bence bu işte bi bokluk var burnuma bok kokusu geliyo."

"Bilmiyorum siktigimin okulu sizin okulunuz"

"Evet biz daha önce de birçok kez geldik ama hiç ilerlemedik. Bence burda çıkış kapısı falan yok baksanıza ya daha nereye kadar gideceğiz."

Tarık konuşmaya başladı.

"Bilmiyorum ama dışardan birilerinin haberi kesinlikle olmuştur. Çünkü bayadır ortalıklarda yokuz.

GARİP Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin