Seni duymadığımı, görmediğimi, acını yaşamağımı sanıyorsun fakat yanılıyorsun. hala üzerimdesin tişörtlerden çıkmayan vişne suyu gibi, ve ben seni asla silmeyeceğim. Silmek için çabalamayacağım bile. Hep kal benimle. hep kal ki ne kadar güçlü bir kadın olduğumu hatırlatayım herkese...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir saat sonra Havalimanına geldiğimizde arabadan inip uçağa yerleşmeye çalışıyorduk.
Fatma "Ama ben uçaktan korkuyorum"
Serhat "Ya kızım bu yenimi söylenir"
Fatma "Ama ben arabayla gittiğimizi sanıyordum haberim yoktu ki"
'Sayın yolcularımız Bulgaristan uçağının kalkmasına on beş dakika kalmıştır.'
Tarık "Fatma kendine güven sen yapabilirsin. Ben yanındayım"
Fatma "Ama elimde değil ister istemez hep bir korkum var."
Fatmayı zar zor ikna etmeye çalışırken koltuğa oturttuk.
"Fatma Tarık sayesinde ikna olmuşa benziyor biz de yerlerimize geçebiliriz"
Uçak uçuşa kalkmaya hazırlanırken hostesler bilet kontrolü yapmaya başladılar. Bizim arka koltukta oturan kişilerin soy ismi şerefsiz müdür ile aynıydı.
Görkem Keskin ve Gürkan keskin.
Ayaz ile aynı anda birbirimize şaşırmış bir halde bakıp arkamıza döndük. Ben dayanamayıp sordum.
"Engin Keskin'i tanıyormusunuz?"
Gürkan "Sanane"
Ayaz sinirlenip arkasına döndü.
Görkem "Bu kadar sert olmana gerek yok Gürkan. Evet bizim babamız bir sorun mu var dı?"
